21 Mart 1964 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 21

Journal des Debats, biraz Le Figaro, ondan da az olarak Le Gaulois idi. Le Temps, ile, elçiliğimiz ve gazetenin yöneticisi Ed- gar Roch arasında bir anlaşma vardı. Bu anlaşma gere- ğince gazete, kendisine verdiğimiz bütün haberleri ya- yınlıyordu. Başyazılara gelince, onlar bir taraftan Cle- menceau'nun mesai arkadaşı Andre Tardicu, diğer taraf- tan Rene Puaux ve Gaston Deschamps tarafından kale- me alınıyordu. Onlar da bizi desteklemekteydiler. Journal des Debats'nin müdürü Etâenne de Nalec- he'in İzmir Fenerler İdaresi ile alâkası vardı. Bu idare bir fransız şirketine aitti. Gazete bu menfaat birliği do- layısıyla bizi sımsıkı tuttu. Dış politika yazılarını bir yu- nan dostu olan Auguste Gauvain yazıyordu Figaro'da güvendiğimiz adam Georges Bourdon idi. Bourdon, Trikopisten beri Yunanistanın dostuydu. Son- radan benim de dostum oldu. Bourdon asıl, Le Temps'in uzun süre Atina muhabirliğini yapmış bulunan Andriya- disle ahbaptı. Zaten Andriyadisin Paristeki yunan pro- pagandasına hizmeti büyük olmuştur. Fransız başken- tinde sayısız tanıdığı vardı. Paris'in en tanınmış, en şık lokantalarında yemekler tertipler, o misafirler çağırırdı. Oralarda Yunanistanın meseleleri görüşülürdü. Andriyadis Politisin, de arkadaşıydı. Ama venizeloscu değildi." Makkasın bu açıklamalarından anlaşılan, yunanlıla- rın fransız basınına "çengel atmak"ta, ingiliz basını üze- rindeki tesirleri göz önünde tutulursa, daha az başarı gös- terdikleridir. Gerçekten de fransızlar, italyanlarla bera- ber, Anadoludaki yunan macerasından ellerini ve etekle- rini ilk çekenler olmuştur. Gerçi Venizelos. Clemenceau gibi kudretli bir çok şahsiyeti (başka yollardan ağına düşürmemiş değildir. Ama işler sarpa sanrıca, fransız i efkârı yunanlıları zaten tutmadığından kurnaz gi- ritli Paristen fazla bir yüz bulamamıştır. Sarfedilen paralar (göndelik gazeteler ve dergiler Venizelosun ekibini her zaman tatmin etmemiştir. Üstelik, bunlar ne kadar te- sir altında kalsa da, nihayet zaman zaman istiklâllerini belli etmek hevesine kapılmaktan geri kalmamışlardır, orning Past'da bile Yunanistanın boşuna gitmeyen bu yazanın çıkabildiği düşünülürse yunanlıların bizzat ken- dilerinin sahip olacakları bir dergi kurmak için sarfet- tikleri gayretin mânası daha iyi ortaya çıkar. Kaklamanos Londrada, Balkan Review adını taşıyan böyle bir dergiyi kurmuştur. Bu konuda Yunanistanın Londra elçisiyle Atina hükümeti arasında cereyan eden muhabere çok eğlencelidir. Elçi önce hesap ve kitap et- miş, bu derginin Yunanistana yılda 100 bin ingiliz lirası- na malolacağını görmüştür. Hem de, ayda 5000 adet ya- sılmak şartıyla. 1919'da 100 bin ingiliz lirası bir servettir. Elçi, derginin idaresi işini Crawford Price adını taşıyan bir ingiliz gazeteciye vermeyi düşünmektedir. Sonradan. 100 bin ingiliz lirasının fazla olduğunu dü- şünen Kaklamanos başka bir formül tasarlamıştır. Bir büyük editör olan Heinemann kendi hesabına yüz sayfa- lık bir dergi çıkartacak, bunun bazı sayfalarım senede 2000 ingiliz lirasına Yunan Elçiliğine satacaktır. Buna mukabil, o sayfaların idaresini deruhte edecek olan Pri- ce da yılda 500 ingiliz lirası istemektedir. Kaklamanos bu teklifleri Dişileri Bakanı Politise bildirmiştir. Politisin cevabi telgrafı şudur: İşgal edilmiş Atinada fransız askerleri AKİS 21/22