1 Nisan 1935 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 3

—— amaaa a içiyoruz. Celâl kadehs bir fanesini olsun kaldırırken, Akşamdanberi ağabey, ve ben akşamdanberi, lerden ağabeyimi hatırlamanı bekledim; ağabes yimi batırlayacağını umdum. 3 olmak bile sana onu hatırlatmıyor mu? denimle karşı karşıya bu sualinde Ben, lakırdı kadehlerin edememiştim; ve kas Onun bu ithamında, samimi olmadığı aşikürdi. arasında, onun yuvarladığı adedini kontrol dehler onun içindeki neşeyi üzerine su dökülmüş bir aleş gibi körletmiş: İerdi İçki defa ezeli müpte alışmıyanları; hatlâ çek ilarına bile ayni öyu- nu Oynar. İk kadehler, alevini, üzerine benzin dö neş enin görünmez iİlmüş gibi parlatır, fakat muayyen bir miktara çarlar. Bu miktarı aşan damlalar neşenin alevini, oObir yangın Obortumu gibi söndürür. Te sadece bu alevi söndürmekle de kalmaz, insanın büvi wyetindeki maddi, manevi olanca hayatiyetini, tıpkı afyon gili, esrar gibi uyuşturur, öldürür. Ondan pe mbe adesesi kararır. r.Gı ıl sonra kurşunlaşan kafaların zlaşan sinirler asabi bir buhran ist ile titremeye başlar Hicranın gözlerinden; sarhoşluğun bu fena haleti içinde olduğu belliydi. Ve'o, su anda; herşeyi, kurşunlaşan kü gayri ihti sının ki » adesesiyle E w görüyor, ari; hep fena, âcı hatıraları anıyordu. hatta ihtiyaç halindeydi şu anda, Onda, acı şeyleri konuşmak, ağlamak.. Ve.onun bana sitemi, beni ithamı, bu (ihtiyacını tatmine yol açmak isteğinden doğuyordu. çkinin, insan bünyelerine yaptığı muhtelif tesirleri, çok yakından ve çok iyi bilirim. Bu itibarla; bu tablilimde yanılma: dığıma kanidim. Hicranın yaşaran gözleri de, tahli- limde yanılmadığımı isbat ediyordu: — Yavılıyorsun Hicran... dedim. Ben Mahmudu o kaybettikten içtiğim bütün kadehleri, onun hatırasını sonra anmakla zehirledim. Hele seni gör. dükten Oosonra, sızısı tahammül edilebilecek Okadar azalan bu basret yarası, büsbütün deşilmişti. Eğer bu gece tasasız bir keyifle konuştumsa; onun adını hiç anmadımsa, bu, senin masum neşeni kurutmamak istediğim içindi Hicranl.. değil! 2 Ünu unuttuğum için Hicran ağlıyordu. Hem de az evvelki gibi için için değil. e sakla aya lüzum görmeden . Yerinden kalktı, Boş kadehimi dol durdu. Elime verdi. Kendi kadehini de kaldırdı ve: — Affet beni Celâl ağabey... dedi. Ben, insanları anlayamayan bir kızım. Seni haksız yere kırdım. Bu badehi ağabeyim için içelim. Önun seni çok sevmekte ne kadar haklı olduğunu, şimdi daha iyi anlıyas rum, Ondan konuşalım. Ve göreceksin mara İâfanı etmek, sandı se bilâkis, ct ka ki, onun neş emi kırmıyacak.. çoğaltacak | Bu sonuncuyu da içmek fazla gelecekti. Fakat bunu yuvarladıktan sonra, yüzükoyun uzandı, Dirsekle lara yerleştirdi. Ve çenesini av içine koyarak, gözlerini soba ri odunların alevlerine dikö. © konuşur gibi: rm #