18 Nisan 1929 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 20

320 UYANIŞ No. 1705—20 O gece çâdırı bir «Muz» ağacı altına kur- Lüdvikin üstüne atılmışlar; kollarını bağlı- muştuk. Benim yattığım yere, onların ince yorlardı.» kahkahaları, uzaklardan yuvarlanarak gelen Ben, onun hilesini zaten anlamıştım. Ve madeni küreler gibi, boğuk ve derin akisler Zenci dansöz, şimdi, katıla katıla gülüyordu. yapıyordu. Bir aralık kim bilir nasıl bir hissin sevkile; Lüdvik Fuhariç le kadan seyretmek istedim. Yerimden doğrulmuş, bir iki adım atmıştım ki, arkalarında, yerde, yavaş yavaş sürünen; bir »Pars» gördüm. Fe- lâket meydandaydi; netice sür'atime tâbi. Der- hal döndüm. Yerlere nasıl bastığımı bilmiyor- dum. Onlar ince kahkahalarla halâ gülüyorlar; arkalarında; bilhassa zenci dansözün arkasında, «Pars» iyice sokulmakta devam ediyordu. zenci dansözü ar- Duşündüm: şüphesiz ikisinin de üstüne bir- den atılmayacadktı. O, ilk hedefini, dansözün üstüne yapacak, öteki- nin üstüne sonra atıla- caktı. Hareketinden şü- phelendiğim dansözü «<Pars»a parçalatabilir - ateş, sonra edebilirdim. Lâkin göne düşündüm ki, onun kanında benim kanım vardı; onun cinsi benim cinsimdi; şüphe. lerimde yanılmışta ola- bilirdim... O zaman; — Lüdvik, diye ba- gırdım, Lüdvik Fuha- riç. Birdenbire döndü- ler; «Pars» o da birden- bire döndü. Onları bı- atılmak rakip üstüme için hazırlanmıştı ki, derhal ateş ettim. 'Dehlike geçmişti. Fakat zenci dansözün bana teşekkür ettiğini zannetmeyiniz. O, benim şüphelendiğimi biliyordu. Sadece : — Lüdvik, dedi; attık yatalım değilmi? O geceden bir hafta sonra, yanılmıyorsam, «Akka» kabilelerinde kaldığımızın üçüncü günü, onların ikisi, dolaşmağa çıktılar. İçimde bir his vardı. Bu his fevkalâde şeyler olacağını söyliyordu. misafir içindir ki, arkalarını bırakmadım. bir saat Onun Zannedersem ben, ikiyüz metre kadar arkadaydım; birdenbire bir hucum gördüm. Yirmi, otuz kadar vahşi sonraydı; önümde Bedii bir rokısta kübik akisler «Paramont> ameriken filim müessesesinde çalışan ve gittikçe muvaffakiyet göstermeğe başlıyan sinema aktrislerinden Leone Lane Elimde hiç bir şey yoktu; mudaheleden bir şey Çok müteessirdim. Bununla be- takip etmedim değil. Az ötede hazırlanmış bir ateş &ördüğüm zaman her şeyi çıkmayacaktı. raber, onlari anladım. Zavallı Lüdvik. O, böyle öldü. Onu, çok sevdiği bir Zenci dansöz hileyle böyle sattı; böyle öldürdü.. Kim bilir belkide etinden bile yedi.. Sonra- ları anladım ki, o büyük birpara mukabilinde şiddetle sövdiği, ama şiddetle sevdiği beyaz erkekleri böyle satar- mış; bu, Zenci dansözün zevkı olmakla beraber kazancıymış ta..Siz ona çok benziyorsunuz.. ve sizde onun kadar güzel- siniz.? Şimdi, tahmin edebilirmisiniz ki, iki masa ötenizde oturan bu kadın, Zenci dansöz değildir. ve siz onunla tanışdıktan sonra ,size bir Kongo seyahati teklif etmiyecek ve Sizi Sat- mayacaktir.» Yabancı birdenbire kalktı. — Müsadenizle,dedi, size bu hikâyemle küçük bir ikazda bulunabil- mişsem çok bahtiyar olacağım. Şiddetle teşekkür. ettim, ve elini samimi yetle sıktım. Otelin bahçesinde mehtaplı bir gece başla- mıştı. Ve güzel zenci oturduğu masadan kalkıyor- du. ece, <Jizis» Nilin sularından, ışıklı ve altun arabasını ufukların çenberinde koşdururken , Ben, Onunla tanıştım. Fakat, yabancı arkadaşımı tekrar gördüğüm zaman söyleyeceğim ki, o, zenci bir dansöz değildi. Ve geceyi onunla beraber geçirdikten sonra anladım ki, Siyah inciler, bizim Beyaz incilerimizden daha leziz, daha Afyonlu ve daha çok kıymetdarmışlar. di nan J Culus L "al müdürüz MAHMUT SADIK” x