10 Haziran 1939 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 13

: ke —Ii— Zeynep, öğle trenini haber veren)bin bösbütün hoşuna gilmiyor da Sen sesini işitince elindeki | ütüyü)değildi, A'şin kenarına koydu ve bitişik o, “aya koştu, Oradaki aynada yüzü, İşte teen göründü, Lokomotif be Rün haretten kıpkırmızı kesilmiş' yaz dumanisr salıveretek fırtına gi- duğunu görerek pürtelâş yatak o rıbi gara girdi. O kadar aceleci görü- dina geçti, kasabanın pazarından nüyordu ki Zeynep, her zaman, bir Aldığı yedi buçuk kuruşluk o krem an için onun Beyderede duracağını X* yirmi kuruşluk pudradan sürüne | unutmasından korkardı! İk tuvaletini yaptı. Önlüğünü çr kararak dışarı fırladı. , Aelesi manasızdı. Çünkü sinyal, er Çakırca istaryonundan geçtiği) A7 Yarışm sonuna gelen bir beygir gibi soluya rak tren nihayet durdu. Pencereler de yolcular göründü. st lokomotiften atlayarak adan çalardı. Oradan Beydereye|b. . klan uyuşukluğunu gider. Mat için on iki dakika daha zar Man Mzirydı, Ynep, istasyon memurunun İka. ine mahrus binadan çıkmca 9 imek için ayaklarını vere vurdu i Birkaç yolcu trenden indi, İnce zarif bir kadın trenin bir w dundan öbür ucuna acele acele gi“ Amalarını yevaşlattı ve gar binası")diyordu. Ne kadar da şıktı. Zeynep Min önünde duran kocasına doğrulonun koyu gri seyahat kostümüne ledi, İstasyon şefintle, kırmızı kasketi, inin mendil cebinden dışarı çık M3 mürekkepli ları ben yarattım!,, diyen bir SÂN vardı, Karısı yarından © geçer ban Mkaydane: ”— Ne var ne yok bakalım? de iktifa etti, Zeynez: > Hayırlar! *“ye cevap verdiği sırada büyük. > bir tahta kutunun içme birkaç Skolata İle fıstık, gazete ve marcmua koydiz, Fıstık ve çikolatalar bayat, teler iki günlük, mecmualar ise Yenisi bir haftalıktı. Fakat bü- bünlara rağmen ara sıra yolcu" van müşteri çıkan oluyordu. Küçük istasyon binası, gözün ala Bidiğine açık bir sahada kurulmuş. Mi İlerire büyük bir ormanın ka Mba ufkun mavi rengini karart- tayı. © bor İ l k “O gün, hergün ayni saatte, ten aklaştığı zamanlar olduğu Gibi “ynebin kalbi çılgınca oşarpmağa ağladı, Öğle treninin geçişi onun ipek hayatının biricik hâdisesi Trenin yaklaşışı onda daim Mahiyetimi ve sebebini tahlil edeme e. bir heyecan uyandırırdı. 1 eş esin Çakırca yerine Beydt- © durması o Keklikzadelere idiler. Bu aile ormanı Bey - #;rafmdan birinden satın ala" bir kereste fabrikast kurmuştu. * bir har fabrikayı istasyona bağ taydı. Zengin ve hiç şüphesiz sy olan Keklikzadeler uzun te İbbüslerden sonra ekspresin bu & İenmiyetsiz kaza merkezinde dur in etmişlerdi. Haydar. Başağa, ni Üzeri m sabahları kalkarak öğle Beyderede iki dakika duran den © ilederi birinin öndiği Gik Yo rülüyordu. Zeynebi ve istas ay, fini selâmliyorlar, sonra ola” rine atiıyarak ormanın yanı iki fabrikalarına gidiyorlardı. yep doğma büyüme Beydereli ik Dünyada bildiği yer ancak ba SİN nüluelu kasabadan ibaretti. dışımda bildiklerini, istas da, 4 “attığı gazete ve mecmualar Çak enmişti. Yatı tan hayal kuruyor, yüksek za ka, Keklikzadelerin geçirdikleri 2 düşünüyordu. Onlar kimbilir ty metuttular? Şık elbistler aa, lar, pencerelerden savururca" ür Para harcıyorlar ve Allah bi- ağ *ölenceli bir hayat sürüyor” eş f £ şiir, yla biliyordu ki insanı haya- urmaz, İşte bu sebebledir ki leyen şeli Mehmet Ali “beyle hi İşt. Kocası mühim bir me. . 8. koskoca bir istasyon şefiy” ie. > Beydereli değildi. hattâ bir | mV Karlar fetanbulda bile bulun” sta, Hap / Li Yor şefi hayatını gardaki sa- Ar muntazam işler bir “şekle 8. Karısını da garip bir id , *viyordu, Dünya abvaline | * İyi tavla oynardı. Zeyne. gör hizasına gelen kısmına o yeşil bir tüy konulmuş mahruti şekildeki şapkasma hayran oldu, o Beydere kalemi!» “küçükl ahalisi bu sekildeki giyinişe kahka- balarla gülerlerdi ama Zeynep tren İdeki kadına baktıkça gülmek değil kerdi halini düşünerek ağlamak ar. zuru duymaktaydı. Derin bir ciddi» yetle onun kılığını hafızasına nak- şetti, Ertesi günü pazara giderken eski şapkasına çamaşır ürüsle ayni şekli vermeğe çalışacaktı. HABER — Akşam Postu Çeviren: F, K, lOlduğu yerde ve mahrun durün) Zeynebin önünden vagonlar evvelâ Yavaş yavaş, sonra gittikçe (o bızla. tarak geçtiler. Birinci (o mevki bir kompartimanm penceresinden bar $an bir ağamm gözleri biran Zeyne- b: takıldı, Genç kadn o gülümsedi. Tren istasyonun ilerisindeki virajı kıvrıldı, gözden kayboldu. a Kocası, Zeynebin yanma yaklas- *. — Ölle yemeğine ne var? Kadın, sinirliydi ve sebebini ken disi de bilmiyordu. Aksi bir cevap verdi: -—— Bilmem! Kocasmın sorusu da manasızdı. Yemekte ne olacağını hergünkü gi. bi biliyordu, lâf olsun diye sormuş” tu. — İyi birşeyler hazla, ocamım cacık istiyor. dedi. Ben o çalışmağa gidiyorum. Büsoya girdi, kasketini çiviye as tı ve ceketini çıkarıp kollarımı seve yarak masa başına geçti, Zeynep, dalgm daigm raylara bir defa daha baktı, Sonra eve dö. »üp yarıda bıraktığı #tüsüne devam dt, bet da Yolculardan biri yanıma yaklaşs Tak sordu: — Bira var mı? — Hayır, maalesef yok. Karı kocanın gayeleri istasyonda” bir büfe kurabilmekti. Bu işe lüzu- mu olan sermayeyi temin edebilsele? biraz para kazanacaklar, Su sayede istedikleri gibi giyinebilecekier, çat- Jak sesli gramofonlarının yerine biri radyo makinesi alabileceklerdi. Zeynep bu gayenı tabakkıküne tabayyüle.başladığı zamanlar kendi | edemediği heçhül bir şey beklerdi. siz mi yazdmız? Yoksa ahbapları- kazandıklarile "Bütan kendi kendisine sorütdı: Ne) nızdan biri mi? i sinin “büfede ie şık elbiseler içinde trene atlayarak seyahate çıktığını gözlerinin önünde canlandırırdı. Fakat he çare ki bu işl paraya tabidi, Halbuki onlar ka: | Zeynep ertesi gününün buzününün| bu ben kendim yazdım. j zançlarile ayın sonunu zor buluyor. | Yazdı. Bira istiyen yolcu, tene döndü. Posta çantası teslim edilmişti, Ma- kinist lokomotifle atladı. o İstasyor sohuk, Halbschuh) Saat 8.30 da, akşam yemeğini mü teakip Mehmet Ali son marşandiz treninin işlerile. meşgul olur, Zey- nep bulaşık (o yıkar, gâzete okur, sebebini bilmeksizin ikide bir içini çeker, nihayet yatak odasına göçer di. istiyordu? Ne bekliyordu? İstasyon şef tanzim edilmişti. Kederleri yoktu.) 6€ wni olacağından emindi.” O halde içini. burgulayan bu Üzüntünün değerdi, şayet yazan kadın çirkin, | Yudala ve bayağı ise kaçmaktan da» ba kolay ne vardı? balonun, verileceği, salona girer * Xen, Lebibin büyük merdivende ilk tesadüf ettiği adam Macitti, bilemezsiniz. Bayan Fitmeti bekli- yorum! dedi, değil mi? yaralanmakla, geçiştirmiş, ne ya - payım, geçen gün tesadüf ettim.. Öldüğünü zanettiğim eski muhab, » yazdımdı; cevap verdi, Bu akşam! dın.. Ne kadar seviniyor bilseniz? nuz, değil mi? marah locanın kapsını çalıyordu . Kapıyı maskeli bir kadın © açtı... Tozlu koridordan geçmiş olan genç muharrir, locadaki lâtif esans kokusundan derin bir duydu. . Bir (Baş tarafı dünkü sayımızda) | baş bel Lebip ber hafta böyle imzasız bir! yınız.. kaç mektup alırdı, hattâ bunlardan | bir kısmı hakaret ederdi, Fakat ya sizi tanımadığım halde bile kork. İ“ mektup pek sarih ve kati bir lisan, İ muyorum. Sesiniz çok lâtif o Gğ-| ze bir eserimdir. ael bir ses de hiçe nisbetle gene »ir şeydir. Yazılımıştı; sergüzeşta nlılmağa Perşembe gecesi saat bire doğrü Tenors — Kimi beklediğimi kabil değil — Fitmeti mi? Bacakları kırık — Galiba kırık değilmiş. Biraz t azıcık ateşlendi. Bir mektup durağa barışacağız. Zavallı ka” — Siz de ne kadâr sıkılıyorsu. — Hayır... Eskisi kadar değil... Bir müddet sonra Lebip 22 nu. ferahlık mi — Siz beni tanıyorsunuz.. Ben — Güzel sesler hoşunuza gider — Çok, hele şarkr söylerseniz!.. — Şarisı söylemem. Yahur artık | söylemiyorum, İnsanin bazan öğr *e halleri olur ki ağzını aşmak işte. mez, değil mi?. — Bilmem.. Öyle olsa gerek, İsöyleyiniz rica derim, saçlarımız siyah mi?, — Hayır., — Garip. Ben mubayyilemde size siyah saçlar, mat bir zenk, İn. ce, fakat sert dudaklar, düz bir burun vermiştim... © halde sarı Tu? — Hayın... — Rica ederim, hiç olmazsa el. İkrinizi gösteriniz. (Kadın, eldivenlerini çıkarır; iki minimini, beyâz, menekşe renk ternaklı el meydana çikar.) Lebip — Bunlar genç eli, gü” zel, ince, zeki eller.. Ya kokuları!. (Ellerden birini dudaklarma yak- laştırır; yavaş yavaş dirseğe ka. dar çıkarak öper.) İstirham ede- tim söyleyiniz, saçlarınız sarı mı? — Ruh mütebaswse beyefendi, anlayınız bakayım.. Yüzüm de se Kadın — 'Tam vaktinde geldi. İsimin rengiriledir!, niz, teşekkür ederim. — O halde ateşin! (Kadınm Lebib — Tam vaktinde geldim, ! yüzündeki maskeyi kaldirmak iş- O zaman birkaç dakika pencere çünkü merak içindeyim. (Mektu| ter.) önünde durarak ne olduğunu tayin) bu göstererek) bana bu mektubu Kadın — Muhaberatımı tevdi inin evinde her iş saatlere (o göre| Gdecek kadar itimat gösterebile. ğim bir ahbabım yoktur. Mektu — Pek tedbirlisiniz. — İcabına göre, meselâ bu ak- sebebi ne olsa gerekti; buna cevap)$am tedbirsiz olmağa müstaidim?!. — Dikkat ediniz. .Burada her) rirsiniz. Şimdi size en çok hangi veremiyordu. türlü adam va; 7. P: le costume marin 4 la blouse de marin 6 KIZ ÇOCUĞU İÇİN AS. bio col dömerin BA TULUM & İn eravate (le mepüd) b askılar d la manche e külot e le pantalon d konçiu çorap f la casgueste (d'âcolier) 6. F: a chemise de jour pour | 2. isim "d les Filletie avec les bre. | EN inn telles 8 the blouse (the şaller b les bretelles blouse) e la culotta b tbe collar (the sallor d Iz chaussette olnğue collar) t 6 İ: a the Cinli) ehemise dala leş with the shoulder straps b anar bağl in CA | £ tbe cap (the şehoo! kniekers) İ Si d tbe steeking İ . Be Matrosei 6. A: a das Taghemd (für | Gor Pik Mâdehen) mit den Der s âle Bhse (Matroten. gere b İ buse) e das Beinkleid (die Hose) | b der Kragen (Matvesen- d der Kulestrumpf İ ağa) İ © der Sehlipe (Kuoten) 7. BAHRİYELİ ELBİSESİ Na İrmmi 8 gemici ceketi © die Hoze b gemici yakası ( dic Mütme (Sebiller. 96 Kadın — Haym.. Sizi buraya bunun için çağırmadım., Beni bir saniye rahatça dinleyemez misj - niz? — Söyleyeceğiniz şeye göre... — Size zekânızdan, iktidarınız- dan bahsekleceğim.. — Memnuniyetle dinleyebilece" İ Bim bir mevzu... — Siz sevdiğim yegâne muhar. eserinizi sevdiğinizi soracağım. Be | tarafına ve aydınlığa doğru ge $ âSsıI... yündüğünüz gibi değil. Korkına -|viyorsanır o kadar memnun Gla” sağım kil, i Lebip — (Safiyetle) bilmem .. Aşkım ve Estirabım, yüksekçe — Ya “Gönül ferman dinle mez1.,,? — O'da iyi. — işte ben bu kitâbınıza peres. tiş ediyorum.. Ruhları arkanızdan büyük bir kuvvetle çekip götürü. yorsunuz.. * — (Memnun): İmanla, aşkla yazılmış bir kitap. Takdirleriniz benim için pek kıymetlidir, hanım” sfendi.. Kadın (kalkarak) — işte size bunu söylemek istiyordum. Artık serbestsiniz. — Beni böyle kapı dışarı etme. ğe mi lâyık görüyorsunuz” * — öyle lâizm.. “3 — Miinizi bir daha öpeyim; esiş dinize itaat edeceğim. — Elimle, daha güzel bir yeri” mi öpünüz, İşte... 4 (Maskesini yüzünden kaldıra - rak muharrire taze ve güzel bir yanak uzatlr.) İ — Ah yarabbi bu ne güzelliki (Kadının yalız elini, yanağı değil, beyaz dişli güzel ağımı da hararetle öper.) a Kadın — Ne yapıyorsunuz? . Lebip — İsminizi söyleyiniz, ri ca ederim, ismini söyle, düşün, sen söylemesen bile öğreneceğim, Am kanı birakmıyacağım. Söyle, söy. ie. 3 Kadın — Beni gece yarısından - beri bekliyen ve bir saattenberi le sanm önünde dolaşan arkadaşınız Macide sorunuz. e Lebip — Bayan Fitnet ha?l. Siz, siz demek., y — Evet, vak'anın kahramanı ©- lan kadın. Şimdi beni ber veçhile, kelimenin tam mânasiyle tanıdık. tan sonra, gidiniz. ; — Bilâkis sizi tanrdığım için gitmiyeceğim.. (Kadını locamın ön şefi çanı, tren şefi düdüğünü çaldı. (Devamı var) — Oh, bilirim, fakat sizin dürnim sevdiğim kitabınızı sizide se (Lât'en sayfayı çeviriniz)! PLANŞ 12 nr £ öle (kursa, kniafreie) I © kravat (fiyonga) Hose (Knjchese) | d kol h der Wadenatrusapf (das | © pantalon Söckehen, (o Haferisöck- | i Ümektebii chen) İder Sehuh o Gkinder, | pi