30 Nisan 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 19

No.1811—126 SERVETİFÜNÜN 351 BİR HARAŞO İSTANBUL İŞGAL ALTINDA İKEN Acide Russigue Yazan Tercüme eden — Devam — Panl Haurigol Piyer Prensee Vasenberge Oveda etmek üzere yanına gitti, Prenses vakit geç olduğu halde Bey- oğlunda kalmıyor, iki cifte kayığile Kandilliye yalısına gidiyordu. Piyer Prensesle vedadan sonra tekrar Japon” un yanına geldi, konuşmağa başladılar. 12 Jüpon, sordu : — O geç Osmanli Prensini tanıyorsunuz demek? — Evet mekteptedir, hovardalıktan geri kaldığı yok ! Japon, hafif gülüyor, bu milletin mutadi hilü- fina olarak konuşmak istiyordu. Uzaktan Fransiz sefaret müsteşarı göründü, parmağını Japonluya çevirmiş, şöyle diyordu : — İşte âlim bır Japonyalı ! Japon kâtibinin yakasında oOFrausız &kademi nişini vardı, Japon, “evap verdi : — Ekselâns, bir sene Paris'te bulundun, oradan ayrılırken bana bu nişanı verdiler | Müsteşar hömurdanarak savuştu. eyledi : — Zannederim siz de Beyoğlunda eğleniyorsunuz!, — Söyle böyle ! — Burasi fona değildir ama tehlikesiz de değildir. Arkadaşlarımdan o birisinin başını geleni size anlı tayım, belki işinize yarar ! — Şimdi bir Türk gezetecisi yanımıza yaklaşıyordu. Piyer bu güzeteciden hoşlanmazdı, Fransızonyı eyi biliyorum sanarak islilâh parçalamak ister ve cân sikardı. Bunun için gazeteci lügal parçalamağı baş- lamak isteyince Piyer onumu başladığı sözün alt tarafını ikmâl ile kisa kesmek isterdi. Gazeteci söylüyordu. : — Aziz ve muhterem meslektaşım Mösyö Piyer ! Muhterem başkâtip Efendi. Bu akşamki müsamereden her cihetee memnun olduğunuzu ümit etmekle ilâni bühtiyari eder ve baloya harikulüde tnvanım terdil etmekten başka çare bulamadığım ilâve eylerim. Güzeteci yine muatka başlamış idi. Japon, gülü- emi bereket versin ki gazeteci çok durmadı ve dedi k Japon, devam Ahmet İhsan — Bu geceki Oharikulide balonun tafsilâtını yazmak üzere müsaalenizi sake sira bu mutantan müsamerenin tafsilâtı gazetemizi — Yarın sabahki nüshasına yetişmeliğir, değil mit Ohalde uğurlür olsun azizim !.. Gayet dostane bir surette Japon, söze başladı : — Ne diyorduk 7 Arkadaşlarımdan birinin bü ından geçen bir vak'a... Butaya yeni geldiğiniz için merakla dinleyebilirsiniz. Arkadaşım tabii benim gibi Japondur... Kalabalığı dağılmış olan salondn Piyer şimdi rahat, dans elmeği arzu eyliyordu; diğer taraltan nz söylemek ve ketum durmak mutatları olan Japon» ların bir istisnasını teşkil eden komiserlik kâtibinin hikâyesini merakla bekliyordu. Mutlaka mühim bir vak'adır diyordu. Japon sözüne devam eyledi : - Dediğim Jâpon burada güyet güzel bir Moskof madamını tanımış idi, Ona alâka etmiş idi. Ve bir az yaman geçince Japonların tabii sakilli ğine rağmen... Piyer bu sözü reddetmek istedi, Japon, diyordu: — Evet, evet, doğrusu Obudur, Avrupalıların yarında biz hiç güzel değiliz, ve pek çirkiniz ... Dostum çirkin olduğu halde Moskof kadın onun hissiyatına iştiraki kabul eyledi... Hem arkadaşım gayet kiskanç ve son derece gönül vermiş idi... - Garson bize şampanya gelir... Sürapanya geldi; Piyer bir daha şaştı; şampanyayı getiren garson Moskof barıtıda kapıda gelene gidene palto giydiren malnt Zenci idi! Piyer genç kızlarla epi içmiş idi, şimdi son Kadeh onan başını biraz sarstı; gördüğü ve işiltiği şeyler ona son detvon garip geliyordu; halbuki bunların hepsi o zamanki İstanbulun tabii hayatı idi, Japon, gözünde devam etti : — Arkadaşım her gece Moskof madamın evine devam eyliyor, Moskol kadın da sanki o süvallıyı geviyor görünüyordu... Artık sanadetlerine diyecek yök idi. Arkadaşım benim. gibi komiserlikte balam duğu için geceleri evrakını beraber alıyor, kadının odasında çalışıyordu; orasını gk ve meshi bileresi yapmış idi. Bir gün arkadaşımı gündüz kadının © dasına av dele mecbur oldu; zira ei e bazıla- 2 mi