1 Ekim 1986 Tarihli Commodore Gazetesi Sayfa 10

BASIC öğreniyoruz Samet KUMAŞ Bilgisayar: Büyük Bilinmeyen rtaya çıkmalarından bu yana çok kısa bir sü- re geçmiş olmasına rağmen, bilgisayarlar artık iyiden iyiye tanıdık oldular. Bu aşamada geri dönüp, İlk bil- —————— Te galanl-lele/n gisayarların doğuşunu hatırlat- makta yaraır var. Modern bilgisa- yarların ataları, dört işlemli hesap makinelerinin yardımıyla, çok sa- yıda hesabı kısa sürede yapabi- liyorlardı. Ancak yalnızca araştır- macılar tarafından kullanıldıkla- rtından halkın çoğunluğu bunların varlıklarından bile habersizdi. Gerek elektronik teknolojideki ilerlemeler, gerek endüstrinin çok sayıda hesabın üstüste ve güve- nilir bir biçimde yapılmasına duy- duğu ihtiyaç, bilgisayarların ge- lişip yaygınlaşmalarına yol açtı. İlk makinelerin başlıca işlevi, ze- kâ gerektirmekle birlikte, yine de hesap yapmaktan daha karma- şık olan birtakım işleri yürütmekti. Bu makineler bilgi işleyebiliyorlar- dı; bu yüzden bilgi-işlem makine- leri diye anılmaya başlandılar. Bugün her iki deyim de, yani ge- rek “bilgisayar”, gerekse “bilgi- işlem makinesi”, eşanlamlı olarak kullanılıyor. Bilgisayarlarla hesap makinele- ri arasındaki temel fark, bilgisa- yarların “öğrenme” kabiliyetine sahip olmalarıdır. Bilgisayar, bir- takım işlemlerin nasıl yapılacağı- nı “öğrenebilir”, yani “proğram- lanabilir”. Ancak ilk bilgisayarların öğren- me kabiliyetleri tamamen edilgin- di; makine öğrenmeye kendin- den hiçbir şey katmıyordu. Bu tip öğrenmeyi, (yani programlama- yı) şartlı reflekslere benzetebiliriz. Örneğin, köpeğimizi her gün gazete kulübesine gidip bir gaze- te alıp getirmesi için eğittiğimiz- de, köpek bütün bu İşleri zekânın hiç katkısı olmaksızın, koşullu ref- leksleri sayesinde yapacaktır. Bu yüzden gazetecinin kapalı olması ya da gazetenin henüz dağıtıl- mamış olması gibi önceden ko- şullandırılmamış olduğu durum- larda, köpek ne yapacağını bile- meyecekltir. Aynı şey bilgisayarların eğitil- meleri (yani programlanmaları)