18 Temmuz 1936 Tarihli Ağaç Dergisi Sayfa 12
Piyes5 Perde 6 Tablo TİYATRO MÜDÜRÜ — Uğurlar olsun | (artistler çıkar. Müdür telefonu açar) Alle 1.. Gişe memurluğunu verin. (dir an) Sen misin ? Gişeyi kapat... Evel kapat... Evine git... Niçin- mi?.. Çünkü.. Çünkü bu akşam lemsil ver- miyoruz, (Telefonu kapar. Bir iskemleye yıkılır gibi olurur. Bir zaman öyle kalır. Hu- reketsiz ve sessiz, garson gelir.) GARSON — Bir efendi geldi. TİYATRO MÜDÜRÜ — Nasıl efendi ? GARSON — Şişman, yözlüklü. TİYATRO MÜDÜRÜ — Adı? GARSON -- Karlını verdi. TİYATRO MÜDÜRÜ -—- ( Karlı okur bir- denbire harekete geçer. ) Ne bakıyorsun öyle ? Koşsana | Karşılasana! Büyük bir adam bu, mülhüm bir adam, nasıl oldu da geldi bilmem ki | Hemen şapkasını al, yel keçesine dikkat et, ucu kalkmasın. Ayağına takılmasın. Çabuk! Çabuk | GARSON — Başüstüne | ( Garson 4uzla çıkar, müdür ceketini likler, kendine çeki düzen verir. Pat ron gelir. ) PATRON —. Merhaba azizim müdür sizsi- niz değilmi ? TİYATRO MÜDÜRÜ — Evet, Beyefendi. Bendenizim. PATRON — Müşerref oldum. TİYATRO MÜDÜRÜ — O şerel bendenize ail elendim. PATRON — İşler nasıl? İyi gidiyor mu ? TİYATRO MÜDÜRÜ — Fena değil elen- dim. PATRON — Şu halde iyi gidiyor. TİYATRO MÜDÜRÜ — Evet efendim. PATRON — Yahu siz şu tiyatrocular hiç doğru söz söylemez misiniz ? TİYATRO MÜDÜRÜ — Niçin Beyefendi? PATRON — Af edersiniz, size küçük bir zahmelim var, giderken belki unulurum. Hazır aklımda iken şu garsona emir buyurur musunuz, ki bu akşam için bana bir loca bileti ayırtsın | 11 Zn Cevdel Kudrel SOLOK TİYATRO MÜDÜRÜ — Ha... Şey... Nasıl söyleyeyim ?.. oynamıyoruz. PATRON — Niçin oyaamıyorsunuz ? Yuk- sa aktörler grev mi yaplı” TİYATRO MÜDÜRÜ — / Birdenbire ) siz bunu nereden biliyorsunuz ? PATRON — Biz yazeteciler her şeyi daha olmadan evvel öğreniriz. TİYATRO MÜDÜRÜ -- mesele gazetecileri ediyor ? PATRON — Şimdi, azizim, gelin dala açık konuşalım. TİYATRO MÜDÜRÜ — Açık konuşalım. PATRON — Niçin benden öyle birdenbire uzaklaşlınız ? TİYATRO MÜDÜRÜ — Yerimde duru- örum. PATRON — Şüpliesiz yine eski yeriniz desiniz. Fakat manen çok uzağa kaçlınız. Hal- bu ki ben size elimi uzatıyorum. TİYATRO MÜDÜRÜ — Anlamıyorum. PATRON — Anlatacağım. TİYATRO MÜDÜRÜ — Sizi dinliyorum. ( Koltuğa gömülür, fakat belli ki rahat- sızdır.) PATRON — Her şeyden önce vaziyetinizi şöyle kısaca bir gözden geçirelim. TİYATRO MÜDÜRÜ — Fakat ne sıfatla? PATRON — Bir vatandaş sılatile, - Öyle yabancı bakmayın rica ederim. Biliniz ki, ben sizi daha iyi tanıyorum. Belki illis eden bir adam yer yüzünde arlık hiç kimse ile görüş” mek istemez. Bunda haklısınız. Ama bu karşı- nızda gördüğünüz insan sizden para istemiyor, Onu kewdinize bir dost biliniz. TİYATRO MÜDÜRÜ — Ben benüz cimiş değilim ki. PATRON — Henüz a Belki İe- nüz iflâs etmediniz. Fakal yarın P Şimdi azizim, bu sözleri bir tarala bıraka- lim da, meseleye gelelim. Artistlerinizin. iki aydanberi maaşını veremiyorsunuz. Onlar da Oüün için mi P.. Bu akşam Peki amına, bu neden bu kadar alâkadar sizinle iflâs 7 ÖLÜLERİ
