1 Mart 1936 Tarihli Yarım Ay Dergisi Sayfa 13

, dikkatle örmemek rıda kal- | a küçük m. Yine torkudan m mese- dışarıda ç hatırı. ; Sesimi si türlü in! de karının O kadar senin OkKerametin değil, nden istifade ediyorsun. öğünme ! — ina e hayır | diyeceğim. — Çün ni her e onünu güru- rünu öy um. a m, k o si Mim ie esin ında re "semer ai bayan nefsini oruduğu, peni için, bütün arak bendedir. birgün usanirsa ? En dersin ama, sen, bu işlerin pek cahili imişsin. Neden üsanacak, azizim ? insan, kendini huyundan usanır mi? Huy, canın altındadır. Huy, huyundan vazge- çer mi? * #İx — Emi sana, pardon! demeğe İdi > — Estağfurullah! sebep ? — Sebebini şimdi anlarsın! hani, bir Eb: > karımdan bahsetmiştim. vet ateli gp oluyorum. — A mâ, m arımın, gürü- rundan, onun kadın Aa bahsetmiştim. Simli iyice hatırladın — Tamamile, hatırladım. Kötü m Olamaz. e gururu manidir! demiştin. vet.. — Kardar demeni şimdi anladım. — Ne — Sene bir teviye; kötü kadın ola- mazsin! Kötü kadın, li e önün gururuna do kötü kadın dahi elik bir, ti mis yım ? dedi, gururuna dokundu — Hayır ayır — O halde? — Bildiğin ve e — Peki, ne di ardon ! diyorsun ? — He canın lknekiir; dertiştim ya, — Bu ind yanılmışım | — Huy canın altında değil miymiş? — Değilmiş! — an, silâha ve yör mu imiş? — Benzemiyormuş ? Sen, ii yahut ayarda ya- sante benzemi- a; olmay slal Anlamıyorum. — Karım, benim zannettiğim gibi vi bir kadın değilmiş! Onda teveli- benim vehmim, ku Katan e dar eki, ne — Kuş be ayini, hi mehlükmuş | — e a anladın ? ani in e idi Tip, hadı Karımla, yin bildiğin, Yani sana anlatığı gibi e zi er d — Füze m lm değişti ti Alaz meğe başladı. Ben, va e alin, o, gülüyordu, Ben gözünün önünde ulak tefek çapkikiikl #parken, gülüyordu. Dur, burada bir mesele Ka- dincapır süküt ede ede, kayt sinirli Ş.. çaresiz, bu neticede karar kılac — Hayır! hic erlen inceden değil, açık açik a buz ediyord inir, türlü türlüdür. Demek ki onda,"bu arazı gösteriyor! Sinir mü. tehassısı değilim. Yalnız var ki, bu benim sinirlerime dokunmağa başla. dı. Doğrudan doğruya hücum etmez. ! ken, ona, 'hücum! etmeğe başladım. — Peki, ne'yaptı ? — Onunlada alay - Küfür ettim, ni Bağırdın, Ne yaptımsa, güldü, — Tam sinir hali azizim! — Biraz, beni dinle! bu, gülme faslı, bir müddüt devam etti. Sonra, bir aldırış etmemezlik başladı. Ben, buna, büsbütün sinirleniyordum. — Karının zeki kadın olduğunu şimdi anlayordum. ebep? güldü. güldü... — S sinirlenince, elindeki buyuruğu ona, ister istemez vere- cektin — Hayır, öyle olmadı. Geçen gün, ben, gidiyorum! dedi. Evden çıktı, akşama dönmedi. Kayınbira- derle haber göndermiş. Artık eve dönmiyecekmiş! Peki, ne olacak! diye sordum. Kayınbirader, bön bön baktı. Sen, bundan ne anladın — Şimdilik hiç! — Nasıl, şimdilik hiç? — Peki, sonra! içinmi pardon! diyorsun? Bunda huy değişikliği nerede ? — Hal doğru! asıl can alacak noktayı söylemedim. Bizim kayınbira- der#ancak kendi ailesini geçindire- biliyor. Karımda metelik yok! peki, ne yapacak P — Burası, bana, bunun mühim mesele | — Bugün, haber aldım ki, karım, bir terzihanede gündelikle e hayatını kazanacakmış! Ayıkla taşını bakalım. © mağrur idin, şimdi, külüstür bir terzihanede, "gün- delikle çalışmağa nasıl razı olabili- yor ? Gürurü, neredç kaldı? Kulak. tan kulağa, bana kadar gelen dedi. kodulara bakılırsa, karım : «kurtul- dum!» diyormuş! Neden kurtulmuş ? Benimle beraberken, kraliçeler gibi yaşayordu. Gardoroplar dolusu tuva- letleri vardı. Her gittiğimiz yerde, tuvaletlerile, mücevherlerile, yıldızlar gibi dolaşıyordu. Şimdi, bir terri- hanede o gündelikle (o çalışacak, ve ancak karnını doyurabilecek | Peki, gururuna Gok ieE mu? Bu, ona, acı lan ekm cin — Niçin cevap vermiyorsun ? enden Gap ekleyen arkarla- şıma a bla cevap veremedim. Ona — Ka arın, seninle yaşamağı, gu- ruruna yetiştirememiş! diyebilir miy- im Bu da, arkadaşıma acı gelecekti|