9 Mart 1939 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 11

p No, 2930—535 UYANIŞ daları temin etmek iâzımdı. Bunun için ne yapmalıydım? Bunun içir insanları tedkik etmek lâzımdı. Uzun zaman insanların karakterlerini tah- lil #le meşgul oldum. Elde ettiğim neticeler şunlardı: haris insanlar, garez kin sahibi, başkalarının fenâ- lığını istiyenler, insanları hor gören- ler, bedbin olanları egoist olan in- sanların daima sıhhatlerinin bozuk olduğunu çok gıdalı ve çok şeyler yedikleri halde gene kuvvetsiz, has- talıklı olduklarını müşadede ettim. Böyleleri ofarkında olmıyarak bu suretle müthiş enerji sarf edi- yorlar. Bu, tıbkı neye benzer bilir misiniz ? Para kâzanıpda Sarf etmesini bilmemeye benzer. Siz istediğiniz kadar dünyanın en yara- yan en güzel şeylerinden gıda alı- nız fakat sarf etmesici bilmedikten sonra gene kuvvetsiz gene hasta- lıklı ve gene zayıftır. Şu halde ben ne yapmalı idim. Bütün bu enerji- lerden tasarruf etmek için ruhun temizliğine ve sağlamlığına kani oldum. Ben her kesten başka bir adam olmuştum. Artık hayatı baş- ka bir pencereden görüyordum. Kendimi meyva rejimine epice alış- tırmıştım ve bunları da dağda ba- yırda şuradan buradan temin ede- biliyordum. Fakat yalnız düşünce- derimde inkılâb olmadı, ayni zaman- da sıhhatimde de müdhiş değişik- likler oldu. Manen ve Maddeten epice değişmiştim. Soğuğa, sıcağa, tabiatın bütün bareketlerine vü- cudumu alıştırdım. Bu suretle ha- yat buhranını ve ölüm tehlikesini sıfır denebilecek bir dereceye in- dirmedim. Sabır eden derviş mura- Pencereden karlı sırtlara bakış... Türkiyemizin cenne- ti Uludağdan man- zaralar : (o Karlarla örtülü çam altında bir dağda kayak yapan konser - Ulu- genç kızlarımız ve güneş altında ma- yolarla dolaşan ka- dınlar... dına ermiş derler, bu çok doğrudur. Meğerse Allan beni imtihan edi- yormuş ve sabrımı deniyormuş. Allah ondan sonra bana o kadar bol yiyecek ve yemekler ihsan et- ti ki tarif edemem. Fakat bu sefer ben onları yemedim. Diyeceksiniz ki bu iş nasıl oldu?..... Evet... Henüz İtalyan Ticaret lisesinin orta ticaret kısmını bitir- miştim. O vakitler biraz da futbol oynuyordum. Bir vesile ile Galata- saray kulübüne girdim. O vakit girdim. Galatasayın kaptan umu misi Muslih bey bulunuyordu. İşte onun nurlu eli beni Galatasaray lisesine tutup soktu benim hakiki veli nimetim oldu mekteb paramı * verdi beni yetiştirmeğe çalıştı. Ben istifade de talin bu cilvesinden etmesini bildim. Yemekleri ne kadar güzel, lezizdi. Fakat ben bunların hiç birisini yemiyordum. Bütün is- tikbalimi ve saadetimi kıymetli ho- cam veli nimetim ve ağabeyim Bay Muslihe medyunum. O yalnız beni değil daha nice benim gibi yüzler- ce gencin hayatını kurtarmağa ça- lışmıştır ?.. O yalnız beni kurtarmadı, ileri- de benim de bir çok insanları kur- taracağıma sebeb oldu. Nihayet Galatasaray lisesinin lise kısmından mezun oldum. Şim- di gördüğünüz gibi Ankara Gazi Terbiye Enstitüsü beden kısmında (Devamı 256 ıncı sayıfada)