30 Haziran 1932 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 19
No'1872—187 Jieraa RR. Gia pl 9 ÜÇ PERDELİK MANZUM PİYES Mavanıya) Karanlıkta, kızıl ışıklar içinde Mestinaz'ın hayali belirir. Oh.. Mestinaz! Geldin mi ?.. oh, geldin mi ?.. demek daha ölmedim... MESTİNAZ'IN HAYALİ Değişik, esrarlı bir sesle. Kimdir beni çağıran ?.. imdada çağıran kim ?.. NEDİM Benim.. Nedim.. MESTİNAZ'IN HAYALİ Nedim mi ?.. NEDİM Şair Nedim.. MESTİNAZ'IN HAYALİ Unuttum... NEDİM Unuttun mu?.. MESTİNAZ'IN HAYALİ Unuttum.. NEDİM Seni göğsümde tuttum, Biz tâ Bezmiezel'de yaşamıştık beraber, a ilağl bizim için açılırdı İâleler, nuttu ş MESTİNAZ'IN HAYALİ Unuttum... çühkü ben bir ateşim, Bir kere yaktıklarım bir daha olmaz eşim: .Şimdi alevlerimde Şehlevent pervanedir | NEDİM Şehlevent ha.. Şehlevent!... Mestinaz'ın hayaline atılır. Sahne birdenbire kararır, Hayal kaybolur, Sonra sarı işikler içinde Şehlevent'in hayali belirir. ŞEHLEVENT'İN HAYALİ İşte geldim.. bu nedir ?.. Mazim > İT Ga A YAZAN : HALİT FAHRİ a Aeasanınıış — Geçen nüshalardan devam — Niçin Mestinaz'ımı sen çağırdın buraya? NEDİM Mestinaz benim yavrum... Mestinaz'ı saraya Alsaydılar bir sultan elbisesi giyerdi... O benim yarim oldu, kendini bana verdi... ii ŞEHLEVENT İhtiyar! sen yaşadın, fakat şimdi ölüsün. İbrahim Paşa gibi toprakla örtülüsün. Nedim bir çığlık koparır, İbrahim'i boğdurtan Han Ahmet te tahtını Mahmut'a terkederek gördü kara bahtını. Artık sana ne paşa, ne padişah, ne yar var, Ölüm denen ebedi, karanlık bir diyar var. Nedim evvelkinden daha müthiş bir çığlık koparır, Odanın dipteki köşelerinde korkunç zebani başları görünür. Bu başlar slevden diller uzatırlar. ŞEHLEVENT, bir lâhze sustuktarı sonra. Öleceksin! DERİNDEN KORKUNÇ ZEBANİ SESLERİ Ölecek Nedim'de çığlık, Birdenbire sarı ışıklar morarır. Leylâ nın hayali belirir. LEYLİ'NIN HAYALİ Hayır, Nedim Efendi, Hayır, yaşıyacaksın!... ŞEHLEVENT'İN HAYALİ Yaşamaktan iğrendi, Ölecek o?.. Derinden, sağdan, soldan ZEBANİ SESLERİ Ölecek! LEYKA'NIN HAYALİ, Şehlevent'e (o yü- rüyerek, Katili sensin onun.. Beni de harap etti bu insafsız oyunun.. Nedim'in olacaktı Mestinaz, sen de benim... Birdenbire ışıklar kırmızılaşır. Mestinaz'ın haykli belirir. rastan uzak hayatı muhayyeli için daima ağlar. demek istiyorum... Fakat, kelimeler dudaklarımda donuyor. Benli- gimde kurşuni yumuşaklıklar hissediyorum.. Gözlerim kapalı, yüzümde tatmin olunanların tebessümü, ılık Şehlevent'in hayali ile Mestinaz'ın hayali öpüşürler, yaz geceleri, ufuklara süzülen kurşuni bulutların Nedim çırpınarak feryat eder. Leylâ'nın heysli kollarile kucağında muhayyel hayatını yaşıyorum.......... yüzünü kapar. MESTİNAZ'ın HAYALİ, Şehlevent'e doğru gidere Şehlevent! zevkim ancak senin busende benim... Sağ iaraflan ZEBANİ SESLERİ Nedim sen öleçeksin | Kadıköy 29 - Vİ - 931 İsmail Raif
