a Maci; kaşar gibi, uçar gibi yürüyordu. Açs- lesinden yanındakinin önünde yürüdüğü de olu- yerân. Mağsaya elini sama iğlade &cı bir Hfimel betirği — Ya sie bulunmazma f.. uğramadı. Sevimli tücdarit usüğ- ti iz bir kopyasını defterine çıkardı. Te” şökkğeieden. me ve İkabalığın farkına trainvayda varubildi. e tramvaşdan indi. Cağdeye yakın bir dşkağin başındaki böyük ve kübik evin dış merdivenlerini i çıkmağa başladı, Aradığı evi ammıyl. Caddede sorduğu ilk sdşmı bekkaldı, hemen İliratinı göstermişti. ” 5 Kapmın silimi çalarken setinden a e di © yağınıyoşdu. Belki kapıyı Nüran " ok £ iç beklemediği bir mali karnsinde göt ollürımı gertçek, haynuna sarılacak: 7 « Benim fedakâr? sevgilim ! diyecekti. İş korkmadan yukarı davet ederek, ev #a- hibletine tamıtacık, nğabeysinin kulağını iğilip tir m fişıldıyacaktı. İsdivağarı bugün bu- öde kişarlağacak, bir yabanci olarak girdiği b #vden akrabalık Anvatlarından ikisini pale gikacekiş: müştekbel eş ve enişir... — İapıyı wfak bir çocuk açit. Macid sordu : ww Bayan Nuran burada mı? Büylik, başım salladı ve Hemen yukim -— Nuşan abla, geli. Muren merdiven başından seslendi : -— Ne var Günay? — Seni birisi cağırıyor. — Kimmiş o? » — Bilmiyorum, hele getl., Şaşkın, biraz da telaşlı metdivenleri inmeğe başladı. Kim olabilirdi ? Marid, Sevgilisinin katşışına birdenbire çık- mak için kapıma kapalı kartadınn arkamna. saklantmştı. Nuran yanı kağıçın ardıma geldiği pe * >