30 Nisan 1936 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 7

© No. 2071—389 Küçük Kemalin Ölümü Sabah.. hafif sesle bir bahar şiiri mırıldanarak, elimdeki geze- tenin, sayıfalarını (çeviriyorum. Gözlerim, bir mizah gazetesini o- kur gibi, şen bir lâkaydi bam Cenevre telgraflarında, günün tür dedikodularında dolaşıyor.. Birden- bire, beklenilmiyen bir haber! Yü- zümdeki neşe kâyboluyverdi, mısra- lar dudaklarımda dondular Küçük Kemal ölmüş!.. Şaşırıyorum, inanamıyorum. Fa- kat hakikat, bütün dehşetile, sırı- tıyor karşımda... Ot! bayatı oldu- ğu gibi kabul edememek, ne kadar güç bir şey.. Boğaz azımda, bir hıç- kırık düğümleniyor. Yüzümü, bir dakika içinde saadetten felâkete geçişin, korkunç hatları sarıyor.. Küçük Kemal, Türk sabnesinin Muhain'i ve Galibi gibi; san'atın asil dünyasına yükselebilen kıy- metlerden biriydi. Bu üç büyük adamdır ki, tiyatronun her geyden öneö bir kültür müessesesi olduğu- na inandılar; yıllardanberi yorul- madan, usanmadan bu gayenin tahakkuku (uğrunda savaştılar. Garb klâsiklerini, gahnemizde ta- myabilmek zevkine, onların saye- sinde vardık, Tiyatronun da, bütün güzel san'atler gibi, ancak kültürle yaşıyabileceğini, onları seyrederken öğrendik.. Ruhlardan Manakyan zevkini, sahneden Manakyan jesti- ni kovan onlardır. Hafif komedi: lerin ve bayağı operetlerin yanın- da, hakiki san'at eserlerini Galib ve Kemal Küçük yarattılar. Ancak ne yazıkki, Türk sabzesinin büyük Küçük Kemali, aramızdan dönme- mek üzere ayrılmış bulunuyor. Bu aziz ölünün ardından, nekadar gözyaşı döksek değer... o, bu fani âlemde bir ebediyet havası yara- tanlardan, biriydi çünkü... Küçük Kemal ölmüş! hayır; buna inanmiyorum: Bir san'etkâr için, dünyada, ölüm yoktur!.. Gavsi Ozansoy kamaşmayan gözleri önünde <Ser- güzeşt» in romantik olduğu kader realist bir cephesi olan mevzuunu kalbinin ve zekâsının en derin ız- dırab kaynaklarından doğurmuştu ve işte o ruhun uzun hayat yılları so- nunda büsbütün olgunlaşan hatıra- ları ile bize son zamanda «Konak? romanını yazmağa başlamıştı. Hiç şüphesiz ömrü vefa etse idi Türk UYANIŞ Gazeteci Sadeddin de öldü - . Sadeddin merhum Yollardanberi gazetecilik eden ve birkaç yıldanberi inhişarlar idaresi memurin şubesi kısım amir- liğinde bulunan Sadeddin de, son hafta içerisinde kaybedilen kıymet- lerden biridir. DR yaşında ölen Sadeddin, umumi harpte ibtişat zabiti olarak uğraşınış, harp bitince gazetecilik sahasına atılmış, gazeteciliğe mü- tarekenin başlangıcında «İkdam» gazetesinde başlanmış, sonra «Ak- şam», «İlerie, «Cumhuriyete, «Y6- ni Gün», «Son Suat» gazetelerinde çalışmıştır. Sadeddin, mmemuriyeb hayatına girdikten sonra da, gaze- teciliğe bağlı kalmış, ruhen ve fik- ren bu saha ile alâkatını muhafaza etmiştir. Gazeteciliğin gerek röpor- taj işlerinde, gerek diğer kısımla» rında göze çarpacak derccede mu- valfakiyet göstermişir. Kansere kurban giden bu değerli genç, son sekiz ay içerisinde iki deta midesinden ameliyat olmuştu. Ne smanaz bir hastalığın pençe- sinde kıvrandığıtn biliyordu. Hattâ. ölümünden iki gün önce, kendisini riyaret eden arkadaşlarına, bir iki gün soura öleceğini #ezdiğlini, kendi- — Sonu Böğ inci sayıfada — Gazeteci Sadeddinin gömülme töreninden bir görünüş edebiyatına <Sergüşet» gibi, belki ondan da yüksek bir eser daha hediye etmiş olacaktı. Ne yazık ki ölüm, bunca yıllık gecikişini bir anda zalım darbesi ile ödedi ve büyük Sezai san'at âlemine son borcu olan yeni eserini ödeyemeden gözlerini yumdu. Fakat o eserin yazılmış olan kısmı bile edebiyatımız. için bir kazanç teşkil edeceğinden, bü say- faların diğer neşredilmemiş parça- larla beraber bir kitap haline ko- nulmasını bütün samimiyetimizle di- leriz. Burada merhumun ailesine ve bütün Türk münevverlerine, şahsım ve «Üyanış» namına delin teesslir ve taziyetlerimi sunarak ulu #an'at. kârın ruhu önünde derin bir hürmet ve yaşlı gözletle eğilirim. Halid Fahri Ozansoy