13 Haziran 1936 Tarihli Ağaç Dergisi Sayfa 14

Hiküye: Deliler Deli Değildir Bütün çalışmalarıma, çabalamalarıma rağmen, yeni girdiğim gazetede kendimi göstermek için, mülüm, parlak bir anket mevzuu bulamıyordum. Önzelenin sahip ve müdürü, bana, talırir heyeti arasına kabul olunduğumu söylediği gün ilâve simişli i — Kendinizi gösteriniz, gazetenin salışım yükseltecek bir mevzu bulursanız, aylığınız çabuk arlar, İsem, yazılarınızı, üçüncü &aylanın başına koyar ve size İZ pumlu ile imza almak salâhiyetini verizim, Zeki ve kabiliyelimin ne derecelere kadar yüksek olduğunu ölü göslerecekilim ve şüpelue- biz adaha ilk yazılarımla meşliur olacaklım.. Bur ül içini üç gündür gözüme uyku girmiyor, arıyor, mütemadiyen arıyordum. Birçok şeyler bulmayor değildim. Meseli: Meşhur adamlarla, gıdıp, bilmedikleri mevzular eiralında mülikal- İar yapmak. Hepsinin : — Bu benim iliiisasim değil amma, bununla beraber, bence... diye cevap verecekleri muhakkaklı. Yahut, herhangi bir polise müracaai ederek: — Yerde yirmi beş kuruş buldum! demeyi, bu yirmi beş kuruşun macerasını takip etmeyi düşünüyordum. Polis, bana: — Al, senin olsunl diyemezdi. Alıp cebine de koyamazdı. Gö: İürüp komsere vermesi İâzımdı, zabıt varakası tubulup emanet dairesine verilecekli, ilin edile: cekti, skaybellimis diye gelip istiyenlerin bü irani baş kuruşun kendilerine ail olduğunu ispal eimeleri Azımdı “bunu nasıl yapalilirlerdir- ve nihayel bir sene sonra, bu paranın bulana verilere xi icap edecekti, filit.. Bu şayanı dikkat bir anket olabilirdi. Fakat İs bur mevzu beni Lalmin gelmiyordu, aklıma daha güzeli geliyor, bir evvelkini beğenmiyor" dum. Bu mütemadi araşlırmıya uykusuzluk ta inri mam edince, sinirlerim bözülmuş ve nihayci dördüncü gece bilap, uykuya dalısıştım. Buna 15 uyku demek bilmem ne dereceye kadar doğru olurdu. Zira, korkunç, uyanır uyanmaz ne ul duğunu halırlayamadığım rüyalar görüyordum, hafakanlar basıyordu. Bir aralık haykırarak uyanmıştım. Karım da bu İeryallan uyanmışlı, gözleri korku içinde, bana; — Ne var, demişli, deli mi oluyorsun ? Deli imi oluyorsun ?,. Deli mi oluyorsun” Evet belki deli oluyordum ? Belkide olmuş- tam bile. Fakat deli olmadığımı biliyorum. Ben sndece, mesleğimde kendimi iröslermek için bir mevzu arıyordum. Bineenaleyli akıllıyım, Sevinçle yalaklan İirladım, Kararımı vermiş» fim, mevzuum şu olacaklı: « Deliler deli değil dir 1 e, İspat edecektim ki, deliler deli değildir. Zira, karım nasıl akılı olduğum halde beni deli zan nediyor ilise, belkidebir çok deli zamedilerek tumarhaneye kapatılmış olanlarda benim gibi idiler, benim gibi bir şey arıyorlardı, bir şey bulmağa çalışıyorlardı ve bir nokla üzerine beksil ellikleri düşünceleri yüzünden, dikkatle- rini mullelii meselelere müsavi bir suretle tak- sim eimiş olanların mazarimla deli gibi görünü- yorlardı ? Bence sinir doktorları bunların «deli deği: imis deyişlerine gülümsemişler, hiç bir yoğuri- cunun yogurdum karı Odemiyeceğini bildik- lerinden 0. kendilerinden menkül ilimlerile bu zavallıları tmarlanelere kapalmışlardı. Evet.. ben delilerin deli olamadıklarını isbat ölecektim ve bunu daha iyi yapabilmek için kendimi deli ibi göslererek İmarbhaneye allı- racak, ankelimi yapacak, sonra deli olmadığımı meydana vurarak gazeleme yazacaktım. di m Ön üç yündür bmarhanedeyim, Ü gere ka- Fimin üzerine alılmş, onu boğar gibi yapmış- damı, Ö, istimdai elmiş, komşular gelmiş, beni karakola, oradan hmarhaneye götürmüşlerdi. Hakikaten düşündüklerim doğru. Tumarha nedeki delilerin hemen yüzde doksanı deli de- gil, hepsinin kendilerine göre ve sâlelâdes den