17 Eylül 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 15
No. 1831—146 SERVETİFÜNUN . | | | | b İşte bir küy.. birkaç toprak ev. ve köyden bik yük, etm alçak taş duvarla çevrili bir mezarlık... Bi levhn bana nekadar dokundu! İşre hayat yenide çanlatıyor. Yamk kırda ol yan birsürü: giyah renkli koyunlar ve inekler... Herşey bana İinyat ile ölüm nrmanduı garip bir merişardan geçerek geliyor. Havasımla bütün tabiin kavramak, bu Kahraman: hk. diyarının bütüm esramm öğrenmek, o büyük zaferin deslanım bü toprüklarm dilden dinlemek isliyorum. DUMLUPINAR TEPESİNDE r Ve dinledim. Hepimiz dinledik. Tunç'bir elin int büğu bayrağın altımda, şehit Mehmetçiğin snakberi olan © uma Abidei önünde, binlerce halk, htiple- tin ağından, hepimizin hizlerini terenmin eder söz- feri Dumlupmar tepesinde dinledik, Yağış çehreli küaltaman meterlerimiz, köylerinden kağnı, üz tünde gelen köylü kadınlar, aksaçlı ilhtivarlarin harp günleri honüz enekliyen ve âlndi babaları. celi. detine hayran olan yavrtlar, hep o zafer gününün hğtarlatırı yadetök. Güneş, alnmizda yüyıyon ho kırıklar boğatnızda takmıyor ve hevediti bir cim: leyi alkışlıyan ellerimiz yorulinak “bilmiyordur Bir arlmdaş yanıma geldi; - Ötede, dedi, Abidenin arkasında, bir şehit anası. çelerikle win birinden bir yap rakla bir çiçek kopardı, Mehmetçiğin mermer Abide: pi eşiğine birak, Bü Vesile Hm. mu, yoksa bir başküsı mi Y diye gordüwe, Buşkusi dedi. Öteki acnba ne yapmış! Kalabalıkta o mübarek kadını kaybetmiştim, Kimbilir şü önde nlreyi bir gicek gibi oğlunun rulman koklarken ne mes'iittn? Ve daha kimbilir bu dakikada memleketin ilört ufkunda nekadar Veğle EHim.far, bil aziz valdım bir veya birkaç evlât kurban, eden nekadar asil anneler bü mezarı kalplerinlen “söktükleri birer yaprağı, birer çiçeği ermagan ebmişlerdi? Oylerin matemi hepimizin içinde yaşıyor ve aziz şehitleri böyle pözyaşlarmızla ulayarüz.Onlar mertçe çarpışıp merlge ölmesini bildiler ve İzo bu Kür, bu voüstakil vatanı hediye ettiler, Bu şehitlerimize lüyık kardeşler olruğa çalışmalıyız, Buna da Dumluptünar'dan ayrlirken anl İçiyoruz. DÖNÜŞ O ânı yaşadıkları. sonra her söz, her kelime, en yüksek bir fikri bile ifüde için çok zayıf bir kalıplar. Şimdi Duwlupunur'dan dönel günler oluyor. Fakat zanndiyorum ki bu geçen günler bir hiçtir ve ber, asıl hayalımı orüda terkederek geldim. O havayı tevellik Giiklen sorma bu Hergünkü hüyat, insana, tıletmili bir âleniden ve sanki biri rüyadan uyanmış hissini veriyor, Röya. Taknt ne büyük hakikat... Bir dastan ki beşer terihi böylesini hiç görmemiş, hiç yaşsmamıştır. Dumlupınar işte mw mucize, tosan Kuvvetinin ilâhlaştığı bu şahikadır. TAHASSÜS (4.8 * Tıpkı bu günler gibi. Güney vengindeki cankiliğı. küybetiheğe, yapraklar yeşilliklerini bırakmağa başlar mışlardı: onu Mihalin koluna tükalmmş, çamlıklarım niünda dolaşırken buldan; sapsarı hir rengi, ine narin bir vucudü vardı; tanıştık. Ne hassas, Ne ineo düşünceli çocukta | oy. sekiz yüşinda ve Mabet mektepdeki derecesine rağmen ale Siki okuduklarım işletmesini; bilmiçti. Seneler ardı ardmn geytiz Ne günü mn) gördüner her #aman öyle bir kalp basialığı onu daima mAriz Nördlet. benimle dost oldu, Nusdet Şi Furük Nefizi çilgin © gibi sevdi, Nöcdeti aile Vag rata. sokuldu; onun bütüm wlebiyat en pik İ karşı içten bir sevgisi Vardı, Serti ve li severdi... .Doktütlür ng okümün adl | diylemedi; Ankura İsesinden güne derslerine, okumasın devam, etti. bir hayatın muflsı ve #veki “birliayada ölümü derçih “Glen yanlış. yaptı, kitain tedaviye: tercih sonra ona da kavuşuruz fakat coşkun ve bassis rulndi Nesdeti yirmi gündür başka bir âleme beş on gün İçinde müzinin aa betic şir Kaybeli ve bir. vkse gelerek ürü çekildi... Hayat iyi insanların, kiytyetli insani ölüyar, Önü neye kaybettik, neye Necdet giremedi, vöye Necdet idenline kavuşan Nusret, ben, şimdi bir taralı erimiş bir balsa z bükiküteri Nevdet maddeten öridi, fakar rh bütün mekiği. aranızda yaştı; biz önü kolukda Kitapları, sırtında Erenköy Lisesi forma: İ taşıyan elbişeile aramızda Kalayci edehişaiçi olucak | Necdet Ereriköye Er eki aa “önü. kardeşinden yeğine istediği sey Hakimiyei gazel çıkan Yuruk Nafizin fıkraların kesip gönderi O butinü gibi hiçbirimizin bir satır. yazıyı kağırmadı; okudu, tetkik etti, düşünselerii mektupla bize bildirdi... Ömün öenüzesine gitinedeti ölü mezar etmedin; Neçdeti toprakları bıra kmnjğar faka İşt onu öntırlara Dirakiyaer.. © Neçdet artık bütün hikleri, bittün mevmuanti yaprakları Arnda UyUyMüne, 4 Benim kardeşine hir riğani Yür ağı Nübdete SM Mila ruhun inziz edebiliriz!
