15 Kasım 1948 Tarihli Sebilürreşad Dergisi Sayfa 11
Cit 1, Sayı 21 SEBİLÜRREŞAD . de »»331 göstermeğe karar verdiler. Yani bunu'da baş- hıbaşına bir kitap saydıalr. Şu saydığım altı toplantıda dogrulugu |kestirilemiyen mukaddes kitaplar tedricen çoğaltılarak nihayet söz birliğiyle sahteleri ayıklanmış oldu. Zaten başka türlü de yapıla- mazdı. Ama bu 'neticeye tam 1200 yılda varı- labildi. Çok uzun'bir tarih boyunca uydurma : olduklarma ıımnılan Tevratların Incıllerm etini hal larma sonra : gelenler sahihliğine hukmede ede iği orta- dan kaldırıp itikatta vahdet temin edebildi- lerse de eski aforoz edilmişleri tekrar halk vicdanlarına telkin çarelerine başvurdular. an İsa dininin 1200 yıl temelini ku- ramadıgı anlaşılmaz mı? Temelsiz bir dinin mânevi hayatında gerçekten sağla! ve doğruluk aramak ve düşünmek yanlığ olmaz mı? Bilhassa Hıristiyanlığa temelsiz' din de- nilmek gibi bizi ağır bir ithama sevk eden sebep bu son karardan sonra mukaddes tanı- nan ©o kıtapîarm basma gelen yeni bir felâ- 1200 yılda - mızrağı çuvala koydu unü . zanneden geçmiş Hıristiyan bılgınlerını.n ka- rarlarının 1254 te korkunç bir reaksiyon, fo- yasını yukarıda adla;rı geçen altı toplantımn 'duzenbazhgmı ifşa ett vet, eski Katolik ve Ortodoks zümrelerinin birbir- Jlerinin başını yiyen çekişmelerine hıç de ben- zemiyordu. , Protestanların lideri bir koylu çocuğu idi. Bununla-beraber azmiyle, bir üniversite felsefe profesörlüğü yapacak kadar malümatlı idi. O, her şeyin iyi olmasını ve İsa dininin düşürüldüğü çamurdan çıkafılmasını istiyor- - du. Bir aralık Romaya gittiği sırada orada Hı- ristiyanların en büy' olan Papanın din adı- “ na yaptıığ rezaletleri görünce çileden çıktı ve nihayet bir taraftan dini menfaatleri için âlet yapanlarla mücadeleye giriştiği ve onlara da—v yanılmaz derecede ağır hakaretlerde bulun- maya basladıgı görüldü. cilt üzerine vazdıgı kitabın ikinci ve 1558 yıhnda basılan 7 nci, cildinde Papa hak- kında ağza alınmaz küfürler savurduğu gibi Ingıltere Kıralı 8 inci Hanri için de.neler soy- lemedi! Ş YO testanhk zuhur etti. Bu tepki Buter; Katolik ve Ortodoks din ulularml . j bu' suretle tahkir-ederken, diğer taraftan İsa dininde' de bir inkılâp yapmağa ve bilhassa mükaddes kitapları ciddi bir tasnife-tâbi tut- mağa karar verdi. Artık mukaddes kitaplar - - hakkındaki kutsi itikatlar butun Hu—ıstıyan- ' İık alemmde temelmden sars : Protestan toplantısı — Lut ; İsa di- nmde fasfıye yapmak istiyen.din erkanım top- Jiyarak kutsi kıtapları mahiyetlerini ve 1200 yılda.n beri - gecndık]erı istihaleleri san- latarak onlarin gözlerini açtı. Yapılan uzun “incelemelerden sonra Protestanlar 13 üncü yüzyıldan beri muteber ve mukaddes tanınan * kı'caplardan ve yukarıda adları yazıh bulu- * nanlardan 1. Kıtabı Baruh, 2. Kıtabı Tubya, 3. Ki- tabı Yahudiyet, 4. Kitabı Özdem, 5. Kitabı . İkliryasenkes, 6. Kitabül mekabin birinei ri- sale, 7. Kitabül mekabhin ikinci risale kitap- larmı reddettiler ve bunlar uydurmadır dedi- * ler. Kabul ettikleri Kitabı İstirin bazı bölüm- leri hakkında da eskilerin dediklerini yalan- adılar. bölümden ibaret olan kısımların- -dan bazılarını beğendiler ve bu kitabın evvel- ki 9 bölümle 10 uncu bölümden üç âyet doğ- rudur, geri kalan 6 bölümle 10 üncu âyetin reddedilmesi boştur diyerek sözlerini sağla- “mak için” şu altı delili ileriye sürdüler: : . Bu kitaplarin asılları Ibranı ve Çaldı dıllerıyle olup şimdi ise bu kitaplar 9 dilde - değilleri 2. dı tayfası bu kıtapîarın 1]han11a yazıldığını teslim etmezler, 3. Bu kitaplar bütün Hiıristiyanlar ka- tında tanmmıs degılleıdır Cirom demiştir ki, bu kitaplar din meselesının sağlanmasına yetmez 5. Kenos, bu kitaplar okunur lâkin her yerde değil, dedi. Bundan bu kitapların bütün :Hrristiyanlarca tanınmış olmadıkları anlaşı- 6. Bozbles adlı papas 4üncü kitabın | 22 nci bölümünde kitapların ve hele Kital DÜ Mekabinin ikinci risalesinin değiştirilmiş 01- dugunu acı_kca söylemiştir. alde, gerek sayılan. bu delillerden, gerekse ash olmıyan ve Yahudilerce değişik-' " liği ifade edilip makbul sayılmıyan bu kitap- ların doğruluklarına hüküm vermiş olan eski Hıristiyan ulemasinm dinsizliğine veya ya- — lancı ve mürailiklerine nasıl hükmolunmaz?
