14 Mart 1964 Tarihli Akis Dergisi Sayfa 29

TE LİMON KOLONYASI KOYMAYI UNUTMAYINIZ PE-RE JA baş dün- melerine, otobüs, tren, vapur tutmalarına iyi gelir, kalbi- nize ferahlık verir. “ — S mi z - — e» RE JA PA tİlirelek — gile) dınlaştırılmış, bir ekose yazlık küçük elbise ve bir spor şapka da gene eko- se kamelyalarla özellik kazanmıştır. Belde, saçta, yakada, şapka ve çan- tada kamelya aynı şekilde hoş dura- caktır ve modadır. Dernekler Oğru rda bir köy” var uzakta — O köy bizim köyümüzdür. — Git- mesek de, gelmesek de — O köy bizim köyümüzdür." Köye d - Bir kaptıkaçtı içinde hep bir a- gızdan bu türküyü söyliyen kadınlar, birden sustular. Koroyu idare eden. Ankara Radyosu Çocuk Saati program müdürü Şefika Çoruh idi. Şefi'ka Ço- ruh, yeni kurulan «Köy Kadınlarına Yardım Gönüllüleri» grupunun bir ü- yesidir. Türkân Çanga, Perihan Ba- kanoğlu, Meliha Çalkım. Süheylâ Gök sel, Kâmuran Beklim, Sabiha (Eriş ve arkadaşlarının kurmuş oldukları Gönüllüler grupu kaptıkaçtılarla git- tikleri pazar gezisinden dönüyorlardı. Söyledikleri türküyü kendilerine marş olarak seçmişlerdi.. Şimdilik üç köye haftada iki defa gidecekler ve köy kadınlarına okuma . yazma, biç- ki - dikiş, sağlık ve çocuk bakımı kurs ları açacaklar, gençlerin boş zaman- larını değerlendirme konusunda onla- ra yardımcı olacaklardı. Köy kadını- nı hem kültürel ve sosyal, hem de e- konomik yönden kalkındırmanın çare- sini arayacak olan grup genişledikçe yardım gören köylerin adedi de fazla- laşacaktı. Şarkı birden sustu. Çünkü Gönül- lüler hâlâ son uğradıkları köyde, Ku- rusarı köyünde gördükleri yıkık odö- kük, fakat içi pırıl pırıl temiz, ba- kımlı, Atatürk; köşesi ve çeşitli öğre- tim tabloları, el emeği araçlarla ay- dınlanmış köy okulunu düşünüyorlar- dı.. Ne yapıp edip, çocukları yeni bir. başka hiçbir derdi olmadığını, herke- sin okur - yazar olduğunu, yalnız, o- kul binasının gösterdiği tehlikeli du- rumdan ötürü yenilenmesi gerektiğini söylemişti. Kadınlar şimdi, larından büyük işi nasıl başaracakla- rını araştırıyor ve ortaya çeşitli fi- kirler sürüyorlardı. Ama ortada bir muştu. Zaten kuruluşlarının başlıca amacı da bu işbirliği zihniyetini yay- mak ve onun için çalışmaktı. AKİS /29