18 Haziran 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 18

SERVETİFUNUN No. 1818—133 —— /STİDATLAR Fs- Bü sahifede; san'at yolunda ilk tecrübelerini yapan gençlerimizin yazılarım Mazi avazı Bir gündü bi hayatla harbe ilk girişmistim, Boğu güreşi gibi bahtımla didişmiştim. Bugünü bir porvaneyim istirap sahasında Bedbin dolaşıyorum felâket vahasında, Neler görmedim neler ben bu yola düşeli, İçim yandıkça yandı bu ateşi eseli, Bazı karı bir çalı kaplıyordu yolumu, Saptım gam yollarına, çekmediler kolumu. Ö zaman ki saf ruhum sövgi şefkat arardı, Böylece inliyerek melitap sönüp karardı. Samimi tamdığım hele o masum gözler, Bir anda kapanarak unutulmuştu. sözler, Vaitler ümidimi çekerdi birdenbire, Sonra ip kesilerek düşerdi hemen yere, Ömrümde bir tek kişi etse bann iyilik, İyiliği kalbimi ediyor delik deşik. Çünkü © iyilikler birgün bir taş olnrak Yüzüme çarpılıyor ağızları dolarak, Lâkin düne kadardı bahtın insafâiz nazi, Bu perişan mısralar #c mazi avazı, Neriman Hikmet > Gül!.. Dargın mı gönlümde gül açmadı bü yaz, Pahçeme neşesini saçmadı bu yaz; Dikenli dallarına kokmuyor bülbül..... Yoksa geçen bahardan yandı da bağrı, Onun için mi bu yaz gülümün kahrı, ikenli dallarına konmuyor bülbül, be Badi a Yaküp Sabri peşrediyoruz, Ölümden beter Bütün güzelliğile gece çırılçıplaktı; Yıklızlarile sema gül dolu bir kucaktı, Dünya saadet tilten meş'eli bir ocaktı, Bütün güzelliğile gece cwmigiplaktı; Ve bir ses; — Bülbül böyle bir gece öter! dedi, Bir gelin odasıdi; altm, gümüş şamdanlar; Kazı süslemek icin itişip kakişanlar; 'Tebessiim fısıldayan gözlerle bakışanlar, Bir gelin odasıdi; altin, gümüş şamdanlar; Bir siyah perde indi, ayni ses «Yeteri» dedi, Koynumda, faknt neden, neden bu tütsız vücut? Her busesi bir diken, canalıcı bir «Unut!» Bu mudür bana Rabbim, bü mudur bana mev'at? Koynumda, fakat neden, neden bu fatsiz vücnt? O ses bana: — Vay, halin ölümden beter! dedi. Cahit Sıtkı Kelekler Bir Dicle farzederdimi hayatı, etraf saz; Ömrümü, bahar yüklü zincir gibi kelekler. Ve derdim : - Çıkmam artık keleklerden kış ve yaz, Her doğan gün nfkuma yeni bir günes ekler, Güneşsiz ve keleksiz Dicle akarmış meğer, Cahit Sıtkı p w