4 Ocak 1946 Tarihli Büyük Doğu Dergisi Sayfa 12

ye | giyle başladı: — Başım... Başım... oluyor ki ki k ama n içinde gezin- İşte o zaman tn yi başım dö- T, aşağı, bir yukarı koşarken Elgin kadındı 0... Orta bir zey ve etlice bir vücudu var» dı. Yaşlı değildi, Fakat yaşa- dığı senelerin bütün haraplığı, çehresinin hatlarında ifadesini bulabiliyordu. Ağzı b yükçe ; ve daima aralık duran kırmızı... Alnına ve çenesine seyrek pit çiçek Tpeahila rengi daha açık pem- galiba Servet... yan aşı ğine ora . gözlerine Dik dakika dalar ve ondan ya bir sigara veya harçlık ister. Her gördüğüne, mutlaka ve aşağı yukarı aynı a kısaca hayatını anlatır: Mi babam kolağasıy-g ya, bahçe içindeki o kuyuya 12 Ggeke yola —. aptal olm. yacaktım! efa... Ama ne gezer?. e oydular kafamı, ne de böceği ari Şi orada beni uyuttular. Ben uyu- yunca böcek de uyumuş ola- cak ki, oradan çıkıncıya ka- dar beynimde a edi. kşam geç vakit onunla karlı. erimi biraz neş'- m üze — arti Servet Abla! Dedim. bd dik dik yüzüme bak- tı. Hiç sesini çıkarmadı v yine yürümeye başladı. dum: — Sigara ister misin?.. Oralı olmadı: — Bak, b dedi, şimdi gece, gece, Gara ve uyku... ağız, nefes alıp Ri Rü- yalar lela ar?. Bir an, hiç kö nuşmak. sızın, ilanın sesini din- yerek yürüdük. — Şehir, yıldızlar... Uyku ve... Bak, işte uçan bir kaç yarasa... Yarasalar.. Onlar her DÜŞÜNCE Diz çökmüş in. ve bütün eller duada; Öteler, büyük v K bahtiyar sükütun yaldızı, ıvrim di acile bitap ve iki Yeni bir mevsim, söyleyecek şarkımızı. Soyun bütün esvabını, yola çıkmadan önce; Düny A ye la Kıyranışında & u öm bak ve e Serie malıyım h r gece ütün ayal arın. Kenan HARUN 1» ÜLGENER e çıkar. Annem ca beynimin kıv rmlarndan n çıktı. Başım, imiş baş Haykırarak mii başla- dı; onu sokağın karanlıkla karışan bir ucunda gözden kaybettim. Sesini gittikçe ha- — Başım, başım! Ertesi onun yine hast neye (götürüldüğünü a li, ya Fak se olmaz, olmaz, yapamaz- sınız Doktorlar soruyormuş : olmaz, Servet Abla?.. — Olmaz, olmaz, beni öl- dürmek elinizden gelmez. —N çin? — Böcek baka kili Bir gün yolum kikliri düştü. uranın asabiye mü- £tehassısı, dostumdu. Dostum, ölesi de, bu yüzden rahatsız likle Abla gülüyordu — Kuzum doktor, beni öl düremezsin değil mi?.. düremem, böcek bı- ra akmaz! ni tebessümü dondu kas baü kesildi. Gözlerine bu. lut üstüne bulut yığıldı: tey : di