14 Aralık 1945 Tarihli Büyük Doğu Dergisi Sayfa 10

Antere : sf söylenmedik hiç söz bırakmad Yükseklikte bir köşke ben- k için durdurdum bu bahçede, sak neş” ağa kendi kendi- ne türkü söyleyen Sile pe gibi oradan oraya konar ve vığıldar yalnız Bitmez tükenmez seferler, devemi, tuğladan yüksek bir yapı haline getirdi; bacakları da kalın çadır direkleri gibi sertleşti Karnım belime yapışacak bile ie minnetten uzak hir yiyecek AN kadar aç yatar, aç kalk Ey Melik'in kızı! "Bilme- Ere ği sormalı de- gil isin Doğunun büyükleri ; ANTERE Anne age bir cari- yenin oğlu. bası, Necid'li sa Shan iğ delili ahıs... Annesi il ad ei, akla e cariye; Zebibh ki Araplar, cari san, ig ço- i ir cu klarmr, yoksa Sml çi bırakırla e, babası eN sea Şöyle kabul olundu Bazı çel Abs'lara hü- ed arın develerini düler. Bu rini yerdi. Antere'nin cevabı şu oldu: enim gibi köleler yal- Düşmanlara, atımın göğüs o lek e sanırdı. öğsi mızrakların bat- masından, atım, boğuk bi boğuk inleye rek ve yaşlı a. bakarak bana dert ya rılmaz mızrağımı, onun zırhından ve etinden geçire. rek kemiklerine kadar daya- dım.» Kahraman olmak, insa- n ille MEP LAN kurtulması ünde değild nasıl insanların güzel ın e bekleri ön ana et riyorla afasını kesmek 1 için at- e indiğimi g fakat gülmek değildi bu gün, onun, başında boya renginde kanlar, hep gö- zümün önünde... MUALLÂKA Prof. Ş$. Ü. apların, en şecaatli cen- iği ok altında, çok ni ola- rak öldü. ükrü Ganen'in, İzzet Me- h tarafından Türkç çeye çev- mi, EN isimli bir. pi- yes Prof. Ş$. Ü. Omeros : y kadın! Ne hazin bir söz söyledin ? Benim karyola- mı. kim götürdü? Ne kadar genç olursa olsun, canlı hiçbir insan, yardımına gelmedikçe, onu taşıyamazdı ve hattâ kı- mıldatamazdı bile... Bu kar- yola kâfi bir delil, .Çünkü onu ben bizzat, kimsenin yardımı olmaksızın 7 bir sütundan geniş yapraklı yeşil bir irki ağacı vardı. Onun et rTafınd SE EREL ep ağla: Ü siretlisi olan sen, bana kız; zma! İlâhlar bize bir sü felaket musallat etti, gençliğimizden Kıymet hükmü : (OMEROS) A AİT Aşağıdaki metinler (Ome- ros) a ai Kati türkülere kim ve li ismifi ve vatanını lere e orum at ie semavi (Zevs), şiirinin za- erini verd re kahraman (Omeras) wen mi Yom S0) a Üre ür vötüin eri ei ? Her şehir, onun duğu yere el atmak ister- atanı, bir meçhul, e milyasını ee şiir perilerine mi gi zletti — Yedi gehik mı doğur- e vip ze ye sını yapı- r, (Kiyos), ee aşi ak, (pilon) Gürgen, Atina.. (Müz 2) le erin zafer tacını Biyeli sen.. me 2 iu ye” de kazazgde gemilerin hikâ- 40 eraberce istifade etme hiyleler tasarlarlar. (Jüpiter)in kızı: (Helen) Yunan evlâtlarının, onu vatanın sey- gili toprağına getireceklerini bilmiş olsaydı bi evlenir miydi ? L onu bu ayı ei etti v yatağımızın sarih delilleri- ni ks rdin. böyle söyledi, ve (Ülis) i o i Penelop) kocasını bir- denbire böyle gördü; ve koca- sının boynuna ri elleri- ni çözemez oldu ODİSE Salih Zeki AKTAY yecisi . (Penelop) un, ya- tağına m kaldığı (Ülis) in sonsuz va uluklarıni türkü- leştiren: sen... Sen, (Omeros), Mila meshur kalacaksın ! örer, bir ilâhsa, tülsün; y h değilse, yi- ne ilâh farzedilsin ! ed Ni büyük sesini im duymadı ? Hangi toprak, ii iigi deniz Akhalıların cenk- deniz; kim, kim onu tanımaz? “Ben in beldeleri an- da en (Omeros), ag beldeleri kıskandır! Salih Zeki AKTAY