KARIYA MEKTUP ni. Bu günler içim içime sığmıyor Bu günler bütün deliliğim üstümde Ne o vurduğu yerde gül biten Acı kahvemi pişiren eli.rin Nede öpülesi saçların gözümde, Ben, o bildiğin halim selim Senin her bir dediğine uyan O suya sabuna dokunmayan Tombul fikirli adam değilim Ben, artık ölebilirim, öldürebilirim. . Sen gönlünü hoş tut nede olsa, Sen daha güzel geyler göreceksin, Sen kalbimin ilk ağrısı, iyilik bilir, Ben boş ver bütün bu yazdıklarıma Ölümde olsa insan unutabilir ,.. Karım, sana üç aydır yazmadım, Tek satır göndermedim geldim geleli, Kanlı bıçaklı olduk kalbimle... Ne yediğim, ne içtiğim belli Bu hâl böyle giderse Karım, ayakları öpülesi haber Gelmemekte inâd ederse Görüşebileceğimiz şüpheli FA İK BA Y s A L Aklmdasın Her Allahın-günü Saçı uzun oklı kısa Rükiyem Bütün demiryollarından öte Sensiz yaşayamıyorum Sensiz yapamıyorum... Sensiz bu yüz yirminci gecem. Bana yaşadığın şehirden Bir parça gök, bir parça hava, Biraz da deniz satın al Sakın ihmâl etme karım Bunları gönder ilk postada. IV. Unut Rükiye Ölüm hakkında bildiklerini... Sen bu saçmaları bir yana bırak Sen bir gün ister istemez Unutacaksın çektiklerini Buna inan, bu iş böyle, bu muhakkak Bulutsuz bir Nisan günü sabahı Beni bile unutturacak sana toprak Dünyaya bir kerecik gelir insan Rükiyem gününü gün etmiye bak. e dl Seninle yine başbaşa veririz Ben ellerim dolu iki cebim dolu, İyi haberlerle dönerim eve Her şeyi unutturur Rükiyem « Kocacığım » yazan ellerinle Pişirdiğin bir acı kahve Saadetten ağlarsak bile Bizi kimse ayıplamaz İki ayağını Bir pabuca sokan Rükiyem Selâmda olsa, bana sık sık yaz. 5 ti, Mei ay 45 — Servetifünun — 2418 i moi.” Mi mM...