İKTİSADİ VE MALİ SAHADA rilmesini fatemiyor Böyle bir temas or ganı kurulduğu takdıirde ise, Franua, bunun OKECE dışında olimasını istiyor. Halbuki, !ngiliı!er, İsveçliler ve Nor- veçliler, pek hi arak, bu temu organını OFCE çerçeveaı içinde y almasım istiyorlar ve böylelikle, iki da kalan lelerin'n de ele alınabileceğini belirtı- yorlar. Fransanın dışında kalan Müş- terek Pazar üyelerinin bu pek haklı teklife "“hayır” demekte uzun müddet ısrar etmeleri beklenemez. Kaldı ki A- Tıka ile Kanadanın şerik Üye ol- duklnrı OPCE dolar bölgesiyle Batı Avrupa arasındaki meselelerin en iyi Gdeki eğlence yerlerinden vergi alın- masına hedef tutmaktadır. Teklife göre barlardan ve mMmüÜzikli lokanta ve gazinolardan adam Daşı- na 2-10 lira; kamınen verye Lâhi eğ- lenceleri ihulva len müsamerelerle atinaj yerlerinden 1-8 lira; kazanç sağlayan klüplerle otellerden 2-10 1ll- ra; ücretli maç, müsabaka ve parti- lerden 1-3 Hra: sinemalardan 1.5-2.5 lira; koönserlerden 2-10 lira vergi alı- olmayan baxınından bu müsbet bir tara_fı xardı istihlâki vergi- teklifin andan, üD RA Ietvekilleri VıIAyet Umumî Meclislerl— ne, vilâyetleri içersinde arazi ve bin. Eğlence yerlerinde eğlenenler Vergisi caba!.. mniÜnakaşa edileceği yerdir. Herhâl- de, İngiliz-Fransız rekabetinin son hissi buhranlarının kalıntıları da or- tadan kalkınca, Amerika bu yolda yeniden diplomatık faalıyete geçecek- Ür. İmar Eğlenceye vergi... P. şeflerinin ilhamiyle olacak, ba- zı D. P. İstanbul Milletvekili Nec- mi Nuri Yücel ve arkadaşları Beledi- sı maksadiyle B. M, M. ve bir Kanun teklifi sunmuşlardır. İçişleri Komis- yonunda Treddedilmiştir. Bu teklif, nüfusu 10 binden hir y) vergisine -kertulilerine kalmak Dzere- muayyen mistarda zam yapmak yet- kisini veren bir kanun teklifi vermiş- lerdir. Bu tekliflerden maksadın, imar masraflarını karşılamak olduğu anla- şılmaktadır. İstanbul Belediyesi yete kililerine göre, ancak bu vergiler sâ tanbul Belediyesinin yıllık açığı 2350 miılyon lira civarındadır. Bu sebeple, ayrıca İmar vergisi, ayakbastı vergisi gibi yeni beledi vergilerle birlikte te- fefon. posta ve nakii vasıtalarından da belediye payları alınması lstenmek- tedir. Köylü Borçları Tecll teklifi... © 4 Knaaım 1959 günü toplanan C - H P, Meclis Grubu İdare Heye- ti, C. H. P. milletveklilerinin yurt ge- Zzilerinden edindikleri intibalara daya- narak, köylü borçiarının bir yıl için tecllini sağlayacak bir kanun teklifl- Tn hazırianmasına karar verdi. Gerçekten, 8 Ağustos kararların- mi fiyat seviyesindeki artışlardan ya- vaş olması bunun belli başlı sebebidir Buna, bir de, mahsül durumunun kü- tülüğü eklenince, köylümüzün büyük bir kısmı, borçlarını ödeyemeyecek duruma girmiştir. Bu durumda, borç- ların tecili elbette ki gerekir, Bununla beraber, borçların tod- H hakkındaki bir kanun selenin kendisini kökünden hLl.Iet.- miş olmayacaktır. D P. iktidarı ele tebail- den tahsil edilmemlştir Çok kere gi- yasi sebeplerle, üstahsilin vâdesi gelmiş olan kredisinin yenilenmesi ci- Kredisi yenilenen müstahsil, bu imkândan faydalandık- an başka, yeni krediler almak ve son- raki yıllarda bunları da yenilemek im- kânını bulmuştur. Böylelikle, zirat ia- tihsâl kredilerinin çok büyük bir kıs- mı istihlâk kredisi şekline sokulmuş- tur. Ziraat Bankası tarafından Tarım Kredi Kooperatifleri lerin 3/4 ünün ve m kredilerin yarısının bu şekilde yeni- lenmeğe tâbi tutulduğu tahmin edi- Hyor Ayrıca, halen tectle tâbi ikredi- ler yekünunun da 250 milyon lirayı aştığı ve bu meblâğın bir kısmının henliz takside bağlanmadığı söyleni- yor. D. P nin yanlış tarım politikası- nın ve kredi siyasetinin sonucunda, tarım sektörümüz, halen -sadece Zi- .000. lirava varan bo: rette değildir. Yapılacak şey, müstah- silin Ziraat Bankasına olan 25 bin li- raya kadar vâdesi gelmiş borçlarını affetmek, ancak, 5 bin dönümden faz- la toprak sahibi olanları bundan is- tisna etmektir. Ziraat Bankasına karşı vecibelerinden bu suretle kur- lâğ. Devlet bütçesine her yıl konacak tahsisattan Ziraat Bankasına ödene- bilir. C.H.P. nin 1957 seçim beyanna- mesinde zaten 1.000 liraya kadar köy- lü borçlarının affedileceği vaadi yer almıştı. Bu gün, bu vaadi daha da ge- nişleterek ele almamak için sebeb yoktur. AKİS, 8 ARALIK 1958 ( 3