Mo. s000—588 İnan Bana! « ecir a a ei miletkmekmidii ö Mektalnr getenin onbirinde yazıyorum. Ağabe- yim aritddaşına giti, Den çecükları yatırdıktan aye kalınca hemen dacktubunuza cevab ». Fasia yezamıyacığıma üzülüyorum; şimdi ağabeyim #elecek diye korkuyorum. Ge- ceniz hayırlı olsun, wzlkeslar,. Nuran» e Mecid, Zonguldağa bir daha dönebileceğini © ümit etmeden «ilk ve son» diye gitmiğti. Oradan 'ayyilitken birkaç gün sonra ünütul- mesini yaruri buldağu gizli bir sevgiyi fazla büyültüğünü sanmıştı. Fakat gün geçtikçeo yere bağlanıyor; üeğ'esini, ünritlerini orada arı- yordu. Oradan ayrildığı günün gecesini sama za“ man kirpiklerişin dibinde toplanan yaşlarla bişkeç oşat gözlerimi kırpmadan geçirdi. İki gün soyru isti bitiyor, Köyüde döke İzab ediyördu. Vazifesine dönüşünün yaklaştığı po dükşe İçinde bir boşluk, #nkişare benriyen bit “beziiinlik İçistetmeğe başladı. Bir ay önee boş ve gayesis günlerini disi geçireceğin döşügür, meruniyet aldığına pişman yamağı urtu ediyordu. Bamgn ve mesafelerin tahribine uğramıya” cak, bitemiyecek bir aşkın, his delu bir a sahibiydi, Gidecek, sevgisitin İisrette nasıl kuvvetler. » diğini, #levlendiğini, işini dinliye dinliye gö- sesk ve onda sonta Kollarını göğsünde boş kavuşturmıyacik, sevgilisine : — Ebediyen benimsin ! diyecekti. Yirmi gün önce İstanbuldan ayrılırken, gi- detyik, Nurana <Allelminmarladıkı veğildeile birleşç satırık bir mektub yezatık Aliyeye gön- derğiği mektubun içine koymuş, yollamıştı. Bo mektub bir erkek arkadaşı yesila bit mek- , tebinn hiçde Girklı değildi. Aliyenin kuşku- İasianiınnı “için çok hesabı ve kelimelerini 'tar» Map yakmiyar- i : , —