ığı boşluş duruyor. in Di yerde rd malz Yürü yüriği ırların yili, yOr saran Vülim istekler vel el... mak, binbil gun başım yorum. m İçimin e mları söküp yardım et e tahlil edik şünceler k m.. Yol ve im, çanlam Telince, os rmağa hazır! rses” çınladı la olsunl, kaldırdım, diğim gör ırda demin garip net ndan başı kil. bir gülü m: e dostum! ısıl fenayız eceğim ân — R. Ben ki İ konuşabilir. ıbtaçtım veğii olduğun nun mat kıyılarını ade çocuk &mesudur" Soyundum, yıkandım,, Kendimi unu. taçak bir meşgale aradım.. Pakat olmadı. Ne çazı yaza abildim.. Ne okuyacak bir kitap buldum, Kafamda tek düşünce var. Onunla uzun, uzun konuştuğumuz kıyıya gi- dip akasyaların gölgesine gizlenen koya oturmak ve yıldızların dalgalarda ek yosun kokan ha- va içinde mek., Onunla be raber geçen gecelerimi bu son gecede bir kere daha yaşamak. Sevgim öyle kuvvetli, ve o, okadar içimdeki, kendisi olmasada yalnız de- ban yıkanışını seyre eder onu düşün gilim. Gene asfalttayım.. Ve gene dalgi- . Birisi Hayretle ai kaldırdım. Beni otobüsten alan elimden tuttu,. arkadaşlar.. Soruyorlar — Mereye a böyle. — Asfaltın sonuna kadar. — Haydi canım, yalnız dolaşıp ne yapacaksın, dön de beraber gidelim |. — Mazur görün çocuklar! dedim. Bir yazım var, yalnız düşünmek mecburi- öyle garip var ki. Gözlerinde endişe dolu bakışlar., Beni himaye etmek isteyen, bana acıyan bir İsyanla kıvranarak ısrarları insanını bakışları.. etrafıma baktım.. Ne olmuştu, muhakkak birşey var © dı. Düşünmeğe vakit bulamadan, bana bayırlı geceler temenni eden sevgilinin sesini duydum. Bütün endişelerden u» sak kahkahası. Bir kadın kahkahasile sırmaşarak bana kadar uzadı. kahkahayı hiç unutmıyacağım abla... Sana o ânki vaziyetimi mak için kelime bulmağa çalışmıyaca- Bunu sen benim kadar anlarsın. ne ol aplat- kü sen, benim sevgimin duğunu, ve benim sevgili diye içimde yaşatacağım insanın nasıl bir insan ol. duğunu benden dinleye dinleye öğ Kızlar endişeyle biribirlerine bak» tılar. En zayıf ânlarında bile gülmesini bilen kardeşin, dudaklarında © meşhur gülüşi m? — « Telâkkiniz çok yanlış çocuklar! İ dedim. Siz fena kalplisiniz.. Bir insan İ arkadaşlarıyle her zaman, ve her yerde Bana müsaade edin.» Arkadakilerin nasıl Ve yürüdüm, konuştuklarını bis ettiklerini ve nasıl lir misin ?.. # ## Ayaklarım titriyordu abla.. İçimdeki o ağır istek parçalandı, ve onunla ne- X lerin paraçalandığını düşün. Onları gördüm abla. Aynı arkrdaş- İs birlikte, biraz evvel benimle bera» i berken iki mektepli gibi bağırarak sa- & taştıkları genç kızlarla, neşeli neşeli ko” İ EN * Yazan : MUAZZEZ KAPTANOĞLU $ nuştular. Yavaşça yolumu değiştirdim, ve onları atsız etmekten korkarak bızlı hızlı uzaklaştım. Sesleri bülâ ge liyordu. Sırama oturdum. Fakat öyle acılar» la doldum ki... Bunları tahlil edemiyo- rum. Yalnız irademin sendeleyen pen» çesinde kıvranan ağlamak istekleri var. arkamdan aynı kızların geçtiğini duydum. Müstehzi kahkaha. ları çınladı kulaklarımda. Akıllarınca benim yalnızlığımla alay ediyorlar., Za- vallı insanlar, kendilerini kıskandığımı zannetmişlerdir. Bilmezler ki ben onları kıskanacak kadar e gün yaşıyamam. Ben kıma onların kıskançlık vir değil, faziletleri bile yüksel» MEZ, İraz Sonra, Ben bunu düşündüğüm gün, aş kımı onların seviyesine düşürmüş olur- rum ve insanlığımı kaybederdim. Bunu bilmezler ki abla, Bilemezler en, beni kıran 8) onların İnan bun ğim insanın aşkı- ki, Beni ür varlığı değil abla.. Yalnız ben, sevdi ma b rdet etmesini isterdim.. Bu hür- met aynı zamanda kendisinedir abla.. Çünkü o etraftaki insanların ne ka» dar basit olduğunu benden iyi bilir, Böyle olduğu halde, onlarla uzun müddet kahkabalarla konuşması. Daba doğrusu konuşabilmesi... Ben, kıymet vermediğim, basit bul- duğum insanlarla yalandan bile olsa konuşamam abla Mamafih Lİ bir değil kil... Arkamdan iki insan daha konuşuyor: — Bu gece neden yalınız acaba?.. — Bekliyordur.. fakat bu gece hava alacak. Öbürü deminden beri eğlencesin- deydi: — Böyle olacağı zaten belliydi. Yıl ların sevgisini unutan bir insanl.. Sesler uzaklaştı gecemi rahi ettiler abla, Beni zehirlediler. Ne dalgaların sesini duyus yor, ne yıldızları görüyordum.. kalktım. Şimdi tek bir dilek var içimde... görmeden eve gitm ek... Fakat bu da olmadı. Beni gördüler. ütün kuvvetimle sevdiğim insan, sesinde biraz ihtimamla sordu; — Nereden geliyorsun.. nereden çıktın... — Evel dedim.. biraz yorgunum. Gözlerinde değişik bir ışık kıvılcımı landı. Oh abla.. o da, o kızları kıskan» dığımı zannetti. ve kim bilir belki de bu zanla sevgimi ölçtü... Ben isyanla kıvranırken., ağlamamak için irademle mücadele ederken arkas daşı ilâve etti: nereye gidiyorsun? — Yel ia onlarla konuştuğumuza kızdınız mı? Ne söylediğimi bilmiyorum abla.. çok fena veziyetteydim. Yalnız bu tek cümle kaldı kulaklarımda.. yoksa beni bir daha gör- meden gidersin!» İçimdeki acı derinleşti. Beni sevent|) beni anlayan(!) beni düşünen(!) sevgiliye ne söyledim bilmiyorum.. eve geldim. Gözlerimde yaşlar.. elimde mektu- bun. ve kulaklarımda uğultular. uğultu arasında kalbim, kendinden es min, bir sesi.. bir sevgili sesi.. aa beklenen, aranan bir — «Gel. sevgili s eni bir daha ei Gülüyorum.. kahkahalarıma hıçkırık. lar karışıyor. Bunu bana söyliyebilen sevgiliyi bir daha görmemeğe razıyım abla... #4 İşte, mektubunu bu vaziyette oku» dum. em bu vaziyette yazdım. ün ya mesudum. m hakiki aşkı ii içimin, ideal sevgilisini, haya» tımın adamını buldum ve mesut gün- lerle dolu olan senemin, bu köydeki son gecesinin yaprağını böyle kapadım. Fakat affet beni abla.. Sana böyle bir saadet temmeni etmiyeceğim |. B— e see | Sayın Gr ni m m la) —a Hepinizin her gün ihtiyacınız olan: Talebe Not ve İnceleme Defteri (30, 40, 50, 60, 70, 80 talebelik) Kültür Bakanlığının müfredat proğramlarına uygun olarak Resimli Ay Türk L, Şirketi tara- fından basılmıştır. Toptan si- parişlere tanzilât da yapılmak- tadır.