26 Ocak 1937 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 13

.SON“POSTA Sayfa 13 Pu amam - mua pamir... kiye Cumhuriyet “Merkez Bankasından: çini çk) (Baştarafı 12inci sayfada » iz Kizi, Türkiye Ziraat Bankasının Tovdiatı / — Çok üşüdüm. Banana, V — Sonra ? yatırıldığı Hangi Ş. veya Sandığına Bankamıza tevdii Miktarı | — Ağlamağa başladım. Adresi ve Hüviyeti Yatıran Yatırıldığı * — Tarihi EN ek — — - di - Elime biri bir kâğıt verdi! mahallesinde Hacı Ali Kendisi Manisa Şubesi ; 25/ 2/536 1966 | Kimverdi? — Bir adam! » »: 6,52 — Ne yaptın o kâğıdı. — Aldım. Göstere göstere leblebici- 734 lere vardım. Leblebicilerde bir han var. Orda yattım. Gece de on kuruş is- tediler. Dört, beş gece verdim, Sonra veremedim. Kovdular, — Buraya nası| geldin? # Sırtı çuvallı çocuk bu sualime doğru : bir başkasının ağzından, ve çuvallı ço dürüst cevap veremedi. İşte hâdiseyi UZ va Mehmet a cuğu kapısının dibinde yari donmuş bu enercizade larak evine alan Bayan Nesimenin ağ Konyalı Mehmet Re- zından dinleyeceksin'z: — Sabahleyin hava fena halde boz- a mahallesinde muştu. Dondurucu bir tipi ortalığı ka- sıp kavuruyordu. Çocuklarımı mektebe i göndermek için hazırlıyordum. Bir ara mahallesinden Musta lk kulağıma uzun inlemeler ve titrek hıçkırıklar geldi. Pencereden baktım. Küçük bir çocuk kapının zilini çalma ğa uğraşıyordu. Sırlında tek bir min 5 > tan vardı. Yarı çıplaktı. Haşin Hemen kapıyı açtım. İçeri aldım. Bir » z şeyler yedirdim, birşeyler giydirdim. Mükerrem : Hikâyes'ni dinledikten sonra doğru A- Haşim mahkeme başkâtibi lemdar polis karakolüna götürdüm. Oradan bana: — Bu vaziyet bizi alfkadar etmez, belediyeye üracaa ! 5 Nureddin , Se iyeye falan müracaat edin! dedi Deveci Hüseyin Dönerken çocuk esirgeme « kurumu- nun levhası gözüme ilişti. Hemen içeri girdim. Fakat orada da bu vaziyete bir çare bulunamadı. Kurumda bulunan zevat hâdise karşısında fevkalâde mü- teessirdiler. Fakat nizamnamelerine hazaran bu çocuğa yardım etmelerine imkân yoktu. — Bana sade kimsesizler yurdunun ad- Bedri Hasan . resini verdiler. Yeşildirek karakoluna Emine müracaat ettim. Çocuğu kimsesizler Müderris M. Hilmi yurduna göndermek üzere alıkoydular, İY Benim kocam doktordur. Bu zavallı Kösatlıda Ayşe yavruya belki bir yardımımız dokuna- Meçhul bilirdi. Bu bakımdan hakkında esaslı » bir tahkikat yapılıhasını, eğer anlattı » ğı hikâye doğru ise, yani herhangi kötü bir işe âlet olmıyacak vaziyette bulu nüyorsa, hattâ on, on beş gün evimde yatırır, yedirir ve münasip bir yere yer leştirmeğe çalışırdık. Halbuki bu şekilde bir tahkikat yap” tırmak imkânı da yokmuş sanırım! * İşte sırta çuvallı çocuğun hikâyesi burada bitiyor. Belediyenin Yeşildirekteki kimsesiz- ler yurdu, sade kış günleri açıkmış. Bu rada yersiz, yurtsuz insanlara yemek verilmiyor. Sade bir soba yakılıyor » muş. Akşam gelip sabah gitmek mec buri imiş, Ve her gelene ertesi gün için: — Kendine bir yer bul! demek fdet- HR 1 ERAY İn ç U if ERİ li A ; ; â G nz 5 ğ GöbüsüsezizkEik a yurt geceleri 60 - 70 kişiyi barın dırıyormuş. İçlerinde on on beş tane çocuk, bir sürü kadın da varmış. VEEVUU BLUE TE YUUU UYE z TEYİT EPİ LEATA TUE SE YUTTU UT UUUUUUTUUU LE ver 33 » /936 * 87 6 İzmitin bir köyünden İstanbul kışi- > nın karları arasına atılmış bu yavru bu 7/ 5/9386 rada ne yapabilir? Polis kendisine vâki olan böyle bir müracaâlı hasıl olur da bana ait deği” dir diye reddeder? 19/ 5/938 Ve hele memleket çocuklarıma çok büyük iyilikler yaptığı muhakkak. o - lan Çocuk esirgeme kurumu böyle bir iyet karşısında kollarını bağlaya - Tak nizamnameden ne şekilde bahsede bilir? ütün bu suallerimizin yarın cevap Malatya Şubesi Km ann ve bu cevaplarda fa ” » lan ve filân nizamnamelere göre çok “ » haklı hareket edildiğini öğreneceğimize Düze iç şüphe etmiyorum. Sandığı eni kocaman bir polis teşki- Yâtiyle koskocaman bir çocuk esirgeme kurumunun bu kabil sosyal hâdiseler karşısında son derece sür'atli ve son derece kat'i çareler yaratmasını bekli- ii Vatandaşların biribirlerine karşı gös terecekleri merhamet ve şefakat ne ka dar büyük olursa olsun yardımdır. Onun için, içtimai bir dert olmayı » » ç çoktan aşmış bulunan bu hale bir çare, fakat çok âcil bir çare istiyoruz. Yoksa «hepimiz birimiz için» vecizesi, bizi u- tandıracak acı bir vesika olur. K.T. lem. BESLE ZUU EU ULUUUUUUUE