10 Eylül 1942 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 6

10 Eylül 1942 tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 6
Metin içeriği (otomatik olarak oluşturulmuştur)

VİCTOR HUGO'YA DAİR «Dostlarım, şehirden uzahla, şehrin gürültüsünden uzakta beni bulun, beni bulun!, V. HUGO B üyük aşklar büyük sanatkar- ları yetiştirir. Veya büyük aşkları. yalnız büyük sanatkarlar yaşarlar. Viktor Hugo'nun hayatında da kuvvetle hissettiği aşkın tesiri ge- niş ölçüde ölmüştür. Büyük dünya şairi, uzun sene- ler beraberce yaşadığı hayatın 1z- tıraplı dalgalarına birlikte gögüs gerdiği karısı Adöle'i gençliğinde büyük ve hakiki bir aşkla sevmişti. Victor Hugo Adele'i çocuklu- ğunda tanıdı. Hugo ve Foucber gileleri ara- sında gamimi bir bağ vardı; ve iki çocuk bu samimiyetten hisse alarak beraber büyüdüler Hugo çocukluğunu anitalrikân şöyle diyor: ”Onun çocuklüğunu, talebeler arasında gülerek, oynayarak” bağı» rarak kardeşlerimle birlikte, birçok senelerimi içinde geçirdiğim vahşi bahçede koşarken halırlıyorum Dört sene sonra "her zaman çocuk, fakat o zaman bile hülyalı ve macerdperesi olan "küçük kızı genç bir kız olarak buldu. Artık Adöle “büyük güzel gözleri siyah saçları, esmer teni kızıl dudak- ları ve pembe yanaklarıyle. bir genç kızdı. z Hugo şöyle anlatiyor: “Annelerimiz beraberce koşup oynamanızı . söylediler, biz samimi- yetle konuştuk. - : Halbuki bir sene evvelkine kadar beraber koşuyor, beraber döğüşü- yorduk. Elma ağacının bir elması için kavga ediyorduk, ona bir kırlan- gıç yuvası için vuruyordum. O za- man Adele ağlıyor ve ben “İyi oldu. diye kızdırıyordum. Sonra ikimizde annelerimize “gidip birbirimizi şikayet ediyorduk. Annelerimiz yüksek sesle bizi kabahatli bulurken içlerinden bize hak veriyordu. Şimdi ise o koluma dayanıyor, ben çok mağrur.ve memnunum. Yava adımlarla yürüyor ve hafit sesle ko- nuşuyoruz. Mendilini düşürüyor, ben — 196 Sörvetifünnn — 2403 Yazan : Oktay AKBAL Victor HUGO yerden alıp ona verirken ellerimiz birbirine dokunuyor, ikimizde titre- yoruz. O bana kuş yuvalarından, uzakta görülen yıldızdan, ağaçların ardında batan güneşten, mektep arkadaşla- rından, roblarından, kurdelelerinden bahsadiyor. Masum sözler söylüyoruz ve iki- mizde kızarıyoruz. Küçücük kız, şimdi bir genç kız olmuş.. Uzun zaman Victor Hugo, genç kıza hislerini anlatamadı. Bunun sebebi hem mahçupluğu hemde kızı pek az yalnız görebil- mesi idi. 1821 tarihini taşıyan bir mek- tupda ikisinin birbirlerine olan hislerini itiraf ettikleri zamanı aulıyoruz. *6 nisan 1819 tarihinde bu hadise cereyan etti, O zaman Victor on yedi Adele onaltı yaşındaydı. Onlar birbirlerine aşklarını &öy- lerken, sanki saklambaç oyunu oy- nuyorlarmış gibi bir heyecan duy- dular. Adâle bir genç kız olması do- layısı ile daha kurnaz ve atılgandı. — Seuin birçok sırların olmalı dedi. Bunların içinde herhalde bir bir tanesi en büyüğü olacak... — Evet. i Genç kız: — Dinle dedi, sen bana ve ben sana en büyük sırlarımızı söyleye- lim, Olmazmı Hugo gu kelimeleri söylemeye cesaret edebildi : — Benim en büyük &irrim seni sevdiğimdir, Adele bir aksi seda gibi tekrer- ladı : — Benimkide geni sevdiğim... Artık buzlar çözülmüştü. Bu aşk gayet uslu ve ulvi idi. İlk mektuplar teati edildi fakat bunlar gayet soğuk olduğundan saklanamadı. Zaten iki sevgili birbirlerinden yakında uyrılacaklardı. Kış biti- yordu ve kızın annesi Madam Fo- ucber sayfiyede bir kat kiralamığtı. az müddetince pek az görü- şebildiler. Sonbaharla beraber her- kes Parise döndü. Bu ayrılış kalp- lerindeki ateşi biraz külledilmişti. 1819 un son aylarında muhs- bere yeniden başladı. Victor artık mahonpinktan biraz kendini kurtarmıştı. Genç kızdan yalnız görüşebilmeleri için randevu iştemeye muvaffak olabilmişti. Tuluz bahçesindeki ağaçların altında buluşup, konuşuyorlardı. e annesi evden çıktığı za- man ve babası büroda iken merdi- venlerden yavaşca iniyor, karanlık koridordan geçip kestane ağaçının altında Victorla buluşuyordu. Adöle bazan annesi ile birlikde Yictor'lara geliyordu. Misafirler gü- ruplara ayrılıp, oyunlar oynuyor- lardı, Hemen daimg Adele ve Hugo gayni gurupta bulunurlardı ; bu gö- rüşmelerde mektuplar gizlice elden ele verilirdi. Bu ilk mektuplar bngün bilin- memektedir. Victor'unkiler arzu ve hasret, genç kızınkiler ise ve şaş- kınlık dolu idi. Ruhi balleri ve hisleri aynı de- gildi. “Vietor on yedi yaşında iken, annesi tarafından hayatın ciddi ta- raflarını tetkik etmeye mecbur edil- mişti. Çok çalışmığ; çok okumuştu. Fakat aşkı ancak hisleriyle tanıdı. “Verter,. “Rene, yi okudn. Arzu edilen fırtınaları duymak istedi. — Devamı 203 üncü Sehifede —

Bu sayıdan diğer sayfalar: