1 Temmuz 1948 Tarihli Sebilürreşad Dergisi Sayfa 7
Cilt 1, Sayı T — VI FARMASONLAR VE RUHUN EBEDİYETİ : Bir farmason gazetesi diyor ki: «Ruhun e- bediyetini kim tekid edebilir?. Ruhun ebediye- “tini isbata çalışanlardan, hiç biri'asırlardanberi buna muvaffak olamamıştır. Ve muvaffak ola- ;myacaktır. Çünkü ruh, bizzat kendini halket - miştir.» Sonra «Lomönd Masomk» gazetesi de «Ruhun ' ebediyeti fikri, hürriyeti vıcdana bir tecavüz - : dur p dıy ıkanın «Grand Oryant Masrıkı âzam»ı 1837 senesmde farmasonluğun, bütün nususu di- niye ve felsefiyeden kuratarıldığımı ve ısdar et- tiği beyannamelerde ruh ve Allah hakkında söz geçerse, bunun sırf ananei nizamiyeye ria- yetten ileri geldiğini ve hiç bir vakit itikada is- tinat etmediğini beyan ve ilân eylemişti. Farmasonlarca «ÂAncak'mecnunlar, cahiller “ ve âklen zayıf olanlar Allaha ve ebediyeti ruha itikad ederler.» (Lomond Masonik) VIE : :Şimdiye' kadar serdettiğimiz beyanat-ve tet- kikattan farmasonluğun 'mebadii esasiyesi an - laşılmış ise de bunları berveçhiâti tayin ede - biliriz. — — . : Farmasönlugun esası: Hareketi fikriyedir (1). : Gayrı mukayyed, nihai ve cihanşümul bir hür- ıyet (2). : tecrübe etmış ve bu sahte, fasıt ve bozguncu ıd— . dianın ne olduğunu sınamış bulunuyoruz. la:rın hayallerı ve idealleri tahakkuk etmemiş - ne bu minval üzetre giderse, artık din ve mane- “viyat namına bir şey kalmıyacağını umnarak se- vinen mütereddiler, sukutu hayale uğramışlar, belki de Aziz - ün - zü intikam olan Cenabı Rab- 'mesut aksülamellerin tesiri altında titremişler- Cevat Rifat Atilhan Fakat şurasıma sevinmeliyiz ki; Farmason- -olan hidayet yollarını açmıştır. Daha, yirmi se-: bi zülcelâlin ruhlarımızda husule getirdiği bu. SEBİLÜRREŞAD — * " : v . c1os Farmasonluğun içyüzü İngılızce Fransızca intişar eden bir mecmuadan Fn geniş mânasile hududsuz bir hurrıyetı mut- laka (3) iyeti mutlakai viedaniye (4). Faı-ma onluk kâffei nususun (5), kâffei edya- nın fevkindedir Hürriyeti vicdaniye, dür(7). Farmasonluk faraziyatı tasqvuîıyyenın kâffe- smden mukt ir müessesedir. (8). . nluk z kâffei edyanın fevkinde de- * ğil, aynı za_manda 1tıkadat1 ilâhiyenin de fevki kinde- dir (9) bütün edyandan üstün- , ayet dıyorlar ki: «Biz îarmasonlar, kendi - mizin papasları ve ilâhlarıyız. Ve bu gayrı rnaljıdud, yeye nazaran haktır. erkes ıstedı"me itikat eder. D İşte faımasonlugun esası budur. Farmasonludun esası boylece taayyun et- “tikten sonra önün azim bir felsefi hataya istinat 'ettiği tebeyyün eder. Böyle bhir felsefe «dini ta- bil» de bıle câyikabul bulmamıştır. Çünkü dini tabilnin de teklifatı var. Bu teklifat muke]lefm huruyetını tahdid, vicdanını takyid eyler. İşte farmasonlugun esasındaki çürüklük bu n oktar dan başlıyor. Maamafih bir insan,a 1sted_gmı yapmak, istediğini inkâr etmek hakkını 'bah - şetmekle herşey olup bitmez. İnsan kendisini teklifatın kâffesinden âzade icılıvermekle meselâ: «Benim. canım elli kadına malik olmak istiyor.» diyemez. Dese de bu gibi arzular, ahlâk ile ka- vanini medeniyenin huzurunda.heba olur gider. Tekâlifi diniye, efçadın arzusuna tâbi de- Bildir. Faraizi ilâhiyeyi ifa etmek, bir emri mü- - . “tehattimdir. Evamiri ilâhiye efradın hürriyetini takyit eder. Ve efrat ancak bu kuyuda tebaiyet- " le sıratı müştakimde giderler. Binaenaleyh far masonluğun hürriyeti mutlakası gayrı mevcut- tur. Bu hürtiyeti mutlaka, insanları ancak «rey- bi» lik ve dlâkaydi» lik gayyalarına sevkeder, bütün edyanı münzeleyi inkâr attirerek izlâl eyler, binaenaleyh farmasonluk dinen.merdud olup mütedeyyin bir fert, katiyen farmason 0- amaz. (1) A. Nent; t.i.408. (2) Lemonde - maçnnidle 1866 P.dd1. (3) İbîd, raay-1866..P.22. (4) İbid. (5) L'emonde & maçonhiciue, 1866, P.ddI, (6) A, . (7) Constition Mançonnigue Aı't i. : (8) Ibıd (9) W neyt, t.i.P 285 i ibd.
