26 Ocak 1939 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 9
No. sarp ji 4 pr alpmca a BM, didindığmı gözle- a çayım seviyordu, Kaydara itşn “kepdisi de“ gü miydi! Animıp o taşan kürdü. Demek, kör olmak bütün bu katlanmak işin bir se- 23 i gözleri göğüpördu. Pokst herkes ony köt sanıyor. ik ghklerini görüyor dese, ka- nmgı kaybodeebkii, Çünkü Nesin ön rağmen, syf kör allitmasına Yağın he için, e emmi hilerinin in- birdi iebiille terkede» sine Atıyorün ona... İeiitsini yokluyor Bedi... Ben onsuz yaşayabilir miyim f Bun katiyetle cavab veriyor: i <4 " Üzndisini plağını yöreğini ver Mir çocuk gihi onn şef. 0 ka #rmiyen Gözler mazdı. Fakat gözleri görerek ya- payamaşdı da.. Körlük ne gümel geydi. İnsan- İan görmemek, onların hsreketle- rini takib edememek, Allahla yal- “nız kendini güşünerek yeşamak he #aadetti, 19 : Bir gün halâda taşları oymak işin hazırlanmış bir şişe kezzap gözüne çarptı. Gülümsedi. Karısı evde yoktu, Gözüne damlatılan Mâçların Odamlalığım kessüpla doldnrdu. Müsterihdi, 20 Gece yarısı... > Seni uyandırdım Nesrin. 1 şa damlalıktaki ilde göz- ierimit damiçtır misin ; Çok rahat se ölüm. Bu akşam. Mülemadi- yan kağınızor! pe yastıkta srkaya doğru haaırlandı; etrafına #0n hir kets baktı. pr De yeni mi sidın Bedi! — Üvet yavram. Gözlere dakalatılan iki damla... Bitirinp kevatisnen ölişler.. Bir haylintış, — Ah günlerini, ME ai. Kafdamdaki eld göz- bee izlanda dale güzel,
