1 Ekim 1986 Tarihli Commodore Gazetesi Sayfa 14

programı yazmakla bilgisayara hiçbir şey “öğretmiş” olmadık. Bunu yapabilmek, bilgisayara Pitagor teoremini “öğretebilmek” için, somut bazı değerler verme- den bilgisayara “birinci kenar”, “ikinci kenar” ve “hipotenüs” gi- bi kavramlardan bahsedebilme- miz gerekir. Bunu yapmanın yolu ise programlarımızda değişken- ler kullanmaktır. Değişkenler Bundan önceki örneğimizde PRİNT komutuyla bilgisayardan kendi hesapladığı bir sabit değe- ri yazmasını İstedik. Amcaı PRİNT ko-. mutları ile bilgisayardan bir de- ğişkenin değerini de yazmasını İs- teyebiliriz. Değişken, içine herhangi bir değerin yerleştirilebileceği bir bellek bölgesinin adıdır. Sabitle- rin aksine değişkenlerin değeri, . programın işleyişi sırasında deği- şebilir. Bu yüzden değişkenler bir sayı ya da bir değer iİle değil, sembolik bir İsimle gösterilir. Şimdi değişkenler kullanarak bilgisayara Pitagor teoremini öğ- retecek programımıza girelim: Program 1 Buradaki X, Y ve H simgeleri bil- gisayara önce belli bir bellek böl- gesini tahsis etmesi ve bu bölge- yi bu simgesel adla eşleştirmesi gerektiğini bildirmektedir. Daha * sonra, sözkonusu simgesel adla her karşılaştığında bilgisayar, o simgesel adın işaret ettiği bellek bölgesine gidecek ve oradaki mevcut değeri kullanacaktır. Bu yüzden belli bir değişkenin işaret ettiği bellek bölgesinde, o anda gerçekten ihtiyacımız olan değe- rin bulunması çok önemlidir. Bu nasıl sağlanır? Yukarıdaki örneğimizde her ye- ni üçgen için programın 20. ve 10 REM H:HİPOTENUS Xt 1.KENAR Y:2.KENAR 28 INPUT "BIRINCİI KENAR"?K ' 30 INPUT "IİKİNCİ KENAR";Y 40 Hz SOR(XtEY*YtE) 5O PRİINT "HİPOTENUS-";H sa END READY 10 REM PISAGOR PROGRAMI ga x-8 36 YA 40 Hz SORC(KtTEt*YTE) 5o PRİNT "HİPOTENUS-"; &A END READY. commodore 30. satırlarını yeniden yazmamız, yeni X ve Y değerleri vermemiz gerekiyor. Başka bir deyişle, prog- ramın İşleyişini kesmeden kullan; - dığımız değişkenlerin değerini değiştirme şansına sahip değiliz. Bu kısıtlılığı aşmanın bir yolu var mı? Programlarınız da Size Soru Sorabilir Değişkenin değerini bizzat programı kullanmakta olan kişi verebilir. Bunu sağlamak için İNPUT komutu kullanılır. İNPUT ko- mutu bir giriş komutudur. Başka bir deyişle, program çalışırken, bilgisayar bir İNPUT komutu ile karşılaştığında, kullanıcının kendi- sine bir değer vermesini bekle- meye 'başlar, Şimdi yukarıdaki programı, İNPUT komutunu kulla- narak yeniden yazalım: Program 2 . Bu programın çalışması sırasın- da bilgisayar 10. ve 20. satırlara geldiğinde, tırnak içinde yazılmış olan cümleyi (“BIRİNCI KENAR”, “İKİNCİ KENAR”) ekrana yazacak ve ardından bir şsoru İşareti ekle- yecektir. Ve sonra kullanıcının gi- receği değeri beklemeye başla- yacaktır. Kullanıcı klavye aracılı- gıyla herhangi bir sayısal değer girip, RETURN tuşuna basar bas- maz, bilgisayar bu değerleri sıra- sıyla X ve Y değişkenlerine vere- cek, hesaplarını yürütecek sonu- cu ise H değişkenine yerleştire- cekltir. _ Birinci dersimizi burada tamam: llyoruz. Yalnız bilgisayarınızı ka- patmadan, yazmış olduğunuz programı saklamanız gerek ki, bir dahaki aya yine kullanabilelim. Bunun için dataset kullananların, SAVE “PISAGOR” , yazması yetiyor (PISAGOR) prog- ramımızın adı. Bu komutu yazın- ca, ekranda “Press record and play on tape” cümlesini görecek- ler. Bunun üzerine datasetlerinde- .ki Record ve Play tuşlarına aynı nda basmaları gerekiyor. Disk sürücü kullananların ise, SAVE “PİSAGOR”,8 yazmaları yetecektir. O