214 SERVETİFÜNUN No. 1858—173 ÜÇ PERDELİK MANZUM PİYES — ie Rea Ea li ai Ep Rp GPEMİDEŞ Rİ e vi ww EW Ne Çeragan bahçesi kurtulur bu akından. Sıynimasın bir kere isyan palası kından, Hünkâr: da vururlar, Veziri de vururlar, Hatta.. hatta beni de, şairi de vururlar... MESTİNAZ Sus... DİLAŞUP Allah esirgesin | LEYLA Düşman başına o gün! KEDİM Siz de ürkün, kadınlar, o günden siz de ürkün! Bir müddet ölüm özerlerinde dolaşıyor gibi, delşete herkes susar, düşünür. DİLAŞIP, neden serra, Ne korkulu rüya bu! NEDIN Dilerim rüya olsun! Be anda bacı bahçe kapızından, birkaç sazende ve hanende — Geçen nüshalardan devam — MESTİNAZ Darılmak mı?.. ne mümkün!.. XEDİN Ruhum ölgün sen yoksan, bütün hayatım ölgün! Kedim ile Mestinaz, birbirlerine sarılmış, baygın bir haldedirler. Bacı boşalun gişeleri tazelemek üzere gider. Dilâşup, gislemeğe çalışlğı bir hü- sünle usaklaşır. Laylâ, Şehlevenlin yanıma sokulur. Rama teyse, diple, hir ağacın altında çubuğunu çeken bahçıvanın yanına doğru ilerlinr, Bası, işari- den tekrar gelir. BALI, elinde şişeyi götleresek. Bu şişeden başka bir tek şişe yok kilerde. Biraz içki aldırsak... ESMA A bacı!.. aklın nerde!.. Akşamdan söyleseydin... BALI ' Unulmuşum nasılsa|.. BAHÇIYAN, hiddetle bacıyı göslererek, Azraili unutur hani bir gün asılsa... kızı babçeye sokar. Kendisi köşke doğru yürür ve — kızlar ağaç- İş yine bize düştü... ların altına yerleşerek ahenge başlıyacakları sırala — köşke girip sini kaybolur. > Ne çare, Davut ağal... ESMA Haydi, için çocuklar, billâr kadehler dolsun, Haydi, Nedim Efendi, haydi kızlar, içiniz! ŞERLEENT Türk kanile sulanmış, diyorlar, bütün Tebriz, Ateşi körükliyen bu iş olmasın sakın! NEDİN Acemlerin kahpece yaptıkları bu baskin İsyana hak verir mi bizim bu ağalara? Cenk alayı geçen gün geçince Üsküdar'a Görmedi mi gözleri en önde Han Ahmet'i! MESTİNAZ, yen müelehsi. Belki akşam alayın sonunu beklem Çabuk döndü saraya diyorlarsa Pala? NEDİN Daha yeni kuruldu, tamam değil ordugâh | Korkarım seni bile zehirlemiş müfsitler İ,, MESTİNAZ Yoo!l.. Ben öyle sandım da... BEDİM, bölün bu acı bahsi unutmak eyrasila, Gtemk bir sele. Mestinaz!.. bir buse verl,, Bana darılmadın ya... BAHÇIVAN Meyhane de buradan şimdi amma uzak hal. Homurdanarak gider, bahçe kapısından çıkar. ESMA Gördün mu, bahçıvanı kızdırdın bu akşam da... BALI Aman, o hep öyledir... NEDİM, Mastinss'a. Dünyayı unutsam da Yalnız senin yanında yaşasam gecegündüz, Yalnız bu aşk içinde geçip gitse ömrümüz | MESTİNAZ Sanki niçin olmasın ?.. KEDİM Niçin mi ?.. çünkü... çünkü... MESİTNAZ Hâlâ mı şüphsdesin ?.. MEDİN Şüphe değil.. bugünkü Saadetim adeta bana korku veriyor, Bu rüya geçer diye vücudüm ürperiyor :