18 Haziran 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 15

No, 1818—133 SERVETİFÜNUN 43 Kadın, meyus, korkmuğ, çırpınıyordu. — Hayır, İmyır, dinle! nasil bağırıyor. Sütuineyi uyundinir, kadın inerse halimiz ne olur? Mehvoldu- gumuz gündür! Dinle, güzelim, çocuk geceleri böyle bir yolsüzlük yapınca babası alır, bizim yatağımıza getirir ve böylelikle sükünet bulur, Ozaman durakap #usar, Bunuu başka çeresi yoktür. Bırakın, alıp geti Tİ, Çocuk acı acı bağınyordu. Sesi en kalın duvarları bile geçecek, sokaktan bile duyulacak bir derecede keskin çıkıyordu. Delikanlı münkesir ve çmeftur takibi bıraktı. Kadın sıçvayıp çocuğunu kucakladı, yatağına koydu ve çocuk derakap süslü Delikanli bir ata biner gibi bir sandalyeye otürdü ve bir olgura yaktı. Beş dükika #onra çocuk uyudu, kadın «götürüyorum» dedi, ve çocuğu nihayetsiz ihtiyatlarln odasını, besiğine yatırdı. Döndüğü saman delikanlı kendisini açık kollarile karşıladı; aşk ve ateşten mecnan bir hülde kucakladı. Nihayet mağlup bir halde genç kadın da sarildı, ve; — Ah güzelim, sevgilim, bilsen, alı bilsen... Diyordu, Çocuğun tiz feryadı yeniden ökeetti. Delikanlı: — Amaü bu yumurcak şusmayabcak !..., dedi. Evet, Susmüyordu. Bubasının hukukun arar gibi köpürü- yordu... Kadın üst katta bir ayak pitardısı duyer gibi oldu. Mutlak sütnine kalkmış olucaktı. Fırladı, çocuğu kaplı, tekrar yatağına getirdi. Çocük gene deriküp B1sti. Birbiri arkası sıra çocuk tü defa getirildi, götürüldü. Şafak söküyordu, delikanlı bir gim alamadan gitmeğe meebür oldu; çünkü kadın heyecan içinde, iyice keyfini çikarmak üzre Kendisini hemen © akşam kabul etmeği ve sabalılara kadar kendisinin olacağını vütebti, Akşama detikanlı geldi; bekliye bekliye gimdi daha s#alarsiz, daha atejli, sahiden deli gibi idi Bu sefer kıhcım ihtiyatlı olarak bir yere yerleştirdi. Çizme- lerini de bir hursi& gibi büyük dikkatle çıkardı, O kadar yavaş söylüyordu. ki, kadın sözlerini duymakta güçlük çekiyordu. Bahtiyar, tamamen bahtiyar olmak üzere idi ki parke yahut bir öşyu, yahut dalin muhtemel yatak çutırdadı, Bul bir genbereğin çökmesine, kırılmasına benzer bir şeydiz bunun akebinde bir ses, evvelâ hafif büş- byan, gittikçe hüt olmaktan daha yükarı çikan bir 86, sanki bir itiraz... bir tenkit. vaziyete karşı bir pekvu sesi yükseldi. Çocuk uyanmiştı... Bir tilki gibi uluyordu. Böyle biralnisu bütün evi ayağa kaldırncakiı, Kadın perişan bir halde, bu sefer lânet, ölerek fırladı ve gene getirdi, Delikanlı Endn- ruyordu, Ö züman gizlice, yavaşta elini uzattı, İki parmağile küçüğün kaba etlerinden tuttu, sıktı, ( Iyluk- rn, arkasını, eline geçen her yerini çimdikledi. Çoenk girmiyor, kulakları patlatırcasını, küğkine yordu; delikanlı daha kıyasıya sıktı, çirmdikledi, vücudunun bir yerinden fntuyor, sıla sika burlcuyordu; orası “İnrakıyor, bir baska tarafını alıyordü, — Çocuk boğulan bir piliç, kamçılannn bir köpek feryadile bağınyordu. Annesi bihaber, gözünde yaşlar, akştiyör, seviyor, feryat ve figan buseler içinde boğmak istiyordu. Çocuk mosmor ölmüş, küçük elle rini sallıyor, ayaklarile tepiniyordu. Delikanlı tatlı, mürai bie sesle: — Bir kere dahu tecrübe etseniz, yatiğında belki güsür! dedi, Kadın çocuğu kucaklıyarak odasına götürdü. Filvaki gocuk annesinin yatağından çıkarıldığını derakap farketti, ve beşiğine girer girmez suslu; yalmz arasıra haçkardığı işitiliyordu, bunun da bir ehemmiyeti yoktu, Ondan sonra bütün gece rahat geçti. Delikanlı ve genç, güzel, kuvvetli kadın bilâkaydüşari bahtiyar oldular,.. Delikanlı ertesi gece gene geldi, biraz yüksekçe konuştuğundan çocuk gene uyandı; girivlinmliş gene başladı, Annesi İtoşup gene getirdi. Delikanlı bu sefer tuttuğu bir yerini öyle kuvvetle ve 0 kadar uzun sikin ki çoçuk hafakandan boğulma alâmeti gösterdi ve beşiğine gider gitmez birdaha eesiyi çıkarmadı ve daha sonra uzun zamanlar annesinin yalağına alınmağı bir tehlike, bir işkence gibi gördü. g * Noter cümertesi akşimi döndü, evde ve yatak odasında. mevkiini aldı, Seyahat yorgunluğile evvelâ uyudu; daha sonra dürüsü ve üşülperver bir adam sıfatile âdet ve vazifesini ife etti, Bu sirada : — Ne tuhaf, dedi, çocuk bu gece ses çıkarmıyor... Kuzum karıcığım, şunu gelir, onu yanımzda görmek hoşuma gider... Kadın yavruyu kaptı, getirdi, fakat daha bir balta evveline klar içinde © kadar haz ile uyuduğu İm yatağa girer girmez, çöcuk Öyle bir körkü geçirdi ve öyle bir feryat etti ki, tekrar beşiğine götürüldü... Adamcağız hayretler içindeydi. — Acaba ne oldul Belki uyknaü Karisi: — Siz gittiniz gideli böyle hir hay peyda eti, bir köre bile alamadım ! dedi, Sabahleyin çocuk uyanmış, yatağında minik elle rini şallıyarak oymuyordu, Nöler büyük bir muhabbetle gitti, kucakladı, havaya kaldırdı ve kendi yulaklarınm götürmek istedi, Minik, müphem bir eda ile gülüyor, saadet saçıyordu. Biden yatağı gördü; annesi henüz yatıyordu, yavrucuk derskap yüzünü buruşturdü ve hlemeğe, boğazlanıyornuş gibi tepinmeğe başladı. Babanı, mephmt:- Canım tn çocnkts bir hâl var, dedi. İnsiyaki bir hareketle çocüğun gönleğini kaldırdı ve birden hayretle bağırdı, Çocuğun baldırları, oylukları, böbrek üstü, bütün arkası çürükler içindeydi. Adam. cağız karısına bağırdı: — Bâksana! Bu ne hal? dedi, Anse perişan bir balde atıldı. Her çürüğün ortası, kanın tam oturduğu yeri mormenekşe retiginde göste riyordu. Acaba üyüz mu olmuştu? Ana baba bitik bir halde hakıştılar. Noter: — Aman hekimi çağırtalm! değdi, Fakat karısı — Devamı 48 inei sayfada — var! dedi,