204 SERVETİFÜNUN No. 1834— 149 Sp) — «öp — 0 a — DEDE Euzu &< AE AA ME! - Mehmet Selime - Senin ağzımdan işilmeseydim; Duvarda çizilen, bükülen Eşyaya gene ayni gözle hbakacaktım.. Benimle. sevinen, islirap çeken, gülen; Ve önun dehşetini belki asla Beni bilen arkadaşım.. | Duymayacaklım.. Aylar midi, bilmiyorum, seneler midi akan, Yalmızlık .. Bu hoş odanın duvarından, Ah, evet, Değişmedi eşyanın Wk bir gün manzarası ; Geceler var ki başımı eğdim, Ayni adam, daima geceyarısı, Geldi,çöktü, kıvrilap yalı; Düşünüyorum Gözlerini açtı, gözlerini kapaitı.. — —<SS —uuEBsEsEsuz O söylemeseydi, diyorum, a B Ben işitmeseydim ! mg Li Dişardü uzun, upuzun gece, m Ve o dinledi seratlerce W m Odam, İçinin sesini,. M l — Lâmbamn Bir taş gibi dönüp yerinde > gg Vonimda geniş omuzlarım, simsiyah başım Seyretti duvarlar üzerinde m Rp Arkadaşım ! Kendi başını yalnız, kendi gölgesini. 2 z m - Li gi — : Rl Gi Gü Evet.. duvarlar üzerinde leke, Teke us . Gölge. ebedi gölge.. Lİ nu Bütün dostlar n BEEBEENESRNENE 0 gölgenin içinde doğldler ESUSEESESESD m ESESEE Bütün sevgililerin başı m MESSEEE E EEE ; | (il ue - Gizildi o karanlık baş içinde . anam | am a yn ç Geemdez oi DEE | Bum âi Sonra hepsi kendi kendilerini num Gene ayni gölge içinde boğdular m İn, Lİ ir Yalnızlık... Ah, evel; Dehşet... La m — — Geceler var ki başımı eğilim, Düşünüyorum «O hatırlatmasaydı » diyorum, Ben işitmeseydim... A. Sırrı