4 Aralık 1935 Tarihli Haber Gazetesi Sayfa 12

15 — Âlim ve sanatkârlar da kanunu tefsi yorlar. Hançerini çekerek önüne gelen İlk süvarinin özengi kayışına asılmak, a- trmn üzerine sıçramak, hançerinin u. cunu şaşıran atlmm boğazına daya - mak bir saniyelik işti. Şövalye, soğuk bir tavır ve acı bir| sesle; — Arkadaş, atınızı bana veriniz dedi. — Siz çıldırdmız mı mösyö? — Hayır, yorulduğum için bir ata ihtiyacım var. Ya ininiz, yahut sizi öldürürüm, Süvari, bu tuhaf düşmanını öldür-| mek için kılıcını kaldırmak istediyse. de vakit bulamadı, sünün ortasına inen hançer darbesile yere yuvarlan. dı. Şövalye kılıcını çekerek atını şid detle mahmuzlayıp ileriye atıldı. Ihtiyar Pardayan: — Oğlum! diye haykırdı. Şövalye babasına gülümsedi. At üzerinde her tavrı hareketi bir yıldırım darbesine benziyen, uzun kı keile daireler çizerek, her (o darbede kılıcı kana boyanan, altmdaki atı sıç. Tayan, zıplayan, sağa sola fırlayan bu kahraman hakikaten görülmeğe lâyık-| tr, Ihtiyar askerin etrafında bir 2 asıl oldu. O vakit, vaziyeti iyice edebilmek için fırsat o buldu. alye ise, bu boşluğun ortası - *tnı durdurdu. Korkudan o siyah leri dimdik olmuş, burnunu hava -| a kaldırmış olan at köptüik içinde bu. lunan bir tunç heykele benziyordu. | Şövalye susarak dikaktli dikaktli ba. kıyordu. Babası ise boğuk sesile uzak | tan kendisine cevap veren düşmanla - rma küfrediyordu. Bu sırada biribirlerine sövüp say makla geçen şu fırsattan istifade ede rak ihtiyar Pardayan ahalinin kaçari II Nİ KRALİÇESİ NV 410 PARDAYANLAR amma ken bıraktıkları masaları, iskemleleri, merdivenleri toplıyarak ustalıkla ka- pinın önüne yığıp bir siper yaptı ve: — Atından ihmeğe mecbur zaman Şövalyenin geçmesi rek dar bir aralık bıraktı Marşal dö Damvile ogelince,oda böyle bir tevkif işinden dolayı azame. tini lekelediğine pişman olarak bir kenara çekilmişti, Çünkü bu herifle - rin tevkif edileceklerine artık şüphe. si kalmamıştı. Dük Danjunun genç maiyeti uğradıkları hakaretten ku - durarak kavgaya başlamak üzere idi. ler. Danjunun muhafız kumandanı ile birlikte gelen askerler de âmirlerinin bir işaretine bakıyorlardı. Şövalyenin bir yıldırım gibi inişi onları şaşırt mış fakat bu şaşkınlık çabuk geçmis. ti, Kumandan bir işzretle herkesi sus. turduktan sonra her iki Pardayanâ bir den : — Mösyöler, kral nama söylüyo. rum, dikkat ediniz, teslim olacak mi- sınız? dedi. Şövalye soğuk bir sesle: — Hayır!.. cevabını verdi. iralm emrine karşı mı geliyor. sunuz — Evet!. üvariler, hücum! bu iki adamı alaymız. Bir taraftan süvariler, öbür ta - raftan ise Moröver, Sen Megren, Mo. jiron, Kelüs kılıçlarını havaya kaldı. rarak, babasının yanına varmadan ev. vel yakalamak veyâ öldürmek O için Şövalyenin üzerine atıldılar, Şövalye son dakikasınm geldiğini anlayıp Luizi düşündü. Hücum daha fazla bir siddetle baş- 19 — Vahalenk Jorja: çekilmeğe mecburdur! dedi. 217 — Vahalenk halka yabancının kraliçeden daha malümatlı olduğunu ve teamül! mucibince kral olması İâzrmgeldiğini anlatıyor. - Taht senindir, Kraliçe PARDAYANLAR e Rl anıldığı sirada daima muvaffak ol - duğu ümitsizce bir harekete başvurdu, anın dizginlerini toplıyarak şid. detle mahmuzladr. Fakat hayvan ha reket edecek yerde acı acı kişniyerek yere yuvarlandı. Şövalye suçrıyarak kılıcı elinde ol: duğu hâlde ayakta durdu. Fakat on! beş kadar süvari kendisini daha ya .| kından sıkıştırmışlardı, | Ne olmuştu? | Şövalye meydana çıkar çıkmaz sü. varilerden birisi kamasını eline ala rak atından inmişti, Bu Moröverdi, : Şövalyenin hareketlerini dikaktle | takip ederek kumandan o hücum ku. mandasını verince yaya olarak he-| men atın dizginlerinden kavrayıp han çerini hayvanın kalbine saplayınca at cansız olarak yere yuvarlanmıştı. Şövalye ise ölmeğe (hazırlanarak etrafında toplanan düşmanlarına kı . liç sallıyordu. Babası : — Buraya! diye bağırdı. Şövalye başını çevirince babasının yapmış olduğu siperi gördü. Gözle. rinde bir ümit ışığı yanarak açık br. rakılan aralığa koştu. Şövalye içeri girer girmez ihtiyar Pardayan hemen aralığı da kapattı. Baba ile oğul, kucaklaşacak vakit bulamadıkları için biribirleri son bir veda bakışı fırlatmakla iktifa et. tiler. Bu sırada bir kenara çekilen Mar. $al dö Damvil, . Pardayanların elin den kaçabileceklerini görmekten do . ğan bir endişe ve bu kakramanen ha - reketi takdir duygusu içinde olduğu halde yaklastı, Hayvanlar, yanaşık nizamda ola » rak engelin üzerine yürüdüler, Fakat birdenbire bir gerileme oldu, Hayvan- lar acı acı kişniyerek şahlandılar, Sü yariler fena fena küfürler savurdu » lar. Babası solda oğlu sağda ola dövüşmeğe başladılar, Her ân iki kı - Wç iskemlelerin masaların arasından iki müthiş yılan gibi saldırıyor, hay- yanların burunlarına, göğüslerine ba. tryordu. İki azgın Pardayan ise su rak babası kana susamış bir hayvan ve oğlu da bir dev gibi saldıriyordu. Kumandan bir işaretile oyeniden hücumu durdurdu. Bu hilede muvaf- fakıyetle sona ermezse bir baskasına müracaat etmek lâzımgeliyordu. Danjunun muhafız kumandanı; — Hay cehennemin bütün şeytan. ları yerin dibine geçsin! Bu iki ada » mı tevkif etmek istediğim için çok müs teessirim, sözlerini söyledi, Babası sordu: — Yaralımısın, oğlum? — Bir yerim bile o tırmalanmadı. Ya siz baba? — Ben de yaralı değilim, Kuhra - mancasına ölmeğe çalışalım. Kumandan: — Yere ininiz! kumandasını verdi. O vakit siperin etrafında bir daire çevrildi. On beş kadar kılıcın ucu Par dayanların üzerine saldırdı,Bu dar yer de derin bir sessizlik hüküm sürüyor yalnız civar sokaklarda halkın azgın homurtusu duyuluyordu. Bu dakika pek korkunç ve acı idi Kumandan: — Teslim olunuz! diye bağırdı. Baba ile oğul, başlarını salla lar. Kumandan omuzlarını silkerek? — Bunların yakalayınız! dedi,