1 Ağustos 1987 Tarihli Commodore Gazetesi Sayfa 55

Pascal (6) BURAK KİPER Geçen bölümde kontrol komutla- rını incelemeye başladık ve IF komu- tunun çeşitli şekillerini gördük. Şim- di, kontrol komutlarından biri olan CASE komutunu inceleyeceğiz. Bazen programlarımızın akışını bir değişkenin belirlemesi gerekir. Bu de- ğişkenin değerine göre kontrol ko- mutları ile programın akış yönü de- ğişir. Değişkenimizin alabileceği de- ğer sayısı çok ise IF komutu kullan- mak yerine CASE komutunu kullan- mak daha akıllıca olacağı gibi aynı zamanda hem programımız daha hızlı çalışır hem de daha az yer harcamış oluruz. İlk olarak yeni kontrol komutu- muz CASE'in yapısını inceleyip ör- nekler verelim. CASE I OF 1: kl; 2: k2; 4: köş 4: k4; END Burada I, INTEGER veri tipinde bir değişkeni, k1...k4 ise herhangi bir komutu temsil ediyor. Dikkatinizi çekti ise CASE...END bloğu arasın- da BEGİN...END bloğu kullanmıyo- ruz. Eğer 14 değişkeni “1” değerini alırsa k1 komutu, *2” değeri alırsa k2 komutu işlenecektir. Eğer I değişke- ninin değeri CASE komutu ile bildi- rilen sınır içerisinde değilse - mesela I değişkenin değeri 5 ise- o zaman ba- zı PASCAL versiyonları bir hata me- sajı verirken bazıları da kontrolü bir sonraki komuta aktaracaklardır. Komutların sol taraflarındaki de- ğerlere LABEL adını veriyoruz. LA- BEL'ler birden fazla olabilir, aşağı- da buna bir örnek bulabilirsiniz. CASE K-4 OF 7,8,9,10: k3; l1: k4 END Eğer K-4 işleminin sonucu 1,2 ve- ya 3 değerlerinden herhangi biri ise kl komutu işlenir; sonuç 4,5 veya 6 ise k2 komutu işlenir; sonuç 7,8,9 Commodore veya 10 ise k3 komutu işlenir; sonuç 11 ise k4 komutu işlenir; çıkan sonuç bunlardan hiçbiri değilse, kontrol kullandığınız sisteme bağlı olarak ya bir sonraki komuta geçer ya da bir hata mesajı alırsınız. 55