2 Kasım 1963 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 7

HAFTANIN İÇİNDEN C.H.P.nin Meselesi Bi zamanlar C.H.P. li olmak, C.H.P. li görünmek bu memlekette ayıptı. Bu. 1946 ile 1950, hattâ 1954 ara- sına rastlayan samandır. Niçin ayıptı? oO(Çünkü C.H.P. devrin ileri fikri olan Demokrasiye düşman sanılıyordu, çünkü C.H.P. bir başka, nizamın, statükonun savunucu- su biliniyordu. 1954 ve bilhassa 195? ile 1960 arası çok gözü açtı. Belki parti olarak değil ama, şahıs olarak ki- min Demokrasiden yana ve kimin Demokrasiye karşı bu- lunduğu meydana çıktı. Buna rağmen, bir belirli devre- de yetişmiş, o günün mücadeleleri içinde vaziyet atamı kimselerin tamamı kendisini eski komplekslerden kurta- ramadı CH.P. nin yanında, D.P. ye karşı savaştığı hal- de bir soğukluk duvarını yenip C.H.P. ye katılamadı, yahut katıldığı halde ona umamadı. Öküzün ölmesiyle ortaklığın ayrıldığı kanaatine yüreği daha çok yattı ve 27 Mayıs sonrasının dalgalanmaları içinde çekip gitti. Eğer C.H.P. 1946 ile 1950, hatta 1954 arasında mera- mını millete, memlekete daha iyi anlatabilseydi aynı mı olurdu? Bu suale yerilecek her cevap, aslında bir spekülasyondur. Zira geçmişin gerçekleşmemiş olay- ları konusunda söz söylemek bir meçhulü (karıştırmak demektir. Ama muhakkak olan şudur ki, CH.P. başka türlü davransaydı netice barka olurdu. C.H.P. bütün iyi niyetine rağmen Demokrasinin asıl öncüsünün, asıl alem- darının kendisi olduğuna o tarihte pek az kimseyi inan- dırmıştır. 1954 ile 1960 arasının acı, çok acı tecrübeleri gerekmiştir ki aklı başında insanlar D.P. kesimlerinden CH.P. kesimlerine göç etsinler ve öteki kıyılan menfa- atçilere, korkaklara, alçaklara, maceracı (o vurgunculara bıraksınlar. 1960 ın arefesinde CH.P. li veya CH.P. den yâna ol- mak kusur değil, şerefti. Haysiyetsizlik, Menderesin in- san haklarım çiğneyen idaresini desteklemek, ona kul köle olmak, onun V.C. ocaklarını, bazen istemeye iste- meye doldurmaktı. Ben çok adam bilirim, CHP. li bu- yüklerden -İsmet İnönüden değil - icazet alarak V.C ye kayıtlarına yaptırmışlardır. Gelmişlerdir, sulanmışlar- dır, ağlamışlardır, viran olası hanedeki evlad-ü ayaklan bahsetmişlerdir ve alçaklıklarını mazur göstermişlerdir İnanarak, iman ederek V.C. ye girenleri hiç sevmemişim- dir, ama onlardan hiç iğrenmemişimdir. Fakat ötekiler man görsem içimden suratlarına tükürmek gelir ve bundan dolayı çok düşman kazanmışımdır, onlara ica- zet veren çok CH.P. büyüğünü kırmışımdır. Buna ister senli allerji deyiniz, ama o tipler tüylerimi diken diken ediyor. Bu, bir başka hikayedir. Söylemek istediğim şudur ki CH.P. bir usun propaganda devresinin ancak sonun da, karşı taraf bütün ölçüleri bir kenara bırakıp ziyade siyle asınca temize çıkmış, kendisinden yana Olmanın kendisinin eski devri temsil ettiğine inanmamanın ayıp teşkil etmediği hükmünü umumi efkâra verdirmiştir. Bugün CH.P. gene böyle bir tehlikenin eşiğindedir Çanlar bütün kuvvetiyle Çe Bir yeni ve taze nesil, C.H.P. li veya C.H.P olmanın ayıp, ge- rilik teşkil ettiği inancı içinde gelişmektedir. Şu andı netice Metin TOKER çok okulda çalışmak, beğenilmek, sevilmek iyi notlar almak, hoca taralından ve takdir edilmek, derse kalkanca bilmek te "ineklik" sayılmaktadır, prestij kırmaktadır. Ama iki durum eş değildir. İkincisi, çok zararlı olmakla beraber okulların sınıflarında kaldığı halde birincisi dal- ga dalga toplumun çeşitli zümrelerine yayılmakta ve ade- ta C.H.P. taraftarlığı ile statükoculuk çok çevrede aynı şey olarak anılmaktadır. Bundan kimlerin faydalandı- ğını belirtmeye bile lüzum yoktur. Halbuki, hadiselerin içinde olanlar ve işlerin içyüzü- nü bilenler bunun böyle olmadığına samimiyetle kailidir- ler. Tam aksi propagandayı yapanlar arasında aynı nu- rumda bulunanların ekseriyet teşkil ettiklerine dair eli- mi ateşe sokarım. Ama herkesin hadiselerin içinde ol- masına, işlerin içyüzünü bilmesine ne imkân vardır, ne de çare» Bu yüzden. 1960ın arefesinde kanlarını C.H.P. için, onun savunduğu prensipler uğruna akıtmaya hasır bütün bir kütle bugün kendisine yeni bir aşk, bir yeni ideal aramaktadır. CH.P. Demokrasinin "mythe" ini ya- ratamadığından dolayı memleketin en sağlam kuvvetle- ri nezdinde itibarını, gücünü her gün biraz daha, Allatı- lan ki P. olsa, vız gelir. Ama onun- la birlikte bu rejim, bu sistem de genç, en genç taraf- tarları içinden fire vermektedir. Belki bu bugün, kilit mevkilerini dinde tutan nesil itibariyle, tahammül edile- bilen bir lükstür. Ama milletlerin hayatı, nesillerinkin- den uzundur. C.H.P. nin gerçekte neyi temsil ettiğini, neye inandığını anlamak için gere bir on sene sarfet- memis, hakikatleri on senenin sonunda görmemiz gere- kecekse bu bize çok yeni fedakârlığa, gözyaşı ve ıstıraba malolacak demektir. urumu bilmek ve ona göre tedbir almak C.H.P. nin bilhassa genç liderlerini bekleyen görevdir. Eğer C.H.P kendisini 1946-50 arasında anlatabilme ve muvaffak ol- saydı 1950-60 arasının çok ıstırabım çekmeye hiç lüzum dahi kalmazdı. 1950de. elbette ki hiç bir şey C.H.P. yi kurtarmazdı, zira CH.P. yakılması şart bir puttu ve mutlaka yıkılacaktı. Ama CH.P. kendisini gerçek yüzüyle göstermekte başarı kazansaydı memleketteki siyasi den- se belki e nisbette bozulmazdı ve kuvvetler daha baş- başa pir ram gösterirdi. Ne . Olan olmuştur ve gözleri geriye çevirmekti bir fayda yoktur. Bugünün meselesi, kabarmaya başla- yan dalgaların istikametini değiştirmek için C.H.P. nin kollarını sıvamağıdır. Gelmiş geçmiş bütün şartlatın ne- ticesi, şu anda nefret edilen tutumlar, davranışlar var- dır. CH.P. bunların savunucusu gibi gösterilmek teşeb- büsüne karşı vaziyet almalı ve asıl ilericinin, sosya let taraftarının, partizanlık düşmanının kendisi gunu inandırıcı bir tarzda herkese, bilhassa yetişen ne sillere göstermeli. 1960 arefesinin imanım tekrar bulma tadır. CH.P 1946 ile 1950 arasında geç kalmıştır. Bu. mem- lekete pahalıya mal olmuştur. Bu çeşit bir ikinci miskin- lik, daha da vahim neticeler doğuracaktır Herkesin, hiç olmazsa haberi ola! AKİS/7