23 Aralık 1937 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 14

” M Ü K Bd H Te y ga Li W e F -i T - T y v" * SAT '_' " k $ 4 - . | Mğeme YT YO - ee KOELL ö ZaI 1—"'_ a MÜKİ DECİNE PEŞİNDE 20 O YAZAY :wALT D?Şf—»-fî." x/f'c:? MÜLÜ OLDU- V DI AK, »çT vi İ A İNA MN İA EERLANA Bakar YÜK AĞAÇ -.. BİR D4 _ Si RE GEÇİYOR! di /"NRAR VER _ - HA.. (ŞTE SŞ 2 Ş/İMDİDE ELLİ KLİY | ORSUNA ADIM, BU TA- ÇAZSANA! Ki PLANA GÖRE BİR AGĞGAÇTAN DIĞERİNE, GİTMEMİZ LA ZIMDIR /.. —a Der e PEK AL --- ZATEN ekoy e Pa HUN F/IRAĞA..BU- RADA KALMAT AIZ İÇAB EDİ) |: ELARA Cü b/ Ç W S ! | ı'; ' vam Hasermar Ü : : KAHRAMAN RTZ 123 | 123 ZAHRAMAN. KIZ , — - a a— ee YO açt Frn e e d t - a * * ) * H e — Bir dakika — dürun. Size, niçin Bir an sonra, Luvinyinin gılıcı, ikin — Dinle... Ölünciye kadar sevil- yahat karnına bir memfr?“fdrkım , hiç kimseyi getirmediğimi söyliyeyim. ci defa olarak, elinden sıçradı. Luvinyi eei HOU çw:r::ı:. o;ğcı?eîıriîıî M değil de, — Bundan bana ne?... Vaziyet alın! tekrar koşup kılıcını aldı ve - tekrar, F e- e b TÜR l b t İ a p ü B ROZ Z ş kar Küçük ormanda, Luvinyi artık ağla küçük bir delik kapağı açılıyor ve — Bunun, benim için büyük bir bütün kuvvetiyle Şalenin üzerine atıldı. S t' Kİ ei radan, kefdilerine, suyla ekmek veri” ehemmiyeti var, şövalye. Şunu iyice Kılıç gene sıçradı. Bu defa Luvinyi mıyordu: İâ(ere oturmuştu. “Çe resi- i , , SÜY Su S E S : in çizgil kallus etmiş, gözlerinde liyordu. Ekmek simsiyah ve kuru. bilin ki, buraya şahit getirmedim, çün- kılıcı yerden kaldırmadı, boğuk - bir nin. çizgileri-ta B : a z ai LAĞ garip ve korkunç kıvılcımlar parlryor- ise gayet garip kokoluydu. İki kü kılıcınızı — elinizden düşürürken, sesle bir şeyler mırıldadı. Şale, onun: B t hisler beliri âki' (Biyaftt bu. hicabr hiç kimsenin çö esini “Beni öldürü i Lu) de- du. İçinde yeni hisler beliriyordu. Na- baht bunları yiyor ve e ziyafe VB ç görmem Beni öldürün! beni öldürün!...,. maeala erkeğîn son meziyetleti, nefret lemlerini hatırhyara.k kendilerini te- CU diğini duyar gibi oldu, ama pek de e- altında ezilmiş bir halde biribiri arka- selli etmeğe çalışıyorlardı. * K ._0 bir defa olur! Sefil! Şimdi min değildi. Sükünetini muhafaza e- ından sövüyordu. Kardenalin huzu- Bir defa, her biri bir köşeye sığıı görürsünüz! derek dikkatle rakibine baktı. Luvinyi runda başlıyan cürüm alçakca türüm, mış olduğu halde, uzun müddet konu$” e l_!tıntgeeııüf, tekrarlamak mec- birdenbire arkasını döndü. Şale onun zihnini büsbütün kızıştırıyor ve oraya mamışlardı. Nihayet, gerek _ t muriyetfinde kalacağım. Çünkü, ikimiz hıçkırdığıni düydü. — Bu, onün, kalbi- yerleşiyordu. Luvinyi ayağa kalktığı gerekse sükütun dehşeti içinde ezile na, suikast cemıy_etiı.ıin iki namzedi kıl'aını kınına soktu, mantosunu aldı, — Bu akşam umumi bir toplantı — Öldünüz mü, dostum?., okflmuğumuzu 'u"ıızi ?ldürmeuîn doğru » adım adım geriliyerek, atına kadar gel var, diye düşündü, Şalenin —metresi, Raskas: olmuyacağını söyledi. Şövalye, bu di ve orada bir ses, bir tahrik nidası bir oraa yeni bir faaliyet plânı teklif etti.. — Henüz ölmedim! ü îabî çok mesudum — ve sizi öldürme- çığlık veya bir barış teklifi bekledi. Ve korkunç bir sesle mırıldandı: "Diye cevap verdi ve, ayni zaman Be b t_ürl_ü Tazı olmuyorum. Ayni işin Fakat hiç bir şey duymadı. -Hattâ. a- — Ben de orada olacağım!.... bir kahkaha attı. ip içine girdik, dostum. Kılışlarımızı kım ) S Hogiei G XKİV Bu kahkaha, Korinyana gayet B& larına gokalım ve - düellonun bitişini gaçlar arasında kaybolan Luvinyivi j öründü. Bu belki de delil'ğin ilk ni: “Bel Ferronyer,, de — tesit T E AA le görmedi. Bunun Üzerine atına bin- KORİNYAN VE RASKAS gD d: u İ ı - di : Pari İunu tuttu. : “Seinden | Ba şanesiydi. Luvinyi, ağzını açmış, gözleri fır- zi vwas. DU ns__ W_ ; ; _FR“ka'h eR SŞ İ a ıçu; gi v kağ — Nicin gülüyorsunuz? ; lamış olduğu halde, dinliyordu. Bir- Şale, dürllonun net'cesini —düşese ol tak çıkılmıyan,, bu höcrede, HRÜR Hir bey d'üşürıüîor"m denbire bağırdı: bildirdi. Fakat ona, sadece. — birkaç dar kaldılar? Belki, aradan beş veya Birinci Korinyan :şen.diıinin akı — Birisi mi?.. Birisi si i faydasız hamleden sonra, Luvinyiyle altı gün geçmişti. Fakat bunun far- Hal'hazırda: isi « Bi size, beni öl- a ö Si konda değillerdi. Çünkü geçen zamanı ne mâruz kalacaktır. ; dürmemenizi tavs'ye etti? kendisinin, — barışmadan ayrıldıklarını k 5 k kf b et da şiiphesiz, açlıktan ölmek üzere'' .. Ünteye. tüi Si söylemekle iktifa etti. ölçecek bir vasıtaları yoktu v Korin ayri ihtiyari tekrarlâ yır, hayır, döştüm, o, sadece, Düşes! "bununla mesşgul olmuyorlardı. Yalnız, İ deril İ e biribirimizi boğazlamıyacağımızı um- l Ş e ikleri — Açlıktan ölmek... ö $ bi a artık susmağa tahammül edemedikleri hiç duğunu, ikimizin de, müşterek gaye uğ — Şövalye ,kıymetli bir - adamdır. zaman, ara sıra, yekdiğerlerine bu su- — Evet. Çünkü ev kapalıdır V€ ” runa çalışmamız için yaşamamız İcap grel;:ı dlı;ıe;ne:s.ıneö ıme_rr;n.un bo;durr; .ıîi ıor;.ıyorlardı. y a Kimide öna Yiyecek getiremiyeceği IÇI”: ği £ H - © ve Şalenin zleri icine akara M ' 4 K V Ra gı.osşjled:... l ilâve etti: K n Raskas şöyle diyordu: açlıktan öldcektir veya ölmüştür ' Luvihyi müthiş bir ıstırap çeki- * e — En aşağı iki gündenberi bura- * vallrı Korinyan! j p. yordu. Hrçkırma'ıf istiyordu. Duc%nk- hîlî_m:ım â:ı.a 0“;::- beni :e;îiğ;nl dayız! Korinyan bağırdı: F :, ! larına d'oğ“f tehdit 've hakaret md%' mrw Ce ananairy Korinyan ise itiraz ediyordu: — Fakat mademki, bize, delikte” — ü J ları yükseldi. Son b'_f gayretle, kendi- : ı : 4 Döşüş U — Ben hesap ettim: Buraya geldi- yemek getiriyorlar!... . sini tuttu ve kekeledi: — : d_tğî_; “îpğaf' ğeîüî: vecl;:alb:nm ;ld' ğimiz en aşağı iki ay oluyor. Raskaâs lâkayt bir tavırla: nüz? — Kont. .Sız_n teklıf_ın:zı' kabul et- vi_nvinrinrîs:î:î—“;î;ıaâ, : zaman _-u- — Delis'niz, Korinyan! u- AĞİhez öi oynat.yorıuköp' miyorum. İkımızğcn"sag k_a.acak olaıî. a â'aıüv—.m..d':.w-ı- î—îîâe ;ıdza- — Siz de küstahsmız, Raskas! dedi.” Sizden bahssden kim? Ben ça onu korumağa ve mü îtmlf göyeleti İ D Fi ,1 d—" und;ip B0 Mekra' Böylece, hakaret ve küfürlere yol ğimden bahsediyorum. Ama kalım miz için çalışmağa kâfi gelir. Hazır o- uî’ S0 BAA el acıhıyor, derken iş, kavgaya dökülüyor- fanız varmış, ha!... (pe lun! d — Âhi Erkekler! Erkekler. Sizi du. - Zülmetler içinde tereyan eden bu — Âsil sizin kalm kafanız var' ” — — Müuhankak üöğüşmek mi istiyor- ancak . aşkla idare etmek kabildir. Eh! kavgalardan, Raskas daima şalip çıkı- mek köpeğinize... Övle olsun, mademkti Luvinyi ben' İ ğ sunuz? ci 4 Kapdn Yoa B yordu. Bu zaferlerin başlıca öâmili, kü- — Eyet, birinci Korinyan — Hazır olun diyorum! Yoksa, ken » nit h çücük vücudu diz üzerine çöküyor. son taktım! Siz de, benim yemek x,l _ dinizi müdafaa etmeseniz bile üzerini- Kollarını Şalenm_ boynuna doladı ve ra birdenbire yaylanıyordu. Böylelik- ğim dostuma Raskas ismini taktıni? * — ğ e atılır ve sizi öldürürüm! çıldırtan bir sesle !öyle_dedl: ; le kafası ya Korinyanın midesine ve- ei OÇT Korinyan hiddetle bağırdı: .