18 Nisan 1935 Tarihli Son Posta Gazetesi Sayfa 11

Meraklı Şeyler Yeni icatlar , Hergün bir memleketin yeni bir icatta bulunduğunu düayuyo- Yuz. Son gelen gazetelerde de ne okuduk biliyor mısınız. Rey - ver- mek Mmakinesi. Bu da İsveçte İcat edilmiş. Bakın nasıl.. Millet Meclisinde bir şey konuşuldu, Onu azaların bir kısmı kabul eder, Bir kısmı kabul - etmez. nu anlamak için kabul edenler ellerini kaldırırlar. Eğer kaldıran Çoksa — beğenilmiş — demektir. Fakat şimdi İsveçliler böyle yap- Miyorlarmış. - Her saylavın önün- de Iki elektrik anahtarı varmış. İrşey sorulduğu zaman kabul tdip etmediğine göre bu anah- tarlardan birini çeviriyor.. Hemen Telsin arkasındaki levhada _k,ç kişinin kabul ettiği kaç kişinin ttmediği kendi kendine yazılr- Veriyormuş. Müjde Bilmecelerinizi 1 kuruşla gönderiniz : Halledilmiş — bilmecelerin — yine cekisi gibi açık sarf içinde 1 kuruşe luk pul ile gönderilmesi için Son çalıştığını — biliyorsunuz. bu işi kabul ettiler ve memleketimizin — bütün posta idarelerine bildirdiler. Sir, eekiden olduğu gibi yine hallıdılını! bik mece kâğıdını; — Üserine isim ve adresinizi yazarak bir kuruşluk pul ilo gönderiniz. e Postanın Büyüklerimiz e se reea ee aa AAA AA Resimli Havadis SADA VÜK SON POSTA T — etaeee sekşe e r eeeT eee AAA AAAsAAAAA AŞ lKocaburnun #wv.s Biraz Da Gülelim: —— Şehirlerden De Büyük Meliha ile B Saray mı dediniz... Ne | sarayı. Bu gördüğünüz | memleket kadar büyük |* şey Fransız- £ ların — yeni £ yaptıkları bir. vapur- dur. Henüz yola çıkma: mıştır. Dün- yanın yüzün- de daha bu- vun kadar büyük vapur P© yapılmamış- ( tır. Adı Nor- mandiyadır. Siz de böyle şeyler yap- mıya hazır- lanınız. Bu Haftaki Bilmecemiz Çocukla; Alayı Göre- Bir gün Ayhanla Doğan bayr Tam alayını görmek için anne- letinden izin aldılar, yola çıktılar. Fakat şuraya — buraya gidelim derken daha alaya yetişmeden Yollarını — kaybettiler.. Eyvah, gördün mü şimdi. Ben sana © Yoldan gitmeyelim dedim.. Din lemedin. Bak yolumuzu kaybettik. iz yetişinceye kadar alay da bitecek, Diye Doğan öfkeli öfkeli ko- Buşuyordu. Nihayet bir adama tordular. O da onlara okla işe- Tetli yolu gösterdi. Oraya saptılar. tİz de o yoldan başlayın. Bakalım anla Ayhanın geçtiği _y”l" bulabilecek misiniz. Siyah çizg- K lerin üstünden atlamak yok.. Ya- nız beyaz yollardan gideceksiniz.,, Hediyeleriniz. geldi garete- mizde duruyor. “Yolu kalemle işaret edin. Bize gönderin. Biz de hediyelerinizi yollayalım. ir Gemi Yapılıyor İN EUĞÜLY Geçenki Bilmecemizde Kazananlar 4 Nisan günle- ea pesl saatı bilme- cemizde birinci ik- ramiyemiz olun bir konsol santını Pere tevniyal lisesi A-5 den 587 Bay THlü- zım — kozaumıştır. Talili okuyucumuz- la İstanbulda bu- lanan diğer kazae nanların Puzartesi Porşembe — günleri öğleden sonra bi mecelerini matban- mizdan almaları kazanmış ve he- lâzımdır. Taşrada- — diyesini almıştır. kilerin hediyeleri posta ile gönderilir. VA4J35 — tarihli bilmecemizi —en iyi halleden Kans dili — Lsesinden 446 Munllâ bir mektep — çantası Kütahya Dervişpaşa Ilkm-kııbli 608 Kemal, - Ankara — İnönü Inıır.ı:g.': İlkmektebi 2-4 den 387 Muammer, Gelenbevi öortamektebi sınıf B-3 den 407 Ekrem Kızı'tuğ, İstanbul 11 inci mektep A-3 den 386 Muznfler, Tatanbul 12 inci mektep — 5 inci sınıf 28 Kenan Bay ve Bayanlar. ( Devamı yarın ) Annesi — Meliha — dolapta on tane pasta var. Dört tanesini alıp yesen geriye kaç tane kalır? Meliha cevap verdi: — Yine on tane kalır.. î Annesi Melihanın hesabının bu | kadar zayıf olduğuna kızdı. Canım, niye on tane kalsın. Azıcık düşünsene, iki senedir hesap — okuyorsun on pastanın altısını yeyince geriye yinem onu kalır. — Anmneciğim, kızma.. Tabit onu da kalır, Çünkü, dolap kilitli ben pastaları alıp yiyemem ki, anahtarı verirsen o zaman bilmem. Belki de hiç kalmaz' Melihanın cevabı — annesinin hoşuna — gitt. Hemen — dolabın anahtarını Melihaya uzattı. Arkadaşınıza Sorunuz — Bir ormanın içinde ağaçtan ağaca :ımgı halde görülmeyen şey nedir? Arkadaşınız düşünecek taşına- cak — ve belki de bulamıyacak, © zaman siz söylersiniz: Sen. Öyle değil mi ses her yerde dolaştığı halde hiç kimse görmez. Hikâye Muzipliği Z Ü G ALA SA Te DN « Küzüm — Kocakulak — şu önlüğümü bağlıyıver. Yeni bir kapı buldum bizmetçiliğe gidece» Kocakulak hiç — muziplik yapmadan durabilir mi? Resme bakarsamız siz de görürslünlz. Kaş Yapayım Derken Göz Çıkarma Budur |geç kalkmıştı.. — Günaydın, günaydın diye- rek yemek odasına girdi amma.. Odada babasından başka kimse kalmanıştı. Hepsi kahvaltılarını etmişler, çekilmişlerdi. Babası da bir köşede büyültücü bir camla bir şeylere bakıyordu. Bedrl ba- basına yaklaştı. Kendi kendine, aman yine pullara bakıyor. Bıktım usandım, bu pullardan. Biraz sonra — annesi başında şapkasi'e içeri girdi. — “Haydi Selim ben hazırım, çıkalım,, dedi., Iİlkbahar geldiği için annesi temizlik yapmadan evvel Bay Selimi bir halı almağa kandırmıştı. Ikisi beraber gidip bakacaklardı. Onlar kapıdan çıkar çıkmaz ynaya Bakmak ;î;ın De Aklınıza Gelir Miydi? Eacesi slyah ka- e| lemle — Orlbanın K, şimdi «i dedi ki, $ çizdi. bir işaret gize :: güreceğim. — Fakat ven göremiyecekela. Orhan güldü. “Ah. Ondan kolay me var. Ben de görebilirim , — dedi. Bemcn bir aynı alanı Bunun Üzerine de- denl “Aferin amma.. Şu kibrit kutusuna kendine doğru — üfleyeb lirmlen,, Diye sardu.. Orhan buna Önün — üzerine de- desi de vesimde gördü: KÜ üz gibi — yaparak, Kutuyu kendisine doğru Gfledi. cevap veremedi. ; hemen kapı çalındı. Bedri kapıyı açtı. Einde kocaman bir elektrik süpürgesi tutan bir adam. — “Vah vah oğlum, evde senden başka kimse yok mu? Bu makine İle evin yarım saat içinde “nasıl temizleneceğini gösterecek- tim,,, Bedri annesinin temizlik içlş adam aradığını biliyordu. — “Gel, gel.. Gökte ararken yerde bulduk.. Annemin aradığı adam sen olacaksın,. Haydi başla bakalım,.,, — Öyle güzel makine ki - oğe lum.. Bak göreceksin evin içinde hiçbir pislik bırakmıyacak hepsini yutacak, Başladı.. Biraz sonra her taref temizlenmiş, sıra yemek odasına gelmişti. Bayan Selimle Bay Selim ka-» pıdan girince “ vır, vır ,, diye bir rültü duydular ve şaşırdılar. emen yemek odasına koştular, Süpürgeli adam onları görünce; —“Harikulâde bir makine herşes yl yutayor, demesine kalınmdı.. Bay Selim, aman pullarım diye bağırdı. Okadar senedir biriktirmeye uğs raştığı pulları “vır,, diye makine yutup duruyordu.. Adam “dur,, diye bağırdı.. Hemen kolundan tutup sokağa fırlattı.. — Zavallı Bedri de adamakıllı bir azar işitti. Bir hafta babasının karşısına çıkamadı. Kaş yapayım derken göz çır karmak işte buna derler.