No. 1841 — 150 BİR TÜRLÜ ÖĞRENEMEDİM... BİR TÜRLÜ ÖĞRENEMEDİM... o“ © öyle bir kadındı, ki daha ilk bakışı beni kel- disine çekmişti ve ben onu sevmiştim., Ben onu sevmiştim. Nihayet ya Anadolunun bir #arafına ec kildiğine veya biri tarafından kaçırıldığına iman ettin. O gittikten sonra bende hayatımın bu ilk vö hi: kiki aşkım kalbime gömmek için sessiz ve münzevi bir hayat yaşamak üzere buraya çekildim. Burada şenelerdir bu hatırayı bir mazi yapmağa çalıştım, Aradan tam üç sene geçtikten sonra bu mektubu alıyorum. O, bu müddet #arlinda Kadıköyün- de imiş, Bu mektubunda üç senelik hayatımı yazıyor ve gene af istiyor... Onun zaten evvelce verdiği söze inanmamıştım ben; zira bu kadınların şikâyet et- geler bile oObü ayrılmıyacaklarına kunidim. beni onu bu hayattan almakla uçurumuu yarı sından bir insan kurtarmış gibiydim. (Ondan artık hayatlarından nasl bir hayat beklenebilirdir... Günün birinde bü kızlık derdinin tekerrür öde ceği muhakkak ve muhakkaktı. Fakat ne yapayım ki: BEN ONU SEYMİŞTİM... BEN ONU SEVMİŞTİM.. Şimdi gene bu hayattan İeryat eğiyor.. «Elini uzat beni bü uçurumdan kurtar, diyor; yoksn boğul- mak üzereyim...» Hidayet biraz durdu; ben sordunu: — Peki, şimdi ne yapacnkamt.. — İşte burada biraz tereddüt ediyorum; fakat ne de olsa kalbimde bu kadına karşı tuhaf bir bis vür, Gönlüm gene onu affetmek istiyor, gerçi © şim di eskisinden daba müptezel olmuğ; bir sokak köpe- ği olmuş, fakat ne yapayım, ki gönlüm onu affet- mek istiyor... Zira: SEVEN AFFEDER... SEVEN AFFHDER.., Ben de olm: BÜTÜN KALBİMLE SEVİYORUM... BÜTÜN KALBİMLE SEVİYORUM... Çengelköy; 2: ti. 93) Sehap Nafiz SERVETİFÜNUN 4 ğ AŞK, BENCE ESK AŞKTIR! En azgın kuvvetimle her gün haykıracağım, En azgın bir hamleyle kapını kıracağım, Kapının eşiğinde beklese de sırtlanlar. Vücudimi soksa da çöreklenen yılanlar, Kapını tunçtan yapsan, vursan da binbir kilit, İnan, ki hiçbirisi edemez beni tehdit, Yüzlerce rakip gelse, aşkıma karşı dursa, Sıkılan kurşunların değmesi beni vursa, Çelikten irademi bunlar bile kıramaz. En büyük cihangirin iradesi bende var, Aşkımın bir eşi de, eminim, ki sende var, Bugün benden kaçsan da, yarın gene benimsin. Aşk, bence eski aşktır. Aşk, benim mâbedimsin! Kapını kapatsan da ben onu kıracağım: Asırlardır değişmez hırsla haykıracağım ! Ziya Vehbi Düşünüşler Güzel, tabinte en ziyade yaklaşındır. Zira tabint bizatihi güzeldir.. S.N gevilen bir hayale kavuşmak ihtimali nekadar ax olursa, o hayal okadar daha çok güzel hissolunuür.. S.N Önceden nereye gideceğini kestirmeyen bir adam uzağı gidemez.. Napoleon İstidatlar: Fotoğrafa Sen kimsin 7 Ben &eni tanımıyorum. Bukadar az zaman içersinde birbirimizi okadar unuttuk ki.. Artık ne sen beni ne de ben seni tanıyamıyoruz. Öyle, sıhhatli, neşeli olarak yüzüme bakma |. Çekil karşımdan !,. Seni düşünmek, taşmak, hatır lamak istemiyorum, Hasta ellerim çerçevene doku maktan sıkılıyor, ürküyor, «Sen, bir zamanlar benim varlığımdın Ie demekten ntamyor. Şimdi ararmzdaki mesafe o kadar uzak ki.. Cihandaki varlığımı, ömrü- mün kalan kısmını versem bila, artik birbirimize yak- laşamayız. Bedbaht yüzündeki sevinçli tebessiim, san- ki kalbinin kanatlanıp seni pırıldıyan, işıldıyan yıl dızlara konduracağını gösteriyor. Bugün ben seni tanıyamadım. Bari sen kendi kendini tini İşte karşındaki ben, senden başkası değil!,. 22-8-93i Gönül A.