15 Ocak 1938 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 9

- F KA ilme . ll ETSON POSTA üü : ni Üati — SE | r&' Bamıı t * - —TT TÇ LA —K zz AA n n -- - - z ——— -.. —. — ll ı . MİZAH İ —Ü ACEMİLERİ Ceceleri rahat uyuyamıyanlar, f w Önünd3 müsad menin uyandırdığı bir deniz hatırası — | “SİS İÇİNDE 28 MiL! li t;:;:ı zâmilbrimiz açık denizde çarpışırlarken 50,000 a neıer byad']!nî .ı, 9 'a Acemı g azetecı' K u gece gozume lr amla dle uyku ansatlantikler dünyanın en kalabalık liman- an biri olan New - Yorka nasıl girip çıkıyorlar ? Yazan: Muhittin Birgen Yazan: İsmet Hulüsi girmedi mi, diyorsunuz?. Herhalde bunun bir sebebi olacak. O halde şu resimlere bakınız ve yazılarını || dikkatle okuyunuz! larınd İ -.. | — Öksürük ve 2 — Miderizde ya bir gicikuyu - — bir ağırlık, hazım- Manıza mani olu- — sızlık mı hissedi - yorsa bir yastıka- — yorsunuz; yüzü - hniz ve yarı kal- koyun yatınız ve kık vaziyette olan — ellerinizi altınıza bu yastığa başı - — alınız. nızı — dayayınız. Öksürüğünüz ke - silir, yi 3 — Işıkta yata- Mazsanız, ve lâm- bayı da söndür- mekten korkuyor- sanız gözünüze bir band koyarak ya- — Şimdiye kadar teşerrüf edemediği - mize doğrusu çok müteessirim. Ne isa — şimdi iş vakti.. bir gün bizzat rahatsız €« derim.. uzun uzadıya görüşürüz. Gazete sahibi sordu: — Görüştünüz mü? — Ne siniz? Dedikleri zaman: — Gazeteciyim! * Derdi. Her harigi bir mesele mevzuu bahsolsa atılırdı: N r — Biz gazeteciler bunu daha başka Kraliçe Mary Transattantiği New - York limanına girerken hiflşeirliî açıklarında iki Türk vapürü, bir-|ancak Toros Ekspresi yapar. Bu Sül"ğt tınız. | türlü muhşkeme edeı_'iz_: ; — ğoruştuk! N * çarpıştılar, Sanki İstanbulun |bu küçük şehri dalgalar üzerinde sekdi- u Hangi gazetedesiniz? ee — NaZşanıza.. e : irb_sokâ.klannda bir köşeyi — dönerken | re sekdire sürüp götürürken ben önce - Diye ıor.arlarsa, cevab_ıîerın?ı. Haf eyı__ yazfıynn 4 , “rlerine Şarpan iki şoför imişler gi -|leri korkuya ve endişeye düşer ve «bu — Hangi gazetede değıh_m_ ki... ; — Gğmştugurfuzu. hör biri kabahatin ötekinde olduğu - | medeniyet devi bu sür'atle bir gemiye Bu Kaçama$lı — Cevali cişisi — yelirdi. |. Vetemi geseteci, Yikdk: Çünkü hiç bir gazetede çalışmıyordu ve | çalışmamıştı. Nihayet günün birinde bir gazeteye baş vurdu: — Ben gazetenizde çalışmak istiyo - «Dün gazetemiz muharrirlerinden biri rasadhane müdürü Bay Fatinle telefonla — görüşmüştür.» Yazıyı gazetenin sahibine uzattı: Ön ağçik N Söylüyor. Bu hâdise, bende bir hatı - İ çarpacak olsa bizim halimiz ne olur"» dim, AYandırdı;. Onu hikâye etmek Bte- | diye düşünürdüm. * l""kac Sene evvel, galiba 931 ilkbaha- | — Galiba üçüncü gündü. Gemideki va- 5 z v ü ( - | rum! leçjn Sönunda, ilk defa olarak Atlantiği | zifelerinden biri de her yolcu ile birer 4 ; Uyklîlnyuzunden hoynunuzd: kırı ÖG T S — Yazdım. neriyürum. O zamanın en büyük ve en | birer konuşmak, hallerini ve hatırlarını ŞI'khk ar olmasını istemiyorsanız bu şe- — Güzölede ne İş yaparamız? — Bu mu? VaPuru olan Bremen'in eşi «Europa» | sormak, kuş sütünden başka her şey bu- | kilde yatınız. — Evet! , — Ne iş yapmam ki.. | hind lanan yemeklerden memnun olup olma- Gazete sahibi düşündü, bu işi de bee — Ozİranın yedisinde Bremen İima - Gazetenin tahrir müdürü çekilmişti: Ch'Erî;;uîihmîş. ertesi gün akşam — üstü Pcl'ılîîarırıı 'anlamak ve ken.d'l_ler%ne deniz — Tahrir müdürlüğü yapabilir misi -| cerememişti. Acaba nasıl iş vermeliydi? Tupa Bahiş; a kalkarak arkamızı Av ._“hıkayclerı anlatmak olan ıku'ıcı 'kaptan— Nldt Silmamdi'nrima vardisi geka ah İnya *rine çevirmiştik. O zamanki |la :'yemeî(tfn sonra, t?k_rsr bir sis taba- Te TisbE pen Brülm ge Vi bildk | kik edin de gelini ; dhin en büyük ve en seri vapurun- | kasile bürünmüş geminin salonunda be- bir iştir. Deği, ef çe Si S nız_muhyamn en büyük ve işlek bir de-|raber kahve içerken sordum: Bu Üasif «i Hababaei ihde önünü şirketine gitti. Şeflerden birini gördü: — Bu kesif sis taba — Öyleyse bugünden işe başlayın! 'ley e: ilk defa 8N ve dikkat içinde bulunursa ben çıkan bir yolcu nasıl bir | göımiyerek giden — geminin bu müdhiş Acemi gazeteci, işe başladı. Muharrir- — 1Limanda fırtına varmış bayım? ler yazılar veriyorlar, ressamlar resim - ler getiriyorlar. Fotoğrafçılar, günün ak- tüalitesine aid fotoğrafları masasının ü- zerine bırakıyorlardı. O, masasında otu- ruyor, matbaada hiç durmadan çalışan - — Var ya! — Neye var? Bu fırtınayi kim yapı » yor, niçin yapıyor, ne vakte kadar de - vam ettirecek, bana çabuk cevab vemn ben bunun tahkikine memur bi: gaze sür'atinde tehlike yok mudur? — Hayır, yoktur; evvelâ âletlerimiz- den ve hesablarımızdan eminiz. Gemi « nin su üstünde her dakika nerede oldu- 0 Li Tika halde idim, Bu vapur fennin bir ha- küvyem, “ denizde tabiatın —büyük ve mî.t ' bir parçası idi. İenîzin iki bin tonluk dev cüssesile bu yOngı ıma.laaları üzerinde — küçük bir | ğunu ancak bir iki metre hata ile her 5 — Bu şekilde kıvrılıp yatmak iyi ve lara bakıyordu. teciyim., beyîîrlik îuol;mıyaîn Europa, ş bin_lerce |zaman biliriz. .]Çnîan î;aknaraarcıas,mŞğ dğkı— Bkbi değilair Ayükleniikı bir bürçe Gazetînın sahibi: z Böyle bir sual karşısında kalan adam Yat hehazâğ ” ı n_lerın uyandırdiğı bir ha |kada Avrupa ile Ame vek i 'a z büzerek yatmak daha sıhhi ve rahat O- * ça T NLETRURUZ şaşırmıştı; karşısındakinden de deli mi « cit b—'ıâlnı içinde, titreye titreye, müî _re_ıke_t haılir_ıde bulunan bütün ge.r_m'ler, KN Dedi. a dir, diye çekiniyordu. Başından atlata « ü geı:'i';iığu]m çıkararak gidiyor. !_;anbığl_erı(;un nlerecıî udî;îığâm tal;ıiîre: * Ta;—ki(;alışııı::ağırn ama vakit bırakmıyor- cak bir çare aradı: 5 Ve-onun hayatini anlatmak (ler. Biz de yolum n Ti A ini ız, bi ' İ ::un bir SNT yi Y " : a vek gö kük Ha — Ne oldu, Bim 'ne yantı? Afff:d.ersmız, geç k?ld.m*?' biraz ev j " Bi yedir. Size bugün yalnız f çi tündeki bdkdü' va- : n , , | vel hepsini gazetenize bildirdim. w z _mlnln nasil sevkedildiğin? anlat - Bü cevab bana emniyet vermiş olmak- | tünde ; y — Masamın haline bakın, bir çok kişi ; K ; İStiyorum, Kai “|la beraber, kendimi bir türlü bu gemiye |tıp ta, gürültüden bir alay kâğıdlar bıraktılar.. burası kâ -| Pedi. Acemi gazeteci oradan çıktı. Ga —— süvari yapmağa cesaret edemedim! İki | uyuyamıyorsanız , ğıd sepeti mi; doğrusu buna tahammül | 7“tesine döndü t di An&ntik ki - _ ; . İbin insanın hayat mes'üliyeti, milyonlar kulağınıza pamuk edemem.. — 3wvvaden gazeteye haber vermizler — P A eni.z- F de"guzel b.ı & Aenir Geğik ve milyonların muhafazası endişesi gö - | ”*Ya hususl suret-- | — Onlar gazeteye girecek resimler,| — Bu da olnadı desenize, Sizin maka: ızda Eser yo;n y aa lâ(,:wıeroindc—n bili ,zümün önüne geldikçe, küçük bir Kral- |'* yapılmış macun yazılar.. le filân yazmıya hevesiniz var midir? — — tur; soluk, sisli, bulanık bir koyunuz. Jdık demek olan süvariliği kabul etmek — Olmaz olur mu? şüzere en küçük bir cesaret bile duya » mıyordum. ÖOn metre ilerisini görmiye - rek 28 mil sür'atle Atlantik ortasında .gemi sevketmek bence o kadar ağır bir işdi ki kendimi bu fikre bir türlü alıştı- ramazdım. Halbuki denizden korkmam, hayatta umumiyetle cesaret ve cür'etten ,mahrum adam da değilim! Bu fikrimi ikinci kaptana söylediğim — Mademki gazeteye girecek, bana ne diye veriyorlar?.. — Okuyup tedkik etmiyecek Misiniz, sıraya koymıyacak mısınız? — Tedkik edeyim ama, ne diye sıraya koyayım, buranın dosya memuru yok mu, o sıraya koysun, numara atsın, Bana ne!.. İş anlaşılmıştı. Tahrir müdürlüğünün «Ta> sını bile yapamıyacaktı. Gazete sa- hibi düşündü: ğ ' Uluk Ş P Uzak, nihayetsiz ve soğuk bir u' $ie bu kadar. ıçihde_ Soluk çehreli, sincabi renkte ufuk kaı—ısııa Takıp Beçtiğiniz, Yahud sık sık qutur_şt'ğlnız Bemilerden başka bir şey Ü G îleminin çıkardığı uğultu için - Tn Vtışııdan_ Yararak giderken başını - fap &ki haziran güneşi bile soluk- - — Meselâ nasıl makaleler, mizahi yas — zabilir misiniz? Ze — Tabif yazarım.. — Öyleyse bize mizahi bir yazı yazın.. — ama çoök gülünçlü olsun. Acemi gazeteci, oturdu, düşündü. Ev. velâ kendi güldü; sonradan yazdı: «Dün sokakta bir adam yürüyordu. Yü- z 1 rürken birdenbire ayağı kaydı, düstü. W-uq ö hzîîman ufukta büyük fare par- süldüm, ş ” MT Aman ne güldüm, ne güldüm, ne gül - de lür: b Ü . zaman, güldü: K gi i g y güldüm, ne gü j Yüz, -T, bunlar Atlantik üzerin - FUkibel T ü iş olmıyacak! düm, karilerim d ülsüni i A aç *N gi : | — Eğer, dedi, biz sisden ve tipiden do- Ünlük : ; », SalLerim de gülsünler - diye ya « — a:n b a îl:ıfîlandm Gemi, zaman za- layı yolumuzu değiştirecek, duracak ve P TÜrEa n SEDEDİ e Si K an birinin içine dalar v P Ja - - " F — Bugün bir hayadi « bi ihi B ; b V_..Va S İ ı-n içine dalar ve ya sür'dümizi azaltacak ölsüydik, Avru MA gu avadis var blj' yıldız| Gazete sahibine Bgösterdi. ti m“lerşk K, €sif bir sis tabakası içine :padan kalktıktan — sonra ÂAmerikaya ne Rasîğğa çarpacamğ ; Fatinle görüsce, | —— Olmadı. Öda < Z veya çok EYİRE Li b âne müdürü Bay Fatinle görüsse- B - ; z t“bak Er. Siş barîr)ı ozîîğîrb; Sıfs ğ vakit varacağımızı Allah bilirdi. Görü -| ? Yaterken ayakla Üşüyorsa, niz.. öT AC("_” BAZELECİ artık'kızmıştı_ A atirıda Olur ki günün İ 1-95% " İyorsunuz ki zaman zaman hep sis içine karyolanızın ayak ucunu bir parça yük-| —— Görüşeyim.. © nerededir? h Ka Rış Ş KÜ üeü S Samei Ş San iî ile, Vapurun ;t"îıvegrl:îîı; ? l; îa- giriyoruz. Eskiden, gemiler sisde yürü - | seltiniz! — Kandillide. Fakat vakit geç — oldu. mî?ıîîif îdlemm.tmat:ıerdğnlîen üğ€ei Ğ İTen biîf'!ar için birkaç m;.atre ;Gqî;a' yemezler, yahud pek yavaş giderlerdi, Bu saatte oraya gidemezsiniz. Telefonla vaffak oldşuıî ae nn aa ae bt —— g Sirlerini görmek kabil o!ma;r © ( Şimdi böyle bir şey yoktur; gemi sisde görüşün.. Fakat siz 't;en ne yaps lmadi. di k_a“ Ünda İrka K bellik de gider. İnsanların da vakitleri çok kıy- Acemi gazeteci telefonu actı Bey Fçl ; , ; yap am, ğrîıa i, di < İSina p, < Kaç defa, gâh bir sis taba - - : i d çtu. Day yorsunuz.. anlaşıldı, benim gibi kuvvet- | hiş a gom“İerek B aei v metlendi. Bundan başka, bir de hesab. tini buldu: li, bilgili bir güzeteciyi gazerenizd Şi [_ j“*—’a gel güneşi tamama ğ')rl;r ? Eîol Düşününüz bir kere: Gemide iki bin yol- — Bay Fatin siz misiniz? lıştırmak istemiyor au:;uzg İqhın ı);:,, ldr.(.'ı'_ E&lâc;î €dersiniz, DŞ b__tf b IO 2 (cu var; bu yolcuların program haricinde — 7229? diyorum KAAZ Kilı PP SÜ Te ütün gece fev- |bir v : B i ç ği Ti İen a kesif bir Sİse sarılmış olîrak ;iv- bırl—; e;:'.’;ktdahğ iver'r(ıiır.îlerı kaça mal olur! îî:"g BĞ Âcemi gazeteci, şapkasını giydi, bas < — Ürap, — * Pu sise hi KRZ AT FÜN TARO Ta SO aa tonunu eline aldı: Pa,g:ttî]e Yoluna devam&' eî:dımıaz. Ayni * T ’Nas;lsmız bayım, iyisiniz İnşallah... | — Ben, dedi, kendim bir dazete çıkara molarak' Büdtle tis er. 'Bu sür f;ıt, hı_ıh_ayet, Am.erıkaya yaklaşıyoruz. | 8 — Kalbiniz çarpıyorsa asla sol tara- HĞi KrA yım da görürsünüz. Bütün — gazetelere — €Mleket Kİ ») mildir ki bi -| Geminin gazetesi, ertesi; gün, Nevyorka fiınıza, ve horluyorsanız da sırtüstü vat v Ne var, fıe yok.. hiç sizinle söyle | top attırırım. ; €erinde bu vasatiyi (Devamı 13 üncü sayfada) mayınız! X |bir Egl;t:şmek istemistim de.. Hızla dışarı çıktı. CP - | İsmmct Hulüsi — Li 'f,. ÖL L <L n et — ç e t6 - eli ğ K inEeİ 0 M E , B S B PZ DU n GT - ” ” ee SA 5 0 S y