23 Mayıs 1936 Tarihli Ağaç Dergisi Sayfa 6

Hikâye LO Ğ SA Ür dari yağlar, — İnsenize aşağıya, dedi. Ne diyor bu? Delikanlı merdivenin irabzanlarından beline kadar sarkmıştı, Kadın onun omuzuna abanmış- tı. Birdenbire karar vermiş gibi merdivenleri kızl hızlı indi: — Elbelte, dedi. Herkes senin gibi kısır değil. Ayıp mir Babamın çocuğu oluyor, kar: değin doğacak, Hayvan gibi bâkücağına Büöynak mahallesine koşl Rüstem bağırdı : »— Sas, boğazlarım seni, karil Sonra halâ yukarıda irabzanlardan bir kü- çük çöcuk hahle bakin delikanlıya düömedil : — Ulan gidinin oğlu aşağı insane! Koştu, kaynalanım çocuğu olucak! Lağır We babasının yanına sokulmuş kiz kardeşine bülün buncile haykırdı i — Bü herili sen yukarıda balla besle! Koy- munda büyüt! Harmanı biz dövelim, öküzleri biz çifte koşalım, tarlayı biz sürelim, siz yuka- roda aşık atın. Biraz da o koşsun bel Seksen yaşındaki bherilin çocuğu oluyor diye ben ele güne rezil olamam. Ne haliniz varsa görün! Yukarıda hiç yerinden oynamıyan delikanlı- nin arkaşında 30-35 yaşlarında narin yapılı, beyaz baş örlülü bir kadın payda oldu. Bu Rüs- bamim karisi idi. Sessiz, emin adımlarla merdi- veni imdi: 13 — Telâş etmeyin Sonru ilitiyar adama doğru yürüyerek : — Ne telâş ediyorsun, önce Ümmügül ablayı çağırın. Ünun eli vardır. Bü işlerde © herkes. ten öslündür. İhtiyar : — Tok, diya bağırdı, imiihanlı ebeyi isterim. Öörümce bir kaynana nüklesile babasına: — İnsan, dedi. Çocuk doğurmayınca ebe nin İmiıbanlı ve imlihansızını birbirinden öyiri wİşmez. Ve gülümseyerek ilâve elli: — Küsura balilmir. Telaş ölmeyin de, ne demek oluyor. Ah babacığım!.. We bölü kapımı aralık duran odaya doğru koştu: — Âh anacığım | İnşallah kiz olur. İçerde tombul yanakları kızarmış, ler içinde, biknaz bir kadın kıvranıyordu. Boşmakça bir şeyler murıldanıyordu. Türü kindar bir mana ile buruşuk, kapıdan içeriye haykıran kadına kısılmış bir sesle fısıldadı: — Sus, ortalığı velveleye vermel Ne bağ- rışiyorsunuz. Ümmügülü de çağırın imtihanlıyı da. Babama huber versinler. Kocan da kasır baya koşsun. Babamın dükkân daha açıklır. Sonra sesini yavaşlatarak, mügis : — Haydi Esmacığım, diye ilâve etti. Evli” dının başı içini Esma kapıya doğru bakı. Dışarda baba oğul ağızlarına geleni söylüyorlardı. Ü loğsaya doğ- ru dündü. Sesi bir yılan ıslığı gibi cevap verdi : — Ultunmıyacakmısın kaltak ? Babanı değil ölmüş ananı da çağırtalım bari. Kızının mür- velini görsün | İçerde İrili, we islik aramı bir kavga ve kin baş göstermişti. Loğsa belecanlar geçiriyor. Öteki » — Kim bilir kimden? Babam olacak heri Ün burnundan girip ağzımdan çıktın. Seksen yaşındaki berilin çocuğu mu olurmuş. Nerede görülmüş. Diyordu. Loğusa Boşnakça murıldanıyor. Aynı lisanla yeminler ediyor, karnındakinin ihliyarın mah-