10 Aralık 1942 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 5

10 Aralık 1942 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 5
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

Bir şehri tahattur Bulutlarına âşık olunan şehir, Limanınâ, minaresine ve gemilerine, Mesire yerlerine ve pezar kurulan mevdana selâm. i Yine balıkları canlı çanlı mı satıyor “Gözüm Âli, Yine halis şarap bul Taze sordalya tavası mezelik. 7 Bu lodos şehrine bir sabah, Misafir olsun bedenlerimiz. Aklımız köyümüzde kalsın, Ellerimiz elinizde. Ve yüzünüzde sıcaklığı dudaklarımızın. Marhların gözleri gümüş balıklarda mı yine?. Halâ baliklar cömertmi balıkçılara, Fakır fukaraya?. Halâ yerinde mi vitrininde 'resimcinin, Garip gözlü tasvirim?. Bir sabah eşiğine bastığım şehir, Kahvelerine, rıhtımına ve sandallarına, Caddelerine ve ağaçlarına selâm. itiyat Beni arayanlar bulurlar çabucak, Çıktığım kahvede. Ayni yollardan geçerim gece gündüz. Yolumu değiştirdiğimi gören olmamıştır, Ayni tramvaya binerim sabahları Ayni yerde otururum vapurda. Ayni kızı severim yıllardır. Cıgaramın markası değişmemiştir. Ayni şapka başımda oldum olası, Ayni sakaktadır Altında ıslık çaldığım pencere. Mü & Bizim mahallenin sabahı Her sabah uyku dolu odalar, Pencerelerini açarlor $ e “Halis süt. güğümleri ilg r, Bizim mahallenin sütcüsü, . Hâlâ uyuyan yeni evlilerimiz. . Yeni uykuya dalan mütekaitlerimiz. Kundakları açılan çacuklarımız. Bizim mahallenin sabahında, Günahkâr yorganlar pencerelere asıhr. Uukulu gözlerle sökağa bakar Halı tüccarımn hizmetçisi. Sokaklarımız ki tertemizdir Su içinde yüzen, Yeni basılmış manzara kartlârı kadar Nettir sabahlarımız. Her sabah yeni günlere uyanır mahallemiz, Şikâyetsiz ve kolay. Her gün ayni şeyi yaşar, Görmüş geçirmiş sokaklarımız. Yalnız yeni yeni yüzler görür, Köşe başındaki nokta kulübesi, Saadet Mes'ut olduğum zamanlardır Islıkla şarkı çaldığım günler. Saadet hissetmeme yeter, Bir İspanyol plâgı, Bir Hncan sade kahve, Bir vesikalık fotoğraf. Kitaplarım söadetlerimi yazar. Ortaklaşa sigara paketinde, Dostluğumuz, sevgilerimiz. Hesaplarımız ahrete kaldı, Günahlarımız ruzu kıyamete. mta 3 Z E K İ 39 — Servetifünun — 2416

Bu sayıdan diğer sayfalar: