ww susuyordu Ben; ne bu “kurulan müt- hiş tuzağın, mahiyetini tah- min, ng de, o anda yapılması harekt, söylen- gelen sözleri tayin edemiyordum. Tıbkı çok meraklı bir tefrika dinler gibi, onun söze başlamasını bekliyordum. O, uzun sürme. yen sükütu esnasında, $inir- lerini bu göze görünmeyen katı parmakların kıskacından kurtarmış gibiydi. Nöbetini atlatmış bir sar'alı sükünu gelmişti haline — Şırınganın yapılışından, ve ilâcı alışımdan sonra çok geçmemişti ki, sinirleri. me, hamamdan çıkmış bir insan miskinliği çöktü ve bu miskinlik, tibkı ağır ve tatlı bir uyku başlangıcının lik gidi ta kadar Sonra a içi; nikbin bir hayal zenginliğile doldu; ağırlaştı. Ve nihayet göz ka- paklarım; bütün gayretimi yenerek perdelediler gözle rimi. iliklerime Bu gayri tabii dalıştan, ayıldığım zaman, beynim ka. rıncalanıyor, ve şakaklarım- daki damarlar, kopacak gibi atıyordu. Elimi, yani başımdaki ma: ganın üzerinde ki saatime attım. Fakat o anda, arkam dan, ve yatığımın içinden Sen ie ses; bana her şeyi anlat — Bu ne uykusu kızım? Başımı arkama çevirme” den, bu yılışık, küstah, ve lâübali sesin sahibini tanı” mıştım: oyudu... Müşfik (1), ve baba edalı doktor Şem settin... Hicranın oOson cümlesi beynimi, iğneli bir fırça sap» lanmışcasına, sızlatmıştı. İhti- yarıma tabi olamayan dudak- larım, dehşetle açıldı : — Ne söyliyorsun b Hicran'ın gözleri; so bir kin, isyan ve ağ ye gibi karıştı, parladı, karardı... Yine karıştı, yine parladı, ve yine karardı. Sesine; en miskin yürekleri bile şahlandıra- cak isyan gelmişti ; O anda; 6 sesi duyduğum anda; o bir tek an içinde; kafamın içinden kamçılanmış hecin kervanları hiziyle geçen kopuk kopuk düşünceleri.. biri- birini tutmaz niyetleri, kararları, ve 2 UNAH Yazan : MI. 5. kararsızlıkları da.. maneviyatımı ihtilâle veren karışık, ve kalabalık duygu- larıda anlatamam sana. Zira, bütün bu duygular ve düşünceler kalbimde, ve kafamda seçilemez bir hızla kay- naştılar Kafamın cinnetle şuur arasında bocaladığı bu andan sonra, göğsüm; havası alınmışcasına daraldı, bunaldı... Gözlerim, hayali bir uçurumun deh- l | şetile karardı. Ve melekâtımın de duğu son maddi acı, karyola kenari hızla çarpan başımın müthiş * oldu... Ondan sonrn gözlerimi; yabı bir dekor içinde açtım. Be mbeji duvarları, kuvvetli iyod ve eter” kularile burası, bir hastaneye bil ziyordu. Başımı bir azkaldırıp ta, ai ucumda kitap okuyan hemşirenin *