27 Ağustos 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 18

#. Pep pis No, -48üg — 143 dar inmek mecbüriyetinde kalmıştım, O gün seni bir gepele beraber bir otomobilde gezerken görmüş ve ande şakaklarımın kuvvetli kuvvetli atlğım ve ne feshinin darlaştığını hissetmizlim. Bu yanındüki slam Kim olabilirdi ? Akrobumdan böyle bir kimseyi tanımayordum. Ogün, bu diştünc lerle evime avdet ettiğim zaman odama köpandım. Ruhumda bir skin vardı. Kalbimdeki ba şüpheyi iznile edecek herhangibir teselli HGkrini bülmuk isli” yorürü da muvaflik olamıyormum. Acaba bir iki: sarı haynle mi uzmyacaktim. İnsanların ürmitle yaşadıklarını biliyordum. Eğer ba bir hakikat olursa ve sepeleree müfekkiremde yer tatmuz olan bu ümit günün birinde sönerse, ben, hayttn me yapabilirdim! Benim mahzun durduğum günler seni gen üyeli, herkesle şakalaşın bir kızdın, Buna karşı gös tardiğın bazı öyle samimi tavırlann vardı ki, kak bimdeki şüphenin yavaş yavaş kuvvetini kaybederek temamile zall olduğunu zanncdiyordum, Seni her zamati, her saniye takip etmek, sanm, ba- kan bazi gözlere mani ölmak için bütün varlığımla didinmek arzusunu hissediyordum. Aramızdaki samimiyete halel gelmemişti. Sen yine ö küçük kız gibi banu sokuluyordun ve ben sevgiden büyük bir zevk duyuyordun. Süphemin zail olduğu ve eski neş'emi kazandığım bir samadda, bir geve evimize büzi dostları davet etmiştik. Bu misafirler meyanmün silemizle çok iyi tanışan Cevat w vardı, Bir aralik her ikinizin de büheeye çıktığımızı görmüştüm. Derhal oyun masa andan kalkarak tabiatimin, ahlakımın tilâfınn ola rak, iridemi kaybetmiş bir vaziyette sizi takip etmek, gözetlemek ihtiyacını hisselmiştim. Rengim soluk, dudaklarım vaşe içinde, şüphenin tahakkukundun korkarak baliçeye çiktim. Çovukluğumuzdaki, koruluklarda geçirdiğimiz ge- celerin o güzel mehtabı ve ilik rüzgür vardı. Heye can içinde, sanki, mefes almaktan korkuyormuş gibiydim. Biraz yürüdüm. Sen Çevatin kameriyeniti altında, yanyana oturmuş, çok yavaş sesle konuşu yoörünn. Biraz sonra başlarınızın yekdiğerine yaklaş dığım gördüğüm zaman, haykırmamak için dişlem- min bütün küvvetile dudaklarımı ısırdım, Gine odama çıkarak fallin bu hain darbesine gül: düm, Fakat bir deli gibi güldüm. Gülerken gözlerim- den akan yaşlara mani olamıyordum. Bu acı kalıka- halar amsında, yalnız, dımağımu saplanan bir fikirle meşgüldüm. Ne olur, sen de biriz ıstrap çekmeliydin ! Çocukluğumdanberi. bana bayatı sevdirmiş ve hüyatıma hayat katmıştın. Fakat hayatıma, beliğime, bütün irademe darbeyi vurun da sen olmuştum. Sen, benim mevendiyetimin ber köşesine okudur nufuz etmiştin ki işte ogece, herşeyi kurunlık gür- meğe, hiçbir şeyden zevk ulmamuğa ve bütün ha- yatta nevmit olmağa başlamıştım. Nihayet korktu. Bum büyük. felâket, beni bulmakin zorluk çekme- mişti. Duyduğum azabı, geçirdiğim buhranlı geceleri ve gana karşı olan derin sevgime mukabil, fena bir kine töhavvül eden bissiyatımı anlatmak için yüzüne kar- a SERVETİFÖNÜN YENİ İSTİDATLAR “N,, için Nazlı canım gel akşamlar olmadan, Gel karanfıl yüzün hemen solmadan, Bahtiyar ol kalbimde kalsın adın, Ayıramaz bizi kım olsa dadın! d p Ne yas kalsın gözlerimde ne hüzün, Akşamların gül perdesidir yüzün ! Akan bir su gibi geçsin gündüzün, Akşamların gül perdesidir yüzün ! Halil— Vecdi şi i'« Ben Mnutgans » demek istiyor, fakat bunü söylemek için kendimde kuvvet bulamıyordum. İşte, gönlümde, evvelâ mahabbetimle sonra İmes ret ve iştiyakınla inşa edilen, ve hiçbir şaman bö gulmiyacağını zannettiğim. yuvayı, kendi hevesine mağlup olarak, bir daha tamir edilmemek izere öyle çabik yıktı k, ben bu işkenceye nasil tübamül ede- cektim ! Yavaş yavaş bana karşı gösterdiğin likaydi de, vefasızlığınmn bariz bir hakikati olmuştu. İ Ben yalnız, aşk icin yuralılmıştın. Fakat aşrı, | geçici idi, z Ben, dün için bana bir melküre, bir ümit idin; l bugün ise okadar derin bir b ki, bu bitale huların var. Herşey bitti. Benİ rühen ölmüş bir adamın. 58 eeğin yegâne iyilik, omüğünz hakikatlerinden doğun suruplarıyla ve ünutmaktır. İzmir; 10 -7-1931.