29 Mayıs 1941 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 14

S o n Rİ EMMANUEL BOVE'DEN: HALID FAHRI OZANSOY Se — Önünüzde bulunan adam, diye devam etti, sadece bir kopuktur. Eğer bu serseri sizinle böyle konuşuyorsa, demek oluyor ki gençliğiniz ve safli- ğınız ona muhabbet telkin etmektedir. Geceleyin bütün namuslu adamlar yattıkları zaman ben işime başlıyorum. Ve bu iş, sahte polislik yapmaktan iba- rettir. Bu suretle ancak yaşıyabilecek bir şey kaza- nıyorum. Fakat &izin bilmediğiniz bir şey var. Böyle yalnız başıma çalışmağa mecbur keldığımdan - zira şerikim olmak için kâfi derecede emin bir dostum yok - ancak sizin gibi zavallı buğealaları korkutabiliyorum. Dahabiraz evvel bana lâyık olan adam olduğunuzu anlamıştım, Ayni zamanda, Bize bir şual soracağım. Pakat diğer teraftan, iyice tatbik edilirse, benim megleğimin, bize, geniş ve her türlü endişeden Tuuaf bir hayat temin edebileceğini bilmenizi arzu öderim, İş ortağım olmak işter misiniz? — Ne yapmak için? — Vicdanları rahat olmıyan bütün adamlardan, geceleri Ohamps - Miyades'yi, Trocadöro'yu, Boulogne, ormanını, Tuileries'yi dolduran bütün o hastalardan şantsjia para sızdırmak için, Tam zamanında onlara yaklaşır, hüviyet varakalarını taleb eğer, peşimiz sıra gelmelerini rica şderiz. Fakat, yolda, onları şeref- sizlikten korumak işin bize takdim ettiklerini ka- bulleniriz. Şimdi beni anladınız mı? — Pek çirkin şey bu. — Başlangıçta ihtimal öyledir. Fakat alışıklık hasıl olduktan sonra, bu, size de benim gibi gayet tabii gelecektir. Bu teklif ilk önce Arnold'un gücüne gitmişti. Fakat bundan edeceği istifadeyi anlamakta gecik- medi. Âllah ona, bu iğrenç şahaın delâletile, iyi bir iş yapmak, bir dereceye kadar günahını ödemek imkânını vermiyor miydi $ Bu, umulmaz bir fırsat- tı. Bu haydudu haber vererek, umumun sempatisini, müsamahasını, merhametini celp etmiyecek mi idi? Cürmü ne kadar az bir şey görünecekti! Kalbi se- vinçten taşıyordn. Şimdiden, kendisini, polislerin tebrikini kabul eder görüyordu, Demek zannettikleri adam değildi, madem ki o menfur pazarlığı red et- mişti, Maamafih saadetini karartan bir gölge vardı. Kendisi sahte şerikini ele vermeden evyel ikisini de tevkif ederlerse ne olacaktı ? Armold, bu ibtimali bir an bile düşünmeden : — Peki, kabul ediyorum, dedi. — Sahi mif — Ağzimdan söz bir defa çıkar, — Pekâla. El aıkışalım. Birdenbire, hislerini böyle izhar ederlerken, meç- hul adam bir parmağını dudaklarına koydu. — Geri dönelim. dedi. Arnold itaat etti, Elli metro kadar ötede, zarif görünüşlü bir adamın bir otomobilden indiğini, son- ra, etrafına gizli bir nazar fırlatmağı müteakip, kat'i kararını vererek bir ağaçlığa girdiğini gördü. Derhel arkasından, nereden geldiği anlaşılmayan bir kadın onu takip etti. Meçhul adam : — Harekete gelmek zamanı. dedi, — Ne çabuk! — Korkuyor musunuz ! — Bilhassa korktuğum yek. — Devami gelecek sayıda — Gida PARA Genç kadın dudaklarını yarı niçin maziyi düşündüm diyor. — 21 inciğ sayfadan devam — — Verecek cevap yok. Olsen oldu ve şimdiden sonra bu yoldan dönmeyiz. Hem dönsek,.. Geç bun- ları azizim. Bu yolda İlerlesin. Tıp- kı mazinin soğuk günlerinde yap- tığımız gibi bir dakika sonraki istikbali düşünmiyelim. Yürüyelim, Sende çok iyi bilirsinki hareket insanı daha çok dofurur. 24 -- Servetifünun — 2336 yarıya açıyor, Kolundaki pırlantalı saate bakıyor. — Hüsnü çok geç kalıyoruz. Haydi çabuk ol. Arkasına siyah kürkünü alıyor. Eldivenlerini giyiyor. O hazır, Hüanüyü bekliyor. Genç adam geçirdiği kâbusu atmak için silkiniyor oda palto- sunu, şapkasını alıyor. İçinden Sonra anlamış gibi susuyor. Dışar- da kar yağıyor, bir fırtına camları sarsıyor, Şöminede ateş yanıyor, Tıpkı iki sene evvelki gibi. Yalnız bir farkla... Düşünülecek vakit yok. Hare ketler zamana hakimdir. Karısı önde, o arkada yürüyorlar, Bilin AKMAN