20 Ağustos 1931 Tarihli Servetifunun (Uyanış) Dergisi Sayfa 7

No. 1827 — 142 üygün hareket edeh eğilmez karakter sahibi insanın, bu cepheden büyüklük vasfına kat kat lâyık olduğu hüsüsunda, onu tevkir edenlere katılıveriyorlar. Vaktile onun varlığı etrafında ne gürültüler kop nyışta, Muhtelif meslek ve meşreplerde münfsız, inuvâzenesiz ve dar düşünüşlü”ndamların deli, doln hücümları s. Kimlerdi bunlar ? Onlar, unutuldu bile 1 Kimlerdi acaba * Hiç hatırlanmıyor. Fakat, ölen Tevfik Fikret hâlü yaşıyor. Sanki hâlâ aramızda dolaşıyor. Ona saldıranların kimi, sonradan nedamet gösterdi, geri çekildi, kimi ozasım kekeliyerek tevkir edenler arasına karıştı, ... Kimi de buğzunu içine döküp sistu. Ona incizap, o uzaklaştıkça (ozaafa uğrar, sayılırken şümul dairesi genişliyerek arttı, Artik taarruz değil, tariz sesi bile kulağımıza değmi- yo. Oyun meziyetlerinden birini mühimsemiyen, diğer birini hoş bulmuktan kendisini alamıyor. Ve herhangi bir cephesinden onu ölçüsüz derecede büyük görmek hususunda, hemen hemen ittifakla Tüwnsif davranıyorlar, — Tevfik Fikret, niçin büyüktür? İşte bu sualin cevabım yukarıdanberi veriydrum. Bunun için. Yalmz bunun için desemde olur,..... kâfi gelir. Buna birkaç satır daha ilâve edeyim: Ta nıdığım biri vardır, ki menlaatperestlik, kalp ve di- mağıne pençesinden kurtulamıyacağı bir maraz gibi işlemiştir, midesi idealini teşkil eder, riya entrika, ta- basbüs, hödendişlik, gayz, istirküp ile alüde, her ta- nidığının zararına kendisine en alelâde bir kâr te mini endişesile müteharrik, Tevfik Fikretin işaretine &n zıt istikamette gendeliyen bezirgin teinayüllü bir hüviyettir. Bu adam da Tevfik Fikrete perestiş etti: ginden bahseder, durur! — Tevfik Fikret, niçin büyüktür ! Gene birgün, onun bunu izah yollu fazilet, geciye, iyilik, gayrendişlikteni dem vurduğunu görünce, düşündüm, « Acaba, bundan da benim sezemediğim bir menfaat mi umuyor, yoksa bunun sadece bir mo- da mm telâkki ediyor 7» dedim. Bir dostum, « He- men #uitefsir etme!» dedi « Gerçi, Tevlik Fikretin en fazla nefret edeceği bir idam, bundan daha iğrenç hüviyette olamüz. Fakat, bu hareketinde, ârada sırada samimi olmadığı, ona taabbüdünü izharla günahlarının. kefaretini vermek istemediği ne malüm 1 Bazan en zelil rahlu adamlar da, ulvi olar madığı için bir an olsun kendi kendini yer, kemirir ve içi menfaat İursile kavrulurken, devamsız da ölsa, ülviyete tahasstir duyar, yüksek bir titüsulin hatırasına uliın değdirerek, rahaitlanmak ona yakliş- miş olmak duygusile inşirah duyar, Her ibadet ede- nin, günghsz olduğunu kim iddiaya girişebilir 9 » Düşündüm, bunda bir gizli menfaati olmasını idrak edemediğim için, o insani tek hareketini bilmediğim. mahlüku da, dostumun dediği gibi saydım. Evet, belki de öyle. Suhalde, böyle bir adam bile önün hatırasını tevkirde vicdan şifası ararsa,... — Tevlik Fikret, niçin büyüktür ! Bu suale daha başka cevap aramağa lüzum yoktur! Mehmet Selim SERVETİFÜNUN 179 — Aliye'ye — Kolları eşarptan, başları sisten Hayaller oynuyor sahil boyunca, Bir haber geliyor sanki Ülis'ten, Esatir devleri kana doyunca. Ulukta son kızıl diş yerleri var, Kahraman yasiyor, fakat esirdir. Dağ kovuklarını örten dumanlar Ülis'i bağlıyan birer zincirdir. Esatir akşamı! Sen kalbimdesin, Hislerim birer dev bu uçurumda. Kahraman! derinden geliyor sesin, Sana ben içimde zincir vurdum da! 1-893) Halit Fahri Çocuk ve Saadet Çocuk için imeserret ve keder daima kat'idir. Bir çocuğu ağlatmak için kâfi derecede kim terreddüt eder? « Çocukça » kelimesi, bir büyük adam sözüdür. Çocuğa tanllük eden hiç bir şey hiffetle tetkik edilme- melidir. Çocuğu çok ciddiye almak yüzünden onn kapı yörüz. O istirap çekiyor ve biz onu kaybediyarz. Mes'ut bir çocuk anlaşılmış bir çocuktur, Mesut bir çocukluk, tam inkişafin şartıdır. Çocuk Ruhu i Çocuk yalnız sevdiği zaman hayran olur, Çocukta hakiki hürmet, itinimilir. Çocuk, terbiyeli olmak için çek samimidir. Çocuğun adaleti döğrü, fakat çok Insafsızdır. Müsa- mahalı görünmek İçi yaşamış olmak lâzımdır. Merlinmetsiz olduğu zaman çocuğu kalpsiz zan- netmiyelim, Şabseh uzun istiraplar çekmeden başka sına İstirap verilemez i “Margverite Reynier» den ” “iğ