16 Temmuz 1936 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 18
Ke BEAN elele DİR ene KOR KE Ee RE 126 SERVETİFÜNUN No. 2082—397 Yazan : 4 Çeviren : Paul Zifferer M £ ri U LE D 0 G R U Ferid Namık Raomnn: 24 .. Hansoy Mösyö Letibodiye sordu: — Dünyada ne var ne yok, bakalım? Ve cevap beklemeden Halef Beyin tevkifin- den bahsetmeğe başladı : — Bu havadis, her halde, sizi de çok alâ- kadar eder değil mi? Zira siz bu adamları ta- nıyorsünuz. Mösyö Klara, ilâve etti. — Katilden şüpheniz var mı? Mur, onları dinlerken, herkesin nazarında, zan ve şüphe altında bulnnup bulunmadığını kendi kendine soruyordu. Halef Bey, masumdur. dedi. Kamil dayı, saflıkla cevap verdi: — Tabii öğreneceksiniz... Mamafih, bana kalırsa, Moskovanın eli bu işede girebilir. Bu adamların yaptıklari işlere inkilâp, ihtilâl dene- bilir mi?.. Komiserleri Jakobenler... Çekalar: selâmeti umumiye komitası... Mösyö Letibodiye, infialden kıpkırmızı ola- rak ayağa kalkmıştı. Garip bir vaziyet içinde, âdeta selefim andırıyordu. Halk kanunu esaret altına zlımaz çaresini düşünenlerin gene o kanundan istiimdal ettikle- rini bir çok defalar görmüş ve işititiştir diyen Robespiyerin yerine geçmek için Kamil dayının çıplak başına bir beyaz peruka koymak kâfidi. Mur, yattığı vakit, gözleri onunda çok ga- rip bir şekilde canlanan 'Termidor faciası ve muhayyel bir tavlanın üzerinde beliren siyah, beyaz pullar çok arzu ettiği uykusuna kavuştu- ramadı. Birdenbire, kapının gıçırdadığını duydu. Arkasına alelâcele bir şey almağa vakit kal- madan Liz, ayakları çiplak, geniş bir mantoya sarılmış, yanakları kızarmış, gözleri irileşmiş, Heyecandan bütün vücudü titriyor gibi bir hal. de, yavaşça odaya girdi. Susması için elini Murun ağzı üzerine koydu ve hafif bir sesle konuşmağa başladı : — İşte geldim, diyebildi. Çünkü bedbaht olduğunuzu, ızdırap çektiğinizi görüyordum. E. vet, biliyorum; sizi belediye dairesinde gördü- güm gündenberi biliyorum. Siz birisini seviyor- sunuz... İnkâr etmeyiniz. Odanın içinde, kollarını sallıyarak, bir aşağı bir yukarı, gidip geliyordu. — Sizi teselli için geldim... Sizin için... Size annelik etmek için... Bütün bu hareket- lerim, insanlara bir parça şifa veren, teselli eden valdelik hislerinden başka bir şey değildir. Mur, kapının yanında duruyordu. 'Taşkınlı- gına rağmen, vaziyetin ve bu sözlerin komikli- Bini görüyor; gülmemek için kendini zor zap- tediyordu. Liz, çıplak ayaklarını döşemeğe vuruyordu: — Bana aksini söylemeğe kalkışmayın. Bi- liyorum ki, oıztırabınız var... İşte ben de sizi teselliye geldim. Vücudünün bütün azası titriyordu. Mur, genç kizı elinden tutarak bir kanape- ye doğru götürdü ve yanına oturdu: — Liz, zevallı çocuğum, dedi. Bu ne çıl- gınlık böyle1.. Genç kız, şikâyetli bir sesle cevap verdi: — Size dargınım... Ötekine ihanet etmek- ten korkuyorsunuz, değil mi? Çünkü sözlerimi reddetmiyorsuuz... Halbuki ben, reddedeceği- nizi ümit etmiştim. Ahı Yarabbi, ne kadar bed- bahtım !.. — Peki Liz, geldiğinden dolayı teşekkür ederim. Kalbinin saflığını biliyorum. Uzun z2a- mandanberi özlediğim dakikada okadar bahtiya- rım ki... Burada kal, sevgili küçüğüm, kal!.. Onun biraz sükünet bulduğunu hissediyor; kız ağlıyor, fakat sakinleşmiş gibi daha yavaşça ağlıyordu. Mur, birkaç dakika sonra, genç kızı, arzusunu yerine getişecek sözlerle avutarak, oda- sına kadar götürmüş ve kalbi heyecanla dolu olarak kendi odasına avdet etmişti. Sabahleyin, hefif bir yağmur çiselerken, hapishaneye gitmek için yola çıktı, Metro is- tasyonunu terkedince, penceresiz büyük bir du. varla karşılaştı. Büyük, karanlık kapı açılınca, ölülerin krallığı dahiline girmek için yaşıyan- ların dünyesını terkeder gibi, Murda, garip bir his uyandı. Önünde açılan dehlizlerden elleri arkaya bağlanmış bir mahküm çıkıyordu. Biraz ötede, Hazreti İsanın çarmıha gerilmiş bir hey- keli duruyor ve onun biraz gerisindeki giyo- tinin parlak bıçağı gözleri kamaştıran bir ışık saçıyordu. Hulvarım, kökleri kan içen çınar ağaçlarına bakakalmıştı. Hapishanenin içine girer girmez,
