“Altan'ın önce sevgilisi, sonra metresi, sonra karısı, ardından da çocuğunun anası oldum. Dostuydum. Onun da benim dostum olduğu gibi. Etle tırnak gibiydik. Ve bu anlamda birbirimizi hiç aldatmadık. Beyin, yürek, gövde üçü birden hiç aldatmadık...'' Füsun Erbulak'ın Mecidiye- köy'deki evinden içeri girdiğimiz- de bir müzeye girmiş gibi hisset- tik kendimizi. Her tarafta Altan Erbulak vardı. Gülerken, çalışır- ken, kızıyla, kedisiyle, karikatür- leriyle, ödülleriyle, kitaplarıyla, bilgisayarıyla... Velhasılı 26 yılıyla bir ömür vardı duvarlarda, dolap- larda. Engin hoşgörüsü, yaşama hep gülerek bakma felsefesiyle Füsun Erbulak'ın karamsar dün- yasının tebessümü, kimi kez de kahkahası olan Al/ftan Erbulak hakkında başka kiminle konuşa- bilirdik ki? “Benim Altan'ımı anlatabilirim sizlere ancak”' diye söze girdi Fü- sun Erbulak: “Altan bir palyaçoydu. Güldür- mek ciddi bir iş diyen palyaço. Yaşayan bir kahkahaydı. Bu tabii hayatı basite almak değil. Sıkın- tılarını cimrice saklayıp, mutluluk- larını cömertçe paylaşmak başlı- ca özelliğiydi. Altan benim tut- kumdu. Benim dışımda hemcins- lerimin de, meslektaşlarının da tutkusu olmuştu. Altan özlenir. Yaşarken de özleniyordu, yoklu- ğunda da özlenir”'. ., Bir ağıt yakıyor Füsun Erbulak. Ölümünün 1. yılında kapısını çal- dığımızda, 26 yıllık ömrü bir kita- ba sığdırmanın telaşı içinde biraz da hüzünle, kapıyı ve gönlünü Altan Erbulak'la tanıştığında 18 yaşında olan Füsun Erbulak, Altan'sız bir yaşamı, yaşam saymıyor... Ne kızı ne de mesleği onu ayakta tutamıyor. z araladı bizlere. “Onu tanımış olduğum için çok mutluyum. Önce sevgilisi, sonra metresi, sonra karısı, ardından da çocuğunun anası oldum. Dostuy- Füsun Erbulak, 1. ölüm yıldönümünde eşini " Altan ın bir yaçoydu... çılîı anlatıyor: dum. Onun da benim dostum ol- duğu gibi. Etle tırnak gibiydik. Ve bu anlamda birbirimizi aldatma- dık. Beyin, yürek, gövde üçü bir- den hiç aldatmadık. Aramızda ' vazgeçilmezlik denen öge hep kaldı. İki kez evlendik. Ve şimdi 26 yılın muhasebesini yaptığımda, hiçbir kötü yanını hatırlamıyorum. Anılar hep güzel. Hoşgörüsüne Yaşama hep gülerek bakan Altan Erbulak, yaşasaydı bu tutkuya nasıl yanıt verirdi bilinmez. Bilinen o ki, Füsun'unun hep mutlu olmasını isterdi.