OT AA S R ” 00 i e Williams, gerçekten iyi bir Fransa ği Te S ĞĞ CĞNY Pariste bir mevsim t Uzuğ “?"*fırf u, vil Tiyatro mcw...mde Paris arın bu;ıak muvanakıyetme ula- ’te tam 120 eser Wil s'ın bu yıl u Faka a cent Les d yetle l 55 )a esprilerle do ıdur I—ı arla İ bakılırsa, bu Pa manzarasını pek gi ışn' yarayan lsakl-bahlt ye x;ırayet etmiş gibidir. Halkm bır x Z rtava Y ve ovmıs s urası muhal y y P a l B sa b s' Ve *Vıctımeb *VOİN” i erleriyle — Sala- Anhard Roussin grupunu ya- Lıy J ç şaşırtınıyan klâsik ayınlmamışlardır. Musset v den istifade edilmiştir. An Sİn gözde îx)aîm Ş Amxlarm » 8 z K mevsım, n k olmuş eserler < sahne k“pm oynanmamıs değ: ldır l yara- u ken Tertre’de leleri dar bir cerçeve, bet içinde kalmış ) den Çok ; kalmıştır: ni Cen Tiyatro- Birincisinde Eugene İonesco nun afi ) 8: T Imıştir. Lü- B Alain bu yıl da d e ) arını gös- t rişlerdir. Cep tiyatrosu ortaya İ- nefsine l ışarılı eser kovmurıur Birincisi karşı beslediği: bü)ük ın ku U Betti'ye aittir. Sonra François banı olmuştur. Bir tiyat tdoux in - Tehin” isimli oyumu biraz da se girci göm 11<— dik= kate alması icap î' Ndı *Iaıak(m i a ratmıştır. B aym ııxllet bu yıl Albe zi ve hisli oyunu ile * daha getirmiş- e M. Vi- ibi iyi o- im — ten- dir. seyircinin bir haksızlıklar ettığı de olmuş- dir. ve bir ba- Ame tur. Brandan Behan'ın “Client du kima tek tiyat yaza o en - Matin” isimli oyunu, işte bit haksız- A YEDİTEPE YAYINLARI ARA DA ÇIKAN ÇAĞDAŞ FRANSIZ ŞİİRİ Adlı bitvük edebiyatçılar arasında il; e karsılandı. Baudelajre'- den günümüze kadm' 25 qzı? : resımlen el yazıları ve linlü ressamların de- senleriyle e yer almıştır. Fiyatı 10 lirad 1 Fl)n EPE YAYINL ARl . 77, İSTANBUL Na îvno—av—(— Willilams Gene de fenu deçil İ lığa uğramış eserlerden biridir. Ama | bunun yanında arzu.edilmeyen “Mac- beth” bıkkmlık vermiş olan “Maris anne” yerinde bir geri Ççevirmeye nes def teşk.l etmişlerdir. Ümumi bilgisizlik şin bilânçosunu çcıkarmak icap e- derse Paris tiyatrolarında bir kri- zin mevcut olduğunu söylemek 1ld- zımdır. Bu hüküm belki tenkidciliğin klâsik ölçülerinden biri olarak kabul edılece tlr Sonra herkes kabahati hattâ tenkıdclde mi? olduğu düşü- nülecektir. Bu kimseler dauna ken- dilerini müdafaa etmek için yollar yiz” demekten, en zengin törle ok para ister” fikrini ileri sürmekten, şöhret sahibi — y: ! böyle miydi sanki?” gibi oyunun gü- nah ve sevabını umumileşt trmekten kaçınmıyacaklardır. Bir tiyatro krizinden söz açılırken, bunun daha ziyade işin tmtbiltatında olduğunu kabul etmek lâzımdır.! Bel- ki her yeni yıl, sahneye iyi bir Te- pertuvar bağışlamaz, ama bu demek değildir ki, illâ perdeleri bir işgüzar- lık ölçüsü içinde, bir zevksizlik nuü- munesi olarak açmak lâzımdır. Pa- riste her yeni mevsimde ox*tava ko- nulan eser arasından sadece 2 - 8, nihavet 4 eserin gerekh alâkayı top- Tayabilmesi, takdır edilmesi, tiyatro sahasında —umt ım bir bılgieızlıgın lıukilm sürmekte olduğundan başka türlü izah edilemez. Yoksa direktör- A4KİS, 81 TEMMUZ 1959