21 Nisan 1932 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 16

336 |“ Miroire du monde gazete- sinin şon nusha- larından birinde şayan dikkat ve meraklı bir sey hat (o hatırasına tesadüf ettik, «- şağıya tercüme ederek okuyucu- larımıza arzedi- yoruz. Afrikada 86- yahat edilirken en ziyade korku ve debşeti mucip olan hayvanlar yılanlardır. Bil hassa cesametle- ri ile inaanları büyük bir dehşete sokan bu hayvanlarin muhtelif envaı mevcuttar. Dobra (en zehirli bir yılandır) yeşil ve siyah mam- ba ve engerek yılanları gibi. Bu seyyalı anlatıyor: Bir gün cesim bir (Python avına çıkmıştık. Bu bayvanın hayli müşkül bir iştir. Bunun için çok mukavim iri ve uzun bir sopa intibap etmek lâzım- dır. Ve bu bastonun sonuda geniş iri bir kısımla nibayet bulması lâzımdır. Hayvan görülür görülmez büyük bir soğuk kanlılıkla s0- payı hayvanın kafasına yer- leştirmek ve hayvanın ser- semliğinden bilistifade hayva- nın üzerine ve bilhassa kafa sına iki kurşun sıkmak icap eder. Hayvanı bu suretle vurduk. fakat çabalanması bir buçuk saat sürdü. On dı kuz kadem uzuLluğundu dehşetli korkunç SERVETİFÜNUN Kiva cenubında bir yol inşaatı No.1862—177 İki Afrika Yılanı . nın bir hayvan. Yer- liler o hayvanın derisini yüzdüler ve güneşe gerdi- ler, bir haftalık bir (o intizardan sonra bu deri daha bir çok mu- amelelerden ge- çirildikten sonra kıymetli bir deri oluyor. Derisi gşoyu- lan hayvan kir- mızı bir renkteki çi etile yere u- zanmış yatıyor- du. Bir kaç insan» birden tapeleye- bilecek bir kud- rette olan bu yılan böyle zebun bir vaziyette kar- şımda yatması beni müteemir etti. Mamafi o and aklıma bir fikir geldi. Yılanın çi etinden bir parça koparıp ie! en sardıktan sonra uşağım olan bir adamı A çağırdım ve kendisine uzattığım p& avını becerebilmek ketten eti örn ve pişirmesini rica ettim Ali paketi açtı, fakat eti Kumandan Kawena, Gatti kraterine bir kapan kuruyor. görür görmez derhal yere fırlattı. Ve büyük bir tiksinme gösterdi. Dünyada sevilmeyen bir hayvan eti varsa oda yi lan etidir. Hakikaten yenmesi çok ağır ve lezzeti pek tatsızdır Mamafi benim bu bayvan- lara karşı olan nefretime 86- pr va bir vakadır, Anla- tayım Hıliianın cenubu şerki- sinde antropoloji tetkikatile meşgul oluyordum, maigetim- de 1$ yerli mevcuttu. Ve hiç beyaz bir adam yoktu. Büyük bir orman içinde yüksek ağaç- lar arasında odolaşıyorduk,