21 Kasım 1940 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 14

Magda bana bakıp güldü: — Belki &lay edip bana roman- tik olduğumu söyliyeceksin, Bu melodiyi ilk defâ olarak, hayatım da erkek tarafından öpüldüğüm zaman duymuştum. Magda'nın kelimeleri acayipti. * Ve uzaktan, bir yerden, onun melodisi bana dağın eteğinden uzandı. O melodi... Bunu Magda değil, bütün dü- şüncelerim çalıyordu. Ve belki de ben, n ân Magda'yı sevdim. Öptüğüm zaman o güldü. Ciğerlerinden bir parçasını tü- küren veremliyi gördüm. İon'un O karyolası yanındaki temperatür diagramını gördüm. ... 31. BB 37, 37,3 38, Veremli kızı öpmüştüm. Ve o zaman bayatımın en çir- kin hareketini yaptım: Magda'nın yanından kaçtım, ba Sonra, Biükreş'e giden ilk trene bindim. Ve yolda bir mecmup okuyordum. Magda'yı ve melodisini, unut. mak istiyordum. Bükreş'te ayni telâşı, ayni terli insanları buldum. Ve sonra sıcak düşmeğe baş- ladı... Günler geçiyordu... Belki, Magda'yı unutmuştum. Bir gün ondan bir mektup aldım. Mektup tek bir satırdan ibaretti. «Alenanâr, yuma geldi» sonbdhar #anator- Ona cevap vermedim çünki buna benzer bir şeye bir roman-. da da rastladiğımı zannediyordum. Karla berâber Magda'nın me- lodiside geldi. Trene atlayıp yine o küçük kasabaya doğru gittim. Bir kızak beni sanatoryuma götürdü. İon'un odasına koştum. — Magda nerede 9 — Nasl7 Bilmiyormusun 7 Ga- 12 —Servetifunun — 2309 zeteleri okumuyormusun f Magda öldü ! İon'un konuşmasını bekledim. — Her sonbaharda sanator- yumda biri ölür. Bu defâ sıra Magdada imiş. Birden hâli kötü- leşti. Bir haftada öldü. Ölümün, bizim gibi çürüklere ibtiyacı yok- tu. Ölüm Magda'yı sevdi çünki o güzeldi ve hayatı seviyordu. İon'un yüzünde hâlâ yaşadığı- nâ sevinen bir adamın saadeti vardı. » İstasiyona gidiyorken kızağın zilleri ayni melodiyi söylüyordu. Ve Magdanın sesi bana fısıldı- yordu: — Biliyormusun 9 Sauâtoryuma sonbabar geldi... Cavit YAMAÇ