No. 2289—554 UYANIŞ KIZKAÇIRMA Ercümend Ekrem'e O akşam gökler yeşil, ağaçlar kararmıştı Uzakta bir kaç kandil gün batmadan yanmıştı. Kuytu dağ yollarından sürüler dönüyordu, Rüzgârla yatan sazlar gölde sürünüyordu. “Vürüdüm havasını içerek doya doya Karşı köyün gölgesi düşerken durgun suya. Filâtun ışıkları serildi çimenlere Yeşil vadilerinden akarkeu ince dere. Uyudu beşiğinde güneş bir çocuk gibi Dağlar başımda şimdi sonsuz bir ufuk gibi., Ay, tabakta soyulmuş bir portakaldı dil dil Her akşam ayni hisle uyurken karşı sahil Turnalar akıb gitti bulutlar arasından Bir sandal titreyerek uyandı rüyasından.. Soğuk bir rüzgâr geçti, titreyerek silkindim Sanki bu köy ardından başka var;diye indim! Karanlıktı, rüzgârın gittiği yer karanlık. Ovayı sisler gibi doldurdu sert bergıslık. Bulutlar akıyordu, akıyordu boyuna! Yağmur boşanıyordu, yağıyordu boyuna! Karşı yoldan bir atlı sürüyordu atını, Bu atlı mesafenin emiyor hayatını, Geldi yanımda durdu, gözleri dumanlıydı Çepkeni yarı düşük, sol omuzu kanlıydı. Ümid yoktu renginde; yuvarlandı terkeden Dedi: - bu yol boyunca oldu mu geçip giden? Sorgu cevabsız kaldı, tuttu nefeslerini. Duymuştum beş atlının donuk nal seslerini! » Karşı yoldan dört atlı dönüyordu dört nala Saat tamam altıya yedi dakika kala. Rüzgâr kırbaçtan acı, toprak gökten soğuktu, Atlıların atında kaçırılan kız yoktu. Bağladılar terkeye yeniden ölüsünü Gördüm yaşlı gözlerle ölünün genç yüzünü. Yolun bittiği yerde yeni bir yol buldular Gittikçe küçüldüler, gittikçe kayboldular.. Aylar geçti.. buhurdan gibi tütüyor sıcak Ekinler kağınılara yüklendi kucak kucak. Aylar geçti.. akan su, esen rüzgâr duruldu, Kasaba meydanında panayırlar kuruldu. Dört nal giden el atlar bu köyden geçmez oldu, Bu yolun çeşmesinden yolcular içmez oldu. Artık köyün neşesi boğuldu durgun suda Kırların aşınası iztırabdır uykuda.. Argıt Hem Meyvest, rahibeleri içinde başka bir huş: siyet ve başka bir cazibe taşiyan, bu b yıldızı, ayni zamanda eserleri büyük bir uyandıran kudretli bir mubarrirdir. Sanatla bir çok şeylerle beraber, kültür sahibi ölene sv güzel misalini bize Mey Vest vermiştir. dimi N güzel değil, battâ birçoklarına göre belki vah- gi biraz da sun'i sayılmaktadır. Fakat, onan ölçüsüz muvaffakiyetlerinde âmil olan kuvvetli bir zekâsı ve kültürü vardır. Yukarıdaki resimde, Mey Vest'in ewteretinm pozlarından, birini görüyüyorsunuz. Başka bit tarz ve ölçü: Mesud olabiliriz de... . Gelecek sayımızda ( dilmli